Passion Achterhoek overtreft zichzelf

LICHTENVOORDE - Vlak voor aanvang erkent Hans Hinkamp dat de lat dit jaar hoog is gelegd. Hij heeft niets te veel gezegd, maar na afloop kan gesteld worden dat eenieder die meewerkte, en de productie in zijn geheel, er ruimschoots overheen is gegaan. Passion Achterhoek is maandagavond in een bomvolle Hamalandhal een adembenemend schouwspel dat boeit tot de laatste seconde.

Door Henri Walterbos

Passion Achterhoek 2019 is het leven vieren. Ontroering, een lach, levenslessen, in een prachtig verhaal met prachtige teksten en in al zijn eenvoud zeer fraaie oneliners van de hand van Hans Hinkamp. Ook nog eens formidabel gebracht door 'spelers' die geen rol vertolken, maar hun personage echt zijn. Je wordt als publiek volledig meegezogen in het verhaal, ook al ken je de afloop. Passion Achterhoek is zo het authentieke verhaal, maar tevens zo 2019. Bijzonder knap bedacht, uitgevoerd en geregisseerd, in al zijn facetten. Is The Passion op tv inmiddels enkel 'een productie', 'glad'. Passion Achterhoek is puur en echt. Het voelt, het raakt. Met enkel Achterhoeks talent.

Licht
De opening staat direct als een huis. Na het intro 'Conquest of paradise' door Gaudio en Stadskoor Bredevoort, dat een mooie toevoeging aan het geheel is, is het Laura van Kaam die met haar gitaar om op Maria Magdalena af loopt die treurig voor zich uit kijkt, stil op een bankje gezeten. "Toen ik me net zo voelde als jij, schreef ik een liedje." Wat een binnenkomer! De toon is gezet! Die komt binnen, uit haar mond. Even slikken. Met haar voorgeschiedenis van depressies en treurnis, wat een kracht! Zo breekbaar, zo mooi, zo teer, zo sterk. Dan vertolkt ze het bewuste liedje; 'I can't see the light'. Gelukkig ziet ze het licht weer, zoals de gehele voorstelling mensen licht geeft, blij maakt. Bij ieder nummer dat ze vertolkt kippenvel.

Creatief
De combinatie tekst en bestaande liedjes is niet nieuw, maar de kunst hier creatief mee om te gaan verstaat het team onder leiding van muzikaal leider Peter Krabbenborg, en regisseurs Ben Donderwinkel en Aad Witteveen als geen ander. Zonder anderen te kort te doen wordt Jezus meesterlijk neergezet door Jop Geven en weten ook Maria (Dike van den Berg) en Maria Magdalena (Babette Zwetsloot) het publiek aan hun lippen. De liedjes die voor Passion Achterhoek uitgezocht werden sluiten naadloos aan op het gesproken woord, en andersom. Ontroerend mooi neergezet, zoals Ellie Mobs in 'Ken je mij' van Trijntje Oosterhuis en 'Kom maar bij mij' van Marco Borsato, door Ellis Schutten. Maar ook Rijk Voogel met 'Stap in het licht' van VanDikHout, Noor Bekken en Joske Fukkink met 'Mens' van Bløf, Manon Wolters met 'Het duister' van De Kast zijn pareltjes in de uitvoeringen van Passion Achterhoek. Niet in de laatste plaats door de begeleiding van de fantastische Marianumband, een begeleidingsband van bijzonder hoog niveau. En dat terwijl niet de gemakkelijkste nummers werden uitgekozen voor de productie. Het is genieten. Ook van details, als de blijspelachtige grappen van Jannie en Annie (Mariëtte Wesseling en Anne-Marie Wassink), als de vrolijke variant van de twee mokkende oude mannetjes op een bankje in The Muppetshow.

Ambiance
De ambiance in de Hamalandhal is Passion Achterhoek. Niets doet nog aan een sporthal denken, met dank aan decorbouwers, leerlingen van het Marianum, onder leiding van Sander Esselink. Het publiek krijgt in elke uithoek van de hal alles mee, mede door de twee grote schermen in de hal, met hierop een fraaie weergave van de live-beelden, verzorgd door ZSOM Groenlo. De afsluiting van de avond is vrolijk met het lied 'Durf, droom, doe en deel' van Marco Borsato. Een lied met een boodschap, door de gehele cast. Een waardige afsluiting, ook van het lied; 'Sluit je ogen maar vanavond, met een lach op je gezicht. Wees maar dankbaar voor het leven, zoals het hier nu voor je ligt,' met een treffend laatste woord: 'licht'. Dat gaf Passion Achterhoek. Voor de een stralende zomerhemel, voor de ander een sprankje. Het zal een heel karwei worden The Passion 2019 te overtreffen, maar zeiden we dat afgelopen jaar en het jaar daarvoor ook al niet?