Afbeelding

Zwaleman | Badkamer

Algemeen Columns

Badkamer

Nog steeds wordt het huis dat ik tien jaar geleden bij mijn terugkeer in de Achterhoek betrok een nieuwbouwwoning genoemd. Ook al is het in 1988 gebouwd en was dus het toen al bijna een kwart eeuw oud. Maar eerlijk is eerlijk, de woning zag er nog prima uit. Ik hoefde er nauwelijks iets aan te doen, kon er zo intrekken.
Alleen… die badkamer! Die was toch wel behoorlijk gedateerd. "Maar och, hij kan nog best een jaar of tien, vijftien mee", vond ik. Duidelijk, dat mijn liefste het daar toen al niet mee eens was. Ze gaf me wel gelijk, maar dan op een manier waarop alleen vrouwen dat kunnen. Zonder dat je het idee hebt, dat ze het écht met je eens zijn, zal ik maar zeggen. En al snel nadat we het huis hadden betrokken startte ze haar offensief. Met van die terloopse uitspraken. Zoals: "Die voegen in de tegels zien er echt niet mooi meer uit." Of: "Eigenlijk is die douchecabine best lastig schoon te maken."
Achteraf gezien heeft het eigenlijk nog best lang geduurd. Pas twee-en-een-half jaar geleden gaf ik mijn stil verzet op. Had ze me zo ver, dat ik wel eens wilde kijken naar een nieuwe badkamer. "Alleen maar kijken", zei ik nog. Maar ach, natuurlijk wist ik al wel hoe het zou aflopen.
Bijna als vanzelf kwamen we terecht bij die zaak in Groenlo, waarvan we zo vaak een grote advertentie in de krant zagen. (Waarmee, geachte ondernemers, maar weer eens bewezen is, dat adverteren vruchten afwerpt. Maar dit geheel terzijde).
Vanaf het moment dat we daar binnen kwamen ging het snel. Verkoper Christian, ik geloof zelfs dat hij daar de baas is, maakte op zijn computer een ontwerpje waarover we beiden enthousiast waren. Hij noemde een prijs, deed daarbij nog een regendouche en een handgreep (tegen onverhoopt vallen) cadeau en na hooguit anderhalf uur binnen te zijn geweest, tekenden we een contract.
Ik moet zeggen, daarvan heb ik nooit spijt gehad. Ook het plaatsen (door Reinier uit Lichtenvoorde, de aardigste zzp-er die ik ooit heb ontmoet) verliep vlekkeloos en alweer meer dan twee jaar genieten we van onze nieuwe badkamer. Inclusief regendouche, maar… zonder handgreep. Die waren ze blijkbaar vergeten. En wij hebben niet gereclameerd, moet ik er eerlijkheidshalve bij zeggen.
Nu ging een paar weken geleden de lamp boven de wastafel stuk. Een lichtbalk met led-lampjes er in, die ik niet zelf kon vervangen. Dus reden we op een zondagmiddag naar die grote badkamerwinkel in Groenlo. Waar Christian meteen wist wie we waren. En ook onmiddellijk een nieuwe lamp toezegde. Inclusief montage. "Want zo'n led-lamp moet een leven lang mee kunnen", sprak hij.
Prima service dus. Maar daar bleef het niet bij. Want plotseling herinnerde Christian zich iets. "Ik heb jullie destijds een handgreep toegezegd, heb je die eigenlijk wel gekregen?"
Nou nee dus, moest ik antwoorden. Waarop onze badkamerman met een noodgang naar het magazijn liep en even later terugkeerde met een fraaie handgreep voor in de inloopdouche. "Die krijg je dan alsnog. Beter laat dan nooit", sprak hij.
Met ook nog eens de belofte op zak dat lamp en handgreep binnen twee weken geïnstalleerd zouden zijn, verlieten we de badkamerwinkel. Voor de laatste keer, naar ik hoop. Want hoe goed de ervaring ook was, ik wil er niet nog een keer heen. Ik ga er toch van uit dat de nieuwe led-lamp echt een leven lang mee gaat. En dat dit ook geldt voor onze nieuwe badkamer. In ieder geval nog óns leven lang!

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant