Afbeelding

Frank Zand | Vis, bier en komkommers

Algemeen

Als het goed is - of misschien wel niet zo goed - sta ik deze week op woensdag de 13e op pagina 13 in de krant. Althans in de Groenlose Gids. In de Elna weet ik het niet, wel van de datum maar niet van de pagina. De Lichtenvoordse redactie is nog onvoorspelbaarder dan de Groenlose.

En dan is het altijd nog afwachten wat de eindopmaak doet met de pagina-indeling. De beelddenkers enzo.
Op het laatste stuk van het krantentraject naar de deurmat of de buitenbus heb ik geen invloed meer.

En inhoudelijk is dat soms vervelend, voor mij dan. Want soms schiet me iets te binnen terwijl de krant al naar buiten geschoten is. Te laat voor een printcorrectie, maar op het web kan ik het altijd blijven veranderen.

De papieren versie is op een (on)bepaald moment definitief; maar die wordt langzaam wel onleesbaarder door de vette vlekken van de vis die erin verpakt wordt.
Dat laatste gebeurt trouwens bijna nooit meer, volgens mij, maar dat is gewoon zo'n uitdrukking van vroeger.
Net zoals 'de vis wordt duur betaald'. Maar dat heeft hier weer niet echt wat mee te maken.

Focus. Van vis naar bier. Het is allebei food. In Lievelde opent deze week de Bier Experience. Oftewel Beer Ervaring. Ik kan behoorlijk Nengels. Mooi, twee talen in één naam. En dan het eerste deel Nederlands en het tweede deel Engels, of andersom, net zoiets als Brain Klein Mengerinck (mocht iemand echt zo heten, puur toeval).

Dit is niet alleen maar komkommernieuws, dit past in de context en het frame van de verengelsing. In het onderwijs en in de media en overal.
Komkommers (ook al food, wat een rode draad toch weer) hebben trouwens een onprettige bijsmaak. In de media maar ook in de supermarkt.

Het grootste komkommernieuws is er helaas niet, want we doen niet mee aan de WK.
Wij zijn de ongelukkigen, de kijkers met een beperking, de programmatisch uitgedaagden. Die mensen met een zogenoemde beperking hadden trouwens het afgelopen weekend meer plezier in het voetbal dan de meeste miljonairs zonder beperking de komende weken zullen hebben.

Terug naar boven: op welke pagina ik ook sta, het zou zomaar eens de laatste keer kunnen zijn. De strijd om de leescijfers, clicks en likes is hard. In dat geval: het waren ruim vier mooie jaren.

Wie er in ieder geval niet voor het laatst in zal staan, is Bennie Jolink. Niet normaal hoe vaak hij in deze krant staat. Ik had een ex-collega beloofd dit nog even te melden.

Wat mij betreft, gewoon tot volgende week. Eerst nog even werken aan de definitieve versie van deze column, voor online.
Bij deze dan (voorlopig).

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant