Afbeelding

Frank Zand | Dubbele nationaliteit

Algemeen Columns

Dubbele nationaliteit

Ik moest een van mijn twee paspoorten verlengen. Ik ken iemand die zegt dan: Ik mocht mijn paspoort verlengen. Ik mocht dit, ik mocht dat. Alsof je overal dankbaar voor moet zijn.

Ik ben niet zo dankbaar aangelegd, ik moest mijn paspoort verlengen. Als ik tenminste wilde blijven burgeren. Dus ik mocht op het gemeentehuis zijn. Nu zeg ik wel 'mocht', uit dankbaarheid voor mijn tweede vaderland. Zo vaak kom je in deze digitale tijd niet op het gemeentehuis (of is het: in het gemeentehuis?). Mooi om het democratisch-ambtelijke systeem weer eens van dichtbij mee te maken, met een levend iemand achter een balie.

Ik meldde me aan de receptie, en daar kreeg ik een nummertje. Ik mocht (het hoefde niet) plaatsnemen om te wachten op mijn beurt. Ik was op dat moment de enige overheidsdienst afnemende burger in de wachtruimte, dus ik verwachtte snel aan de beurt te zijn. En wat denk je ... dat was ook zo.

Gelukkig ook maar dat ik niet zo lang hoefde te wachten, want ik wil niet altijd op mijn smartphone (geen iPhone!) kijken en dan ga ik dus nadenken over dingen waar je toch nooit uitkomt: hoe groot het heelal is of wat Andrew Ridgeley nu eigenlijk deed bij Wham! of wanneer dat gedoe met die polyester kei nou een keer klaar en over is.

Ik overlegde mijn verse pasfoto's. Ze voldeden aan de norm, lichte glimlach maar geen tanden in beeld. Geen valse kop (zoals boven dit stukje). Hoofddoekje niet van toepassing.

Het verliep vlekkeloos tot aan de vingerafdrukken. Terwijl ze die tegenwoordig - althans in het machtscentrum in Lichtenvoorde - maken zonder dat je je vingers in de inkt moet drukken; vlekkeloos zou je dus zeggen. Maar om de een of andere reden werd mijn wijsvinger niet herkend door het apparaatje met de rode lampjes. Na vier of vijf pogingen mocht ik over naar de middelvinger. Die werd wel geaccepteerd.

Ik mag/moet dus in het vervolg de middelvinger opsteken naar de douane of de marechaussee. Ook als ik Trumps Amerika in wil, wel hoofddoekloos. Want nu in het nieuws is gekomen dat ze bijna nooit de vingerafdrukken hebben gecheckt, gaan ze (hunnie van het systeem) dat vanaf nu waarschijnlijk heel fanatiek wél doen.

Tot het weer verwatert waarna er weer een onderzoek komt waaruit blijkt dat het verwaterd is waarna het weer wordt opgepakt waarna het weer verwatert. En daarna ga je vanzelf een keer dood.

Maar dat is voor later. Inmiddels heb ik een nieuw paspoort. Ik kreeg een mailtje van Burgersbackoffice. En toen kon ik het ophalen bij de Burgersfrontoffice. Het verliep bijna perfect. Hail East Gelre. Dus mijn andere ik bestaat weer.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant