GROLSCH voelt als thuiskomen

Grolsch voelt als thuiskomen

In 1998 stappen vele Grollenaren, allemaal werkzaam bij de plaatselijke Grolsch bierbrouwerij, in een bus om gezamenlijk koers te zetten richting het Muziekcentrum in Enschede. Het is angstvallig stil in de touringcar. Deze keer geen grappen, grollen of vrolijke wijsjes, zelfs geen zin om onder het genot van een flesje of blikje met dat goddelijke gerstenat van eigen bodem met elkaar een gezellige conversatie aan te snijden. Nee veel erger, er heerst een downstemming, aangespoord door een grote mate van onzekerheid. Daar waar er enerzijds nog sprake is van een sprankje hoop, overheerst anderzijds de scepsis. Het is duidelijk, iedereen is in het ongewisse, kortom de spanning is te snijden. En dit alles vanwege de vraag: 'Blijft Grolsch in het vestingstadje Grolle, daar waar het bijna 400 jaar geleden allemaal begonnen is, of wordt er toch gekozen voor een nieuwe locatie, ergens in de regio Enschede?'

De reis richting de grootste stad van Overijssel heeft een dergelijke impact, dat die achteraf door werknemers wordt omschreven als een martelgang en zelfs als een begrafenis. Dit omdat men in het Muziekcentrum, waar ten tijde van hun aanwezigheid geen greintje muziek in zit, krijgt te horen dat Grolsch definitief uit Groenlo vertrekt. De mededeling slaat in als een bom. Groenlo en in het bijzonder alle direct betrokkenen zijn radeloos en reddeloos tegelijkertijd. Dit kan toch niet waar zijn. Grolsch is toch van de Grollenaar en daar moet een ander van afblijven. Iedereen is verslagen, de emoties lopen hoog op. Het is alsof de toen nog zelfstandige gemeente Groenlo is getroffen door een ramp, die een forse uitholling van het vestingstadje heeft veroorzaakt. Niemand, maar dan ook niemand kan het geloven. Immers Groenlo en Grolsch vormen een oersterke twee-eenheid, waar niemand aan, laat staan tussen mag komen.

Het is dinsdag 30 januari 2018 en dat dus 20 jaar later. Ook nu staat er een bus klaar om te vertrekken richting Enschede. Andermaal wordt de touringcar gevuld met een gezelschap, deze keer allemaal vertegenwoordigers van carnavalsvereniging De Knunnekes. Een letterlijk en figuurlijk goed gemutste afvaardiging, waar ik deel van uit mag maken. Onder aanvoering van stads- en jubileumprins Henk-Jan I en zijn adjudant Maurice, beiden werkzaam bij de Grolsch, gaat het richting de Brouwerslaan in Boekelo. Nee beste lezers, niet zoals u denkt voor een Grolsch Brouwerij Tour, maar voor een traditioneel 'Plopmoment', deze keer in het kader van het 55-jarig bestaan van de Grolse carnavalsclub. Het wordt een sfeervol, gezellig, carnavalesk en helemaal bij de Grolsch passend samenzijn.

Waarom ik dit alles opschrijf? Omdat de in 1998 massaal geuite en breed gedragen vrees, dat de Grolsch na vertrek uit Groenlo zou transformeren in een kil, zakelijk en bovenal afstandelijk bedrijf dat de burgers, verenigingen en organisaties in haar geboorteplaats Groenlo links laat liggen, totaal maar dan ook totaal onterecht is. Ik weet het, of dit nog in lengte der jaren zo blijft, kan ook ik niet voorspellen, maar de Grolsch, onze Grolsch is er nog steeds voor Groenlo, voor Grol en voor Grolle. Of het nu carnaval of kermis is, een organisatie als De Slag om Grolle of een sportvereniging als de voetbalvereniging Grol, de Grolsch is nog steeds enorm betrokken. En die hechte verbondenheid wordt niet alleen waar gemaakt door middel van zowel materiële als immateriële sponsoring, maar ook in de vorm van warme, persoonlijke belangstelling door overal waar dat enigszins mogelijk is bij aanwezig te zijn. Grolsch voelt voor iedere Grollenaar nog steeds als thuiskomen!        

Reacties/tips: delibero@achterhoeknieuws.nl