Frank Zand | Hotel Hilversum

Hotel Hilversum

Allemaal de beste wensen enzo. Nou ja, voor oud-en-nieuw-idioten* niet, maar voor verreweg de meesten van u wel.

Het gaat wel weer met mij nu, maar ik heb op 1 januari zoals altijd nogal last gehad van een zwart gat. Het is maar gewoon een datum een dag, ik weet het. En ook nog een onlogische, waarom niet elf dagen eerder, op de kortste dag.

Al de knusse en kneuterige decemberdingen zijn dan in één keer weg. Opgedroogde appelflappen met plakkerig poedersuiker en dat eeuwige Nieuwjaarsconcert dat op moet (nou ja, moet, ik leg me er bij neer) en dan met zo'n meeklapmars eindigt. Je zou er bijna weer een beetje anti-Oostenrijks en anti-Duits van worden. Zeker als je beseft dat ze daar ook in de maat klappen tijdens tenniswedstrijden. Maar ze kunnen wel ver met ski's springen in Garmisch-Partenkirchen, dat dan weer wel. Maar ik dwaal nu alweer af. Eerste voornemen mislukt. Verzeihung.

En hoewel de zon scheen (voorjaarspreview), dan regent het op zo'n eerste dag van het jaar toch harder dan ik hebben kan. Mooi nummer trouwens van Blof (ik ga dat schuine streepje niet opzoeken), maar achttien keer in de lijst is te veel. En zo ben ik toch weer in eind december met mijn hoofd.

Ik ben namelijk bij de lijst thuis geweest, De Lijst. In het Top 2000 Café. En ik kom ervoor uit mijn muzikale smaakkast: het was erg leuk. Ik heb Gerard Ekdom en Ruud de Wild in het echt en het wild op aanraakafstand gezien. Ik heb ze niet aangeraakt, je weet niet waar die mensen allemaal geweest zijn. Maar dat zijn toch andere namen dan Tim Loos, Peter Wijnants, Hans Ouwens, Otto Roerdink, Gerwin Nales en Jesse Sprinkelman. Die zijn niet minder waard, maar wel minder beroemd, en zo werkt het. Hoewel dit rijtje namen natuurlijk door dit stukje weer heel iets beroemder wordt.

Terug naar de kerk in Hilversum. Zelfs Heineken in een plastic beker is daar lekker en zelfs Red Red Wine van UB40, wat ik normaal niet om te drinken en niet om aan te horen vind, klinkt leuk in zo'n setting. De tijd dat wij voor het altaar stonden, hoorden we helaas geen Achterhoekse helden als Normaal en de Bökkers. Die laatste komen natuurlijk niet uit de Achterhoek maar uit Heino, maar dat is toch nog een beetje ons soort volk. (En die blonde zonnebril die ook Heino heet stond er niet in.)

Het was bijna een religieuze beleving, maar dan wel leuk. Elf (!) deejays, waaronder drie vrouwen, daar wel. Daar kunnen geen drie koningen tegenop, en trouwens ook geen elf raadsleden zonder vrouw.

*zwaarvuurwerkgooiers, hulpverlenerlastigvallers etc.