Afbeelding
Foto: Nick Oostendorp

Kijkjes van de Grolse Stadstoren

Algemeen Columns

De Torenwachter over de raad, raadsleden en raadselachtigheid

Het zal u niet ontgaan zijn, beste Grollenaren, dat er in maart weer raadsverkiezingen zijn. Op zich is dit niet erg opzienbarend, want om de vier jaar krijgt de democratische controle weer gestalte en gaan we - alsof we nog in de middeleeuwen leven - weer met het rode potlood aan de slag. Maar deze keer klinken er toch landelijk al wat problematische zaken door rond die raadsverkiezingen. Het schijnt bijvoorbeeld moeilijk te zijn kandidaatsraadsleden te vinden die er geschikt voor zijn en die dat werk ook willen doen. We kunnen er natuurlijk wat vrolijke grappen over maken, maar het raadswerk is tijdrovend, het vergt veel van mensen en het succes dat je ermee haalt is vrijwel nooit overweldigend.
Heel veel raadswerk gebeurt in bijna stilte. In gortdroge ruimten worden vaak eindeloos lange commissievergaderingen gehouden en daar lijkt de tijd maar niet te verstrijken.
Heel veel onderwerpen die op zich best belangrijk zijn, zijn dat voor de buitenwacht helemaal niet en dus hoor of zie je daar niets van. Op de publieke tribune bij raadsvergaderingen zie je meestal mensen die daar vanwege hun functie moeten zijn of het zijn belanghebbenden. Ik schreef al eens eerder dat je meestal te maken hebt met belanghebbenden in plaats van belangstellenden. Natuurlijk: als het te behandelen onderwerp in de samenleving erg leeft zoals de dreigende komst van een megamestvergister of de bouw van megalomane stallen dan willen de mensen wel van hun stoel komen. Maar dat doet zich (gelukkig) niet alle dagen voor en dus slepen de vergaderingen, de uiteraard goed gestructureerde overlegplatforms en de via de zijingang instromende partijloze deskundigen met hun ingewikkelde rapporten zich alsmaar voort.

Als raadslid moet je in dat kluwen je weg zien te vinden; dat is verdraaid niet gemakkelijk en je moet wel een echt gedreven volksvertegenwoordiger zijn om niet te denken: zou ik niet veel beter kunnen gaan biljarten in plaats van weer een commissievergadering?

Dat laatste schijnen veel mensen toch te denken want zoals ik al zei: de partijen kunnen maar moeilijk aan kandidaten komen. Ik heb de indruk dat het in Oost Gelre nog wel meevalt. De zittende partijen hebben grotendeels hun kandidatenlijst al klaar. Maar van veel nieuwe initiatieven of nieuwe partijen die het aanschijn van de aarde willen veranderen heb ik nog niet gehoord. Wat ook meespeelt, is dat gemeenten steeds groter worden. Kleine gemeenten worden samengevoegd of ze dat nu willen of niet. En dan ontstaat dus een grotere afstand tussen de gekozene en de kiezer. Zelf valt me dat hier ook op. Ik wil nu niet weer gaan zeuren dat Groenlo beter zelfstandig had kunnen blijven, maar het valt wel op dat je over de gemeenteraad toch maar weinig hoort.

Een aansprekend auteur heeft eens gezegd dat als je de namen zou noemen van 11 beroemde Nederlandse schrijvers de mensen niet zouden weten over welk voetbalelftal het ging. Met een kleine variant zou je dat denk ik ook op de gemeenteraad kunnen toepassen. Hoe groter de gemeente hoe groter de afstand tot de raadsleden. Zo is het. Je ziet hier bijvoorbeeld dan ook dat partijen die afstand proberen te verkleinen door op locatie te gaan. Naar het volk toe, de afstand is in Den Haag gecreëerd en dat moet met kunst en vliegwerk worden hersteld.

Raadsleden hebben we wel nodig. We hebben op democratisch gebied lekenbestuur; gekozen door het volk en gecontroleerd door het volk. Dat is een mooi oud systeem en dat moeten we houden. Ik zou schrikken als we het ooit alleen aan professionals zouden moeten overlaten.

Torenwachter

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant