Slapeloze nacht vanwege bestemmingsplan mestvergister

Een kreet uit het hart van een eenvoudige bezorgde burger met een gemiddelde hoeveelheid gezond verstand, zo introduceert Mirjam van Erp uit Groenlo haar betoog op Facebook.

Beste Grollenaren,
Jullie kunnen het geloven of niet, maar vannacht heb ik wakker gelegen van een bestemmingsplan.
"Maar, Torenwachter, kun je daar wakker van liggen dan?", zou onze geliefde Torenwachter zeggen.
Het bewijs is vannacht geleverd. In mijn slaapkamer. De poezen hebben geen oog dicht gedaan vanwege mijn gewoel.

Zoals jullie allemaal weten wordt er aan de rand van Groenlo naar alle waarschijnlijk een grote mestvergister gebouwd.
Wat de afgelopen weken wat afwezig leek in de media maar waar de Groenlose Gids maandag digitaal - en, naar ik aanneem, vandaag op papier - aandacht voor heeft is het grote aantal positieve reacties van de veehouders uit de buurt.
En dat zijn er nogal wat.
Nu schuif ik regelmatig aan bij zeer geliefde vrienden die veehouder zijn. Hardwerkende mensen, vol met liefde en aandacht voor hun medemens, het noaberschap hoog in 't vaandel en bovenal: hart voor hun vak.
Wat wil nu het geval? Als deze mestvergister er komt zijn mijn lieve vrienden de komende tien jaren uit de financiële problemen. Wie wil dat nu niet? Het programma 'De Monitor' besteedde onlangs aandacht aan Boer Herman die al zijn zeldzame Fries-Hollandse koeien weg moest doen omdat hij de fosfaatrechten niet meer kon betalen. Dat is wrang. En daar wringt nu mijn schoen.
Ik ken aardig wat veehouders. Van een aantal van hen houd ik met heel mijn hart. Ik begrijp wat ze willen en waarom. En tóch ben ik bang voor de komst van déze mestvergister, gebouwd op déze plek, door dít vrij onervaren bedrijf.
"Torenwachter, hoe heb ik het nu met u?", zult u zich afvragen. Nou, dat zal ik proberen uit te leggen.

- Mij is nog altijd niet duidelijk hoe deze vergister gefinancierd gaat worden.
- Er komt al maanden geen antwoord op de vraag waarom RMS reclame maakt met '10.000 huishoudens voorzien van gas' terwijl er geen antwoord komt op de vraag of er onder de streep überhaupt een energiewinst is.
- Er gebeuren regelmatig calamiteiten met andere vergisters. Als dat hier gebeurt is elke veehouder zijn investeringsgeld kwijt.
- Er zijn nu al voorbeelden van ondernemers die zich niet meer op de Laarberg willen vestigen.
- In mest zit te weinig energie voor een acceptabele energie-opbrengst. Er moeten hoe dan ook gewassen bijgevoegd worden. RMS gaat makkelijk voorbij aan het feit dat de bermgrassen hier al een andere bestemming hebben. In Duitsland is een groot tekort aan snijmaïs waardoor dat geïmporteerd moet worden. Dat kost een paar centen en het zorgt voor faillissementen van onrendabele vergisters.

Het milieu heb ik vandaag buiten beschouwing gelaten. Mijn wakker liggen betrof ook niet het milieu. Mijn gepieker zat hem in het feit dat ik als simpele ziel te weinig samenwerking ervaar tussen de partijen. Ik weet niet wie daar verantwoordelijk voor is. Maar ik met mijn eenvoudige burgerverstand denk:
Als de landelijke overheid het melkquotum kan instellen en vervolgens weer kan loslaten, kan de landelijke overheid de veehouders dan ook niet tegemoetkomen als blijkt dat zij in de problemen dreigen te komen?
Kan de 60 milioen niet gebruikt worden om een regeling te treffen voor veehouders die bereid zijn te krimpen?
Kan de overheid ons helpen om te zorgen dat er minder mest wordt geproduceerd?
Als ik een denkfout maak, dan hoor ik het graag.

Ik hoop - en verwacht - dat mijn vriendschappen sterk genoeg zijn om deze storm te weerstaan.
Samenwerking heeft in het verleden al veel problemen opgelost. Ik hoop dat ik jullie allemaal, lieve mensen, vanavond zie in de Mattelier.

Mirjam van Erp
Groenlo