Afbeelding
Foto: Nick Oostendorp

Frank Zand | Thuispijn

Algemeen Columns

Thuispijn

Ik heb vakantie en ik ben ook op vakantie. Maar dankzij het globale digitale dorp staat dit stuk deze week toch gewoon op zijn plek. Mijn oma zei vroeger: "Wat könt ze toch völle tegenwoordig."

Ik ben extragemeentelijk maar wel intralandelijk, in Amsterdam namelijk. De hoofdstad van Nederland, maar niet de regeringszetel. Waarom het dan de hoofdstad is? Geen idee.

Ik zit in een hotel aan de rand van het centrum van Amsterdam. Zo'n wezenloos maar prima hotel. Met keurige maar smakeloos ingerichte kamers, maar daarom geschikt voor elke smaak. Niet te duur, niet te goedkoop, net zoals ik zelf ben.

Een hotel van een of ander keten, met kamermeisjes die discreet met hun karretjes door de gangen schrijden. En zich verontschuldigen als ze binnenkomen terwijl je op de kamer bent en het 'do not disturb'-kaartje niet aan de deurknop aan de gangkant hebt gehangen.

Ik vind het mooi hoe perfect strak en glad zo'n kamermeisje (af en toe kamervrouw, kamerjongen of kamerheer) het beddengoed weet te krijgen. Daar kom ik in de verste verte niet in de buurt. Mijn moeder kon het veel beter, maar ook zij kon niet tippen aan Sue (ik zit blijkbaar in haar route).

Hoewel ze onderaan de horecamaatschappelijke ladder staan, zijn ze zo belangrijk. Een Amsterdams terras en een Amsterdams museum: het wordt allemaal nog mooier als je zo'n dag in de hoofdstad kunt besluiten met het wegzinken in heerlijk glad en fris (maar niet geparfumeerd!) beddengoed.

Daar ben ik nu dus. 150 kilometer van Oost Gelre. Mooie afstand. Ver genoeg om niet zomaar ff terug te gaan, maar dichtbij genoeg om snel terug te kunnen als het moet. Voor een gesproken noodcolumn over een mestvergisser bijvoorbeeld.

Om heimwee hoef ik ook niet terug, één week overleef ik gemakkelijk. Maar misschien word ik binnenkort als toerist wel weggejaagd. Het schijnt dat Amsterdam van de toeristen af wil, nou ja: een deel van Amsterdam wil van sommige toeristen af.

Nou zou dat toeristen wegjagen al best wel gauw kunnen beginnen. Met het wat wereldvreemde Groen Links als grootste partij en ex-extremist Rutger Groot Wassink (oud-Doetinchemmer) als leider van die grootste partij. Die wil, geloof ik, Amsterdam teruggeven aan de Amsterdammers. Zijn Amsterdammers welteverstaan.

Want al die internationale levendigheid. Dat wil-ie niet. Hij heeft vast heimwee naar Doetinchem. Die andere hoofdstad die ook geen regeringszetel is. Waar ze trouwens maar wat graag wat meer internationale bezoekers met zouden zien. Desnoods met Heimweh.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant