Kijkjes van de Grolse Stadstoren

Volgens de Torenwachter kunnen de winteractiviteiten weer in de startblokken

Misschien wordt het ooit in de verre toekomst nog anders, beste Grollenaren, maar tot nu toe bepalen de seizoenen toch nog voor een groot deel ons bestaan. Maar als die Marsreizen steeds succesvoller worden, dan vieren wellicht veel van onze verre nazaten hun bestaan op Mars in plaats van op Moeder Aarde. Ik neem aan dat op Mars de polonaises ongetwijfeld anders zullen (ver)lopen dan hier. Maar voorlopig zitten hier de seizoenen diep in onze genen verankerd en het mooie van die seizoenen is ook dat het leven dan steeds weer opnieuw - en anders - lijkt te beginnen. Zelf vind ik de seizoenen het mooiste dat er is; het is steeds een nieuw begin, hoewel ik natuurlijk wel weet dat ook seizoenen aan de vaste loop van de tijd onderworpen zijn. Nu zitten we in het herfstseizoen en dan komt daar de winter lekker achteraan. Hier in ons eigen Grolle begint in veel mensen de herfst altijd al vroeg te leven, alsof we geen tijd hebben geduldig op de loop der dingen te wachten.

Dat 'herfstgevoel' komt al als de zonnestralen nog hun weelderig licht verspreiden. Die herfst begint hier eigenlijk met het bericht dat er al volop wordt gewerkt aan de nieuwe carnavalsschlagers 'waarvoor wederom een grote belangstelling bestaat', zoals de plaatselijke correspondenten dat plegen te noemen. Altijd maar hopen dat het zich inderdaad op die manier ontwikkelt, nietwaar?

En om de verhalen een zekere magie mee te geven wordt dan ook steevast wat nieuws aangekondigd. Deze keer was dat meen ik het bericht dat de naam van 'carnavalsschlager' verandert. Het wordt een term in het dialect die me eerlijk gezegd al weer is ontschoten. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de nieuwe naam geen geweldig gevoel bij mij heeft losgemaakt. Dat zal zeker de reden zijn dat ik die naam al niet meer weet. Maar er zal vast goed over nagedacht zijn, Torenwachter! Oké, oké. Maar goed, iets anders dus en weer een nieuw begin. Nog betere songs, schlagers, deuntjes, onvervalste meezingers en teksten die blijven hangen, die zich diep in het gedachtegoed van de Grollenaren wringen. Een mooie aanjaagfunctie hebben die berichten.

En nauwelijks zijn we een beetje op adem gekomen van die opwindende teksten of er komen verhalen dat de nieuwe prins en adjudant op het nus zijn gevangen. Het valt me verdorie wel op dat die prinsen en adjudanten - vóór ze gaan functioneren - blijkbaar van die gepantoffelde mannen zijn die altijd lekker thuis zitten want ze worden steevast op het nus gevangen. En daar worden ze dan plots opgeschrikt door rondsluipende top-carnavalisten die de verbaasde pantoffelbazen overvallen en meesleuren in een opwindend leven buitenshuis.

Het zijn de aanzetten naar het herfst- en winterspel. Als die berichten er eenmaal zijn dan is het overigens nog even afwachten totdat alles zijn beslag krijgt. Maar wellicht is dat ook precies de bedoeling. Dat het allemaal op gang komt, dat de geest vaardig wordt gemaakt voor een ander seizoen. En naast die carnavalsperikelen zijn er natuurlijk talloze andere gebruiken en rituelen die bij een seizoenswisseling horen. Het geeft toch aan een seizoen een extra dimensie, een extra uitdaging. Het doet ook het besef ontwaken dat er meer is dan alleen het dagelijks brood en de dagelijkse korting die je ongeacht de seizoenen krijgt.

Het geeft een beetje extra schwung aan het leven, het zet aan tot extra initiatieven en het kweekt dus steeds opnieuw hoop en toekomstverwachtingen. En voorpret.

Zo slecht is dat toch allemaal niet?

Torenwachter