Afbeelding

Kijkjes van de Grolse Stadstoren | Hebben oude verkiezingsborden nog wel een functie?

Algemeen Columns

De Torenwachter: hebben die oude verkiezingsborden nog wel een functie?

We gebruiken in onze gemeente nog altijd de oude verkiezingsborden, beste Grollenaren, ook al zullen die weleens vernieuwd zijn. Maar het is dan net als met een oude fiets: je kunt er wel fraaie nieuwe snelbinders op laten monteren en een fraai gemodelleerd stuur, toch blijft het een oude fiets. Zo is het maar net. Maar die oude verkiezingsborden hebben op de een of andere manier toch nog een bijzondere uitstraling. Ik weet niet precies hoe ik het moet omschrijven. Nu staan ze, na de Statenverkiezingen, een beetje ontgoocheld en doelloos aan de randen van wegen en straten in afwachting van de Europese verkiezingen in mei. Waarom niet tijdelijk weggehaald? Ja, die borden voor een aantal weken weghalen en dan weer neerzetten is eigenlijk dubbel werk, zo zal de gemeente gedacht hebben. Er is daar vast een kloek en nijver ambtenaar belast met de 'regeling van verkiezingsborden' die heeft uitgerekend dat weghalen en straks weer neerzetten leidt tot nodeloze werkzaamheden en werkdruk. Het zou ook leiden tot veel troepenbewegingen. Alsjeblieft.

Elke keer als ik die borden zie vraag ik me af hoe lang die nog meegaan. In het digitale tijdperk heeft het beplakken ervan met partijbiljetten bijna iets kolderieks. Ik meen me te herinneren dat sommige grote steden al hebben gekozen voor een wat modernere aanpak. Het mooie is ook dat die verkiezingsaffiches niet altijd even gelikt en rechtlijnig zijn aangebracht. Alsof de partij waarvoor wordt geplakt al bijna in verval is en onderuit is gegaan nog voordat de kiezer zijn oordeel heeft uitgesproken. Ik heb in vroeger tijden ook geplakt, zoals dat heet. En daar zat een grote visie achter. Niet bij mij maar bij de organisatoren, dat zeiden ze tenminste. Het was niet alleen maar 'dat affiche op de borden smieten'. Je moest altijd zorgen dat je linksboven op het bord de verkiezingsaffiche aanbracht. Ook daar zat een grote filosofie achter.

"De leu kiekt net as in de krante altied metene noar linksboaven, zoas ze dat ook op schole hebt eleerd". Dat betekende overigens niet, aldus de schrandere politici van destijds, dat je dan ook linkse ideeën moest hebben. "Linke ideeën", zeiden ze dan met een knipoog en ze lachten hartelijk om hun eigen grap. Alleen linksboven was de aanduiding waar je de echte partij kon vinden; de standpunten van die partij was weer heel andere koek. Als je goed en op de juiste plek plakte dan had je de verkiezingswinst al bijna in de zak, zeiden ze dan nog als extra en stimulerende aanvulling.

Maar gaandeweg bleek mij dat die zogenaamde geniale vondst bij alle partijen al wortel had geschoten en dat werd dan ook door al die concurrerende partijen toegepast. En dat leidde dan weer tot de bizarre situatie dat alle pamfletten van alle partijen links bovenaan op het bord zaten, dat verder een kaal en verlaten karakter droeg.

Voor alle zekerheid, zo herinner ik me nog, werden vlak voor de verkiezingen echt van start gingen alle borden nog even 'bewerkt' waarbij over de biljetten van de concurrerende partijen werd heen geplakt. Op die manier werd dat 'addergebroed' nog eens extra de mond gesnoerd. Dat deden de andere partijen natuurlijk ook, waardoor er op de vroege verkiezingsmorgen een kleine optocht van stiekeme plakkers ontstond die allemaal uit waren op het laatste succes. Heerlijke tijden.

En als ik nu die oude wijze borden zie staan, bruin en vervallen en in afwachting van opwindende en kleurrijke affiches, dan bekruipt me toch iets van weemoed. Hoe lang duurt het nog voor het definitief geschiedenis is?


Torenwachter

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant