Aloys Roemaat is niet meer

Aloys Roemaat is niet meer

De gemeente Oost Gelre, de gemeenschap Lichtenvoorde en in het bijzonder de familie en zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkind(eren) voorop is een markant persoon, een geliefd inwoner en een fantastische vader en lieve opa ontvallen. Geboren en getogen Lichtenvoordenaar Aloys Roemaat werd op 23 augustus 1927 geboren en overleed op 26 augustus 2017 op 90-jarige leeftijd. Aloys Roemaat, een uniek mens, is niet meer.

Als geboren en getogen Grollenaar had ik een bijzondere relatie met deze krasse en bovenal wijze Lichtenvoordenaar. Dat is ook de reden dat ik op zondag 20 augustus, drie dagen voor zijn negentigste verjaardag en zes dagen voor zijn overlijden, nog bij hem op bezoek was in het SKB in Winterswijk om afscheid te nemen. Een laatste, tevens warme en emotionele ontmoeting met een integere man, die op tal van terreinen onvoorstelbaar veel voor de gemeenschap heeft betekend. Als blijk van waardering voor al die verdiensten mocht Aloys op 11 augustus nog een onderscheiding ontvangen van het gemeentebestuur van Oost Gelre. Een eerbetoon dat hem eigenlijk toegekend zou worden op 16 september tijdens de Veteranendag Oost Gelre, na afloop van de gebruikelijke kranslegging bij 'zijn' herdenkingsmonument aan de Dijkstraat. Een ongeneeslijke ziekte voorkwam deze goede bedoelingen. "Maar die krans zal in september namens mij worden gelegd. Daar zullen mijn dochters voor gaan zorgen", vertrouwde hij mij in het ziekenhuis toe.

Bij de massale herdenkingsbijeenkomst, afgelopen zondag in de grote bedrijfshal van Aloys Roemaat Transport, waren honderden mensen bijeen om de oprichter van het bedrijf en een voorbeeldig Oud-Indiëganger, de laatste eer te bewijzen. Een indrukwekkend gebeuren, waarbij een grote wens van de man met het grote 'veteranenhart' in vervulling ging, namelijk het onder de tonen van de Last Post worden binnengedragen door zijn eigen kleinkinderen. Een kist die was voorzien met tal van waarderende en liefdevolle woorden en bovendien een vrachtbrief met zich meedroeg met daarop onder andere teksten als 'Speciaal transport', 'Met liefde vervoeren' en de aantekening dat hierin geen VIP, maar een VIL ('Very Important Lichtenvoordenaar') werd vervoerd. Het werd een bijeenkomst met diverse sprekers. Gedenkwaardige en warme woorden die zorgden voor een traan, maar ook voor een lach en die werden afgewisseld door toepasselijke zang met - hoe kan het anders - Vera Lynn in een hoofdrol met het nummer 'We'll meet again'. Een waardig afscheid, waarbij van het begin tot het eind door iedereen de naam 'Aloys Roemaat' met veel, heel veel respect en waardering werd uitgesproken,        

Mijn gedachten gingen nog weer eens terug naar al die plezierige contacten met deze, op diverse fronten, hardwerkende, strijdvaardige en regisserende man. Niet alleen plaatselijk, maar ook regionaal, provinciaal en zelfs landelijk. Tegelijkertijd moest ik denken aan het interview, dat ik begin 2006 met hem maakte ten behoeve van deze krant. Een boeiend gesprek, waarbij het hem onvoorstelbaar veel moeite kostte zijn opgedane ervaringen in het toenmalig Nederlands Oost-Indië te delen, ook na zoveel jaren. Tropenjaren die bij Aloys Roemaat diepe sporen hadden achtergelaten. Des te bewonderenswaardiger is het dat deze Lichtenvoordenaar zich sedert zijn terugkomst in 1950 vanuit Nederlands Oost-Indië op omvangrijke wijze heeft ingezet voor tal van afdelingen, verenigingen en federaties voor Oud-Indië Militairen. Niet de enige passie die hij had. Een andere passie was zijn grote levenswerk (Aloys Roemaat Transport), dat hij in 1964 samen met zijn echtgenote oprichtte. Om het nog maar niet te hebben over alle tijd en energie, die hij decennia achtereen wist vrij te maken om zich in te zetten voor tal van verenigingen en organisaties in Lichtenvoorde. Om af te sluiten met zijn grootste passie: de onvoorwaardelijke liefde voor zijn eigen gezin.

Aloys, rust zacht!

Reacties/tips: delibero@contact.nl