Moeder van overleden Nina maakt indruk op groep 7
AlgemeenLeerlingen St. Willibrordus zamelen geld in voor stichting
Door Henri Walterbos
GROENLO - Het begon met twee meisjes uit groep 7 van basisschool St. Willibrordus in Groenlo, die uit zichzelf besloten hun woensdagmiddag in te vullen met het uitvoeren van klusjes voor anderen. Thuisgekomen vertelden ze hun ouders trots dat ze geld op hadden gehaald die middag. De ouders vonden het echter niet zo'n goed idee dat ze zomaar langs de deuren waren gegaan. Ze stapten er mee naar de juf van de meisjes, Juf Hedwig, Hedwig Meijer. " 's Middags kwamen ze bij mij in de klas om te vragen of ik nog een goed doel kende waar het geld heen kon. Ik kende wel een goed doel, Stichting Nina, vernoemd naar mijn nichtje Nina, de dochter van mijn zus Ingrid Olthof die in 2011 op 11 jarige leeftijd overleed aan een hersenstamtumor. Ik had er in de klas al weleens over verteld. Nina had dezelfde ziekte als Tijn die in heel Nederland zo'n indruk maakte door zijn nagellakactie voor 3FM Serious Request. De volgende dag hebben we het in de klas besproken omdat er misschien nog wel meer kinderen zouden zijn die geld op zouden willen ophalen voor Stichting Nina."
'Bankvoordeklas-challenge'
Nadat een mevrouw van de Rabobank in de klas was geweest om over de nationale 'bankvoordeklas-challenge' te vertellen werden de negentien kinderen in de klas steeds fanatieker om zoveel mogelijk geld op te halen. "De bedoeling was dat de klas na haar gastles samen zou sparen voor een spaardoel, met een wedstrijdelement. Klassen uit heel Nederland konden meedoen en het tegen elkaar opnemen. De winnaar kan hier een vlogcamera voor de klas mee winnen, maar daar zijn ze helemaal niet mee bezig. Er waren al een aantal kinderen begonnen met het inzamelen van geld voor Stichting Nina voordat wij de gastles over de spaarchallenge hadden gehad. Het was dus niet moeilijk om een goed doel te kiezen", lacht Hedwig. "Op dit moment staat onze klas bovenaan met haar inzamelingsactie voor Stichting Nina", vertelt juf trots. "Flyers werden uitgedeeld, Stichting Nina-armbandjes en -sleutelhangers werden verkocht, aan de deur werd geld ingezameld, klusjes werden uitgevoerd, lege flessen werden opgehaald. Daarnaast gingen kinderen op de weekmarkt in Groenlo en Lichtenvoorde staan om zoveel mogelijk mensen te vertellen over hun actie voor Stichting Nina. Er waren mensen die hadden er nog nooit van gehoord, dan hoor je een leerling tegen oudere mensen zeggen 'dan zal ik u het eens uitleggen'. Dat is zo mooi."
Mooie bijverschijnselen
Het werd een bijzonder project met mooie bijverschijnselen. "Zelfs de kinderen die normaal gesproken niet zo goed met elkaar kunnen opschieten zijn enthousiast met elkaar aan de slag gegaan en lijken nu op de één of andere manier met elkaar verbonden. En dat was nou net de kracht van Nina zelf. Proberen om zoveel mogelijk mensen met elkaar in verbinding te brengen, jong en oud. Hoe mooi is dat wel niet!" Het streefdoel van de actie was 250 euro. "Dit bedrag was in no-time binnen. De kinderen zijn allemaal superenthousiast en fanatiek voor dit mooie doel. Kinderen horen deze ziekte niet te krijgen en daarom is er meer onderzoek en geld nodig."
Gastles
Vrijdag 13 april komt Ingrid Olthof in de klas vertellen over Nina en de naar haar vernoemde Stichting. Het is in meerdere opzichten zeer bijzonder voor haar. "Ik woon al jaren in Winterswijk met mijn gezin maar ik kom van oorsprong uit Voor-Beltrum en heb zelf op deze school gezeten", vertelt Ingrid, meisjesnaam te Vruchte. "Het is nog precies hetzelfde allemaal", constateert ze direct bij binnenkomst al. Ze verheugt zich op de gastles bij haar zus in de klas. "Ik vind het fijn om over Nina te mogen vertellen. Hoe verdrietig de aanleiding ook is, het heeft me ook al veel opgeleverd. Veel nieuwe mensen ontmoet en je ziet de goedheid van veel mensen die je graag willen helpen."
'Regenboog-alert'
Ze vertelt als een trotse moeder 'luchtig' over Nina, 'gewoon' een zelfde doorsneemeisje als de meisjes in de klas waar ze nu over Nina vertelt. "Als jullie het op een gegeven moment te moeilijk vinden om allemaal te horen, of je wilt de klas uit, dan mag dat hoor", vertelt ze de leerlingen die echter een en al oor zijn. Op een enkeling na die even de klas uit gaat om een plas te doen, blijft iedereen zitten. De kinderen zijn oprecht geïnteresseerd en mogen na afloop vragen stellen. "Vraag maar wat je wilt. Geen enkele vraag is raar", spreekt de zelf basisschooldocente zijnde de leerlingen toe. Confronterende vragen volgen, maar aandoenlijk tegelijk, omdat ze uit een kinderbrein komen. "Hoe voelt het als je weet dat straks je dochter er niet meer is?" vraagt een meisje oprecht. "Dat is een heel naar gevoel. Je bent verscheurd van verdriet. Het is een verdrietig verhaal, maar als je iets kunt doen, dan helpt dat nu", antwoordt Ingrid. "Heb je dingen met Nina gedaan die je anders niet met haar gedaan zou hebben?" vraagt een ander. "Nina was natuurlijk ook nog maar een jong meisje, maar ze praatte soms als een volwassen mens, want je besprak met haar ook haar herinneringsviering, zoals wij dat noemden. Ook vroeg ik haar of ze wist waar ze naar toe zou gaan als ze niet meer bij ons zou zijn. Dan konden we daar namelijk afspreken als ik ook een keer dood zou gaan als ik oud ben. Daar mocht ze over nadenken. Na een paar dagen wist ze het. 'Mam, ik zit dan achter de regenboog.' Dat was dus afgesproken. Toen Nina net overleden was zat ik met onze zoon Siem buiten en zagen we dat de lucht heel raar was. Zegt Siem 'eigenlijk zou er nu een regenboog moeten komen.' Tien minuten later roept Siem me keihard. 'Kijk mam, een regenboog!' Iedere keer als we een regenboog zien, zeggen we: 'Kijk, een groet of een knipoog van Nina.' We vertelden het aan mensen. Iedere keer als zij een regenboog zien sturen ze ons er een foto van en zeggen we, kijk weer 'een regenboog-alert.' Fijn om te weten dat er dan ergens weer mensen even aan Nina denken."
Dan steekt een meisje de vinger op met een opmerking die een dikke brok doet wegslikken. "Ik vind het best wel knap dat je dit hier allemaal zo kunt vertellen." "Dankjewel", begint Ingrid. "Ik ben nog steeds ontzettend trots op haar. Ik wilde iets verdrietigs omzetten in iets goeds. Nu kan ik weer over haar vertellen. Ik vind dat heel fijn."
'Ongelooflijk hoog bedrag'
Dan is het de beurt aan de kinderen. Hun momentje. Ze mogen het bedrag bekendmaken dat de actie voor Stichting Nina heeft opgeleverd. Ingrid ziet vijf verschillende cijfers die ze in de juiste volgorde mag proberen te zetten. "Vijf cijfers? Dus dan zijn jullie over de duizend euro heen?" Glimmend van trots knikken de kinderen. Liefst 1284,45 euro werd opgehaald. "Wat een ongelooflijk hoog bedrag, zeg", is Ingrid trots. Na het poseren voor een serieuze foto willen de kinderen nog even een 'gekke-bekken-foto'. Lachen, gieren, brullen. Een mooie overgang en tevens afsluiting. Iedereen blij. Kinderen, wat kunnen we veel van ze leren! Meer info, en lees hier ook het bijzondere verhaal van Nina: www.stichtingnina.nl.
