Oranje naar het WK Voetbal?

Vanaf mijn zesde levensjaar ben ik al een groot liefhebber van de voetbalsport in het algemeen en daarbij van het Nederlands elftal en bovenal mijn 'eigen' amateurclub in het bijzonder. Als Nederlander heeft het grote Oranje een bijzonder plekje in mijn voetbalhart. Ondanks dat voetbalvirus, prijs ik mij gelukkig dat ik geen doorgeslagen voetbalfanaat ben. Ik heb het hier over zogenaamde voetbalsupporters, die met grote oogkleppen op alles maar dan ook alles opzij zetten voor één en dezelfde club, bijvoorbeeld Feyenoord of Ajax. Met het enthousiast en ook heel enthousiast supporteren van die clubs, is natuurlijk niets mis. Maar wanneer je als dan niet meer toerekeningsvatbaar zijnde clubaanhanger bijvoorbeeld de mooiste dag van je leven beleeft wanneer Ajax of in het omgekeerde geval Feyenoord wordt uitgeschakeld in de Champignons League, ben je in mijn ogen de Nederlandse voetbalweg helemaal kwijt. Ondanks de altijd fantastische ambiance in die te gekke Rotterdamse Kuip, ben ik zelf altijd een aanhanger geweest van het technisch uitstekend verzorgde, in bepaalde achter ons liggende jaren zelfs hogeschoolvoetbal van Ajax. Maar dat wil niet zeggen dat ik Feyenoord geen successen gun. Zoals in het afgelopen seizoen, waarin de club uit Rotterdam-Zuid vanaf de eerste tot en met de laatste competitiewedstrijd in de Eredivisie de ranglijst heeft aangevoerd en daardoor op zondag 14 mei de kampioensvlag mocht hijsen. Dik en dik verdiend, waarbij ik als Nederlander voor de Rotterdammers tevens hoop op veel successen in de komende Champignons League!
Terug naar het Nederlands elftal. Kunnen 'onze jongens' onder leiding van het trainersduo Dick Advocaat en Ruud Gullit zich alsnog plaatsen voor het WK Voetbal 2018 in Rusland? Ik denk van wel, ook al is het alleen vanwege het feit dat ik volgend jaar niet geconfronteerd wil worden met een scenario zoals in 2016: het EK Voetbal in Frankrijk zonder ons eigen Oranje. Stel je voor een WK Voetbal, nota bene ook nog eens één keer in de vier jaar, met in totaal maar liefst 32 ploegen afgevaardigd door 6 confederaties met landen als Costa Rica en IJsland, Iran en Griekenland, alsmede Zuid-Korea en Servië, maar waarbij tegelijkertijd ons eigen Nederland schittert door afwezigheid!
Een belangrijke sleutelwedstrijd, zo niet de belangrijkste wedstrijd in de kwalificatiereeks staat donderdag 31 augustus a.s. op het programma, wanneer het Nederlands elftal in het met ruim 80 duizend toeschouwers bezette Stade de France in Parijs aantreedt tegen Frankrijk. Ik moet bekennen dat ik, ondanks alle overigens begrijpelijke kritieken en verwijten aan zijn adres, alle vertrouwen heb in Dick Advocaat. Maar eerlijk gezegd, ik had liever gezien dat in Parijs Louis van Gaal aan het roer zou staan. Van Gaal wordt dan wel gezien als de dorpsgek van Zeist, maar wat hij als bondscoach presteerde tijdens het WK Voetbal 2014 in Brazilië, en daarbij in de troostfinale ten koste van het gastland een meer dan verdienstelijke derde plaats wist te bewerkstelligen, grenst aan het ongelooflijke. Waarom verder mijn keuze voor Van Gaal? Dit omdat deze, vaak arrogante voetbalvakman bij zijn aanpak terdege rekening houdt met het meest recente voetbalverleden van Oranje. En dat verleden beslaat inmiddels een reeds lange periode, waarin Oranje internationaal gezien niet meer domineert. Wil Nederland daarom nog een WK-kans maken, dan moet het systeem van spelen op dat euvel worden aangepast. In Brazilië heeft dezelfde Van Gaal, door te kiezen voor 3-5-2- systeem, bewezen dat hij niet schroomt om de huisstijl van het Nederlandse voetbal overboord te gooien. Maar wie weet, zal ook de ervaren coach Advocaat die kant opgaan.
Wil Nederland tegen Frankrijk een kans hebben om te winnen, dan zal er in ieder geval gespeeld moeten worden met een versterkt middenveld (3-5-2 systeem), waarin zowel aanvallende als verdedigende kwaliteiten zijn vertegenwoordigd. Mijn opstelling voor die belangrijke wedstrijd? Doel: Jasper Cillessen; achter: Stefan de Vrij, Virgil van Dijk en Danny Blind; midden: Georgino Wijnaldum, Kevin Strootman, Wesley Sneijder, Davy Klaassen en Tonny Vihena; voor: Arjen Robben en Robin van Persie.