Kijkjes van de Grolse Stadstoren | Gaan we onze dominante positie verliezen?

De Torenwachter: gaan we onze dominante positie in de Achterhoek verliezen?

Laten we nu eens een keer eerlijk zijn, beste Grollenaren, laten we dat nu eens even doen. Het is toch sinds mensenheugenis eigenlijk al zo dat we een dominante, licht overheersende stijl en rol hebben in dit gebied en dat we als het eropaan komt best een beetje haantje de voorste spelen hier. Ja, er zullen plaatsen en bevolkingsgroepen zijn die deze door ons opgeëiste positie in twijfel trekken. Dat begrijp ik want het is altijd moeilijk te moeten accepteren dat je zelf niet haantje-de-voorste bent. Het is moeilijk toe te geven dat je zelf niet het beste jongetje van de klas bent en dat je zo'n type bent dat geen volle zalen trekt.

Het komt natuurlijk allemaal voort uit onze wat bizarre geschiedenis. Dat is geen alledaags Achterhoeks verhaal waarbij we sinds vele eeuwen in de schaduw van het machtige westen leefden en ons op de been hielden met gemengde agrarische bedrijven, een beetje achteraf woonden en soms ook op de officiële landkaarten welhaast werden vergeten. Ik overdrijf nu wellicht, heel misschien, een tikje, maar niet echt veel. Er was in dit gebied - om het eens even wat anders te zeggen - een grote mate van ingetogenheid die aan de dag werd gelegd en met ingetogenheid, hoe mooi ook van nature, kom je niet echt lekker in beeld. Ik moet anderszins toegeven dat het voor ons Grollenaren daarom ook wat makkelijk was ons te etaleren, daarbij voortbouwend op onze ruige geschiedenis die met enige fantasie en gebrek aan historische kennis en gegevens hervormbaar was.

We hielden onze geschiedenis en onze roem hoog en werden daartoe ook in staat gesteld door het omliggende land hier. Er werden best heel aardige dingen gedaan in al die plaatsen rondom ons, daar niet van en met enige regelmaat kwam dat ook een beetje in beeld. Maar het was nu niet direct enorm in het oog springend; het was niet sensationeel. De cameraploegen reisden niet af en aan naar dit gebied om het wonder van de Achterhoek in beeld te brengen. Maar de laatste jaren is daar een opvallende kentering in gekomen. Misschien hadden jullie dat ook al in de gaten want de meesten van jullie zijn natuurlijk veel slimmer dan ik. Dat begrijp ik.

Het is de laatste jaren alsof we heel wat van onze schroom, van onze bedeesdheid, van ons af hebben geschud. We zien nu zelfs regelmatig dat hier wordt geprotesteerd, we reizen naar Den Haag en beginnen er wat af te foeteren. Het is een beetje alsof we in de Achterhoek met een inhaalslag bezig zijn. We timmeren ook aan de weg als het gaat om de grote doorgaande wegen, we willen afspraken met het Duitse achterland, kortom: we laten ons niet meer wegzetten in het beeld van plaggenhutten en eenzame heidevelden.

Eigenlijk - ik mag het niet zeggen maar doe het toch - eigenlijk komt de Achterhoek een beetje in de richting van wat wij Grollenaren van nature al deden: een beetje on-Achterhoeks doen. Het begint nu op een marathon te lijken, waarbij wij het grootste gedeelte van het parcours vooropliepen, maar met de finish in zicht dreigen te worden ingehaald.

De laatste jaren is Groenlo echt booming om maar eens een moderne term te gebruiken. Er gebeurt hier van alles, we herrijzen als een Phoenix uit de as, maar daarnaast doet dat ook de hele Achterhoek.

Het begint erop te lijken dat we één groot team gaan vormen; misschien is daarin toch een rol voor Groenlo als aanvoerder weggelegd?

Torenwachter