Tom Broshuis lanceert soloproject 'Heirloom'

GROENLO - Ruim een jaar geleden zei Tom Broshuis de laatste hand te leggen aan zijn soloproject 'Heirloom'. Ondanks dat het het begin was van een sabbatical year van zijn band Mister & Mississippi duurde het iets langer, maar zijn geesteskindje is er.

Door Henri Walterbos

"Mijn plan was in eerste instantie om de plaat gelijk te releasen, vrij impulsief. Ik was een beetje klaar met de muziekindustrie en alle teleurstellingen die erbij kwamen kijken. Daarom wou ik daar zo min mogelijk mee te maken hebben en de plaat gewoon online gooien zo gauw die klaar was en dan weer verder. Toen de plaat eenmaal klaar was begon het toch een beetje te kriebelen en wou ik kijken of ik er wat meer uit kon halen. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij Arjo Klingens, manager van onder andere De Staat & Mozes and the Firstborn, die samen met haar stagiair Richte Westerman mij een heel eind op weg hebben geholpen met van alles en nog wat rondom de release. Uiteindelijk ben ik heel blij dat ik gewacht heb." Of de plaat fysiek uit gaat komen weet Tom nog niet, maar vanaf deze week staat het album van Heirloom, het pseudoniem, letterlijk vertaald 'erfstuk', waaronder Tom het album uitbrengt, met de titel 'Closure' op Spotify, YouTube, Apple Music, Bandcamp, Soundcloud en Deezer.

'Heirloom'
Naast het schrijven van muziek voor Mister & Mississippi wilde Tom ook graag filmmuziek maken en iets dat zeer persoonlijk was. "Ik ben best wel onzeker over mezelf. Ik wilde dat al wel vanaf mijn vijftiende, mezelf opsluiten in een ruimte met een boel instrumenten. Ik heb het gemaakt en opgenomen in de periode dat het ouderhuis te koop stond en ik wist dat ik er straks niet meer naar toe zou kunnen. Het project is een soort eerbetoon aan het huis en mijn jeugd in Groenlo. Zo'n 80 procent heb ik hier opgenomen en in de studio van Simon Akkermans in Kytopia verder uitgewerkt."
Het artwork van de hoes is een verwijzing naar Toms verleden. Op de voorzijde een bosrijke omgeving met hierin onder meer prominent het wapen van Groenlo. "Dat moest er in," lacht Tom. "Het plaatje moet een beetje de voorkant van een oud kinderboek uitstralen. Een beetje nostalgie met een aantal dingen uit mijn jeugd. De klok staat voor tijd. Hij staat op zeven uur, het huisnummer waarop ik in Groenlo woonde. Het bosrijke staat voor de bosrijke omgeving rondom Groenlo. De vos is mijn favoriete dier. Hij kijkt om en is een beetje zoekende", een verwijzing naar hemzelf, bekent Tom. De titels zijn eveneens verwijzingen naar zijn jeugd. "Het nummer 'Dew of dawn' verwijst naar mijn stapavonden in Groenlo. Als ik dan in de zomer 's nachts of 's morgens vroeg naar huis liep dan zag ik de dauw al in het ochtendgloren. Dat vond ik prachtig. De titel van het nummer 'Paperhands' staat voor de zachte handen van mijn grootouders. Oude mensen hebben van die zachte handen. Dat is zo'n speciaal gevoel, de handdrukken van je opa's en oma's. Ik vond dat een mooie titel."

Live
Het ligt in de bedoeling het project ook live ten gehore te brengen. "Ik ben aan het repeteren met een kleine formatie. Ik was vooraf wat sceptisch of de muziek goed naar live te vertalen zou zijn, maar het valt me alleszins mee. Ik heb afgelopen week drie keer solo het voorprogramma verzorgd van harpist Remy van Kesteren."
Hoe de toekomst van Mister & Mississippi eruitziet weet hij nog niet. "Mister & Mississippi ligt nog steeds stil. Moeilijk om te zeggen of daar weer een keer wat mee gaat gebeuren en wanneer. Zangeres Maxime is in januari vertrokken naar Zuidoost-Azië en heeft het daar nog steeds heel erg naar haar zin, dus die zien we voorlopig nog niet terug."

Tom op Zwarte Cross in
Radiohead Tribute
Verheugd is Tom dat hij gevraagd is tijdens de Zwarte Cross mee te spelen in de Undercovertent met de Radiohead Tribute. "Gerben Bielderman, waarmee ik in 'Frank' speel, benaderde mij of ik mee wou spelen. Al heb ik nooit in cover- en/of tribute-bands gespeeld, ik hoefde hier niet lang over na te denken. Radiohead is voor mij een van de belangrijkste bands ooit. Ik ken geen band die al 25 jaar lang op zo'n hoog niveau blijft presteren en zichzelf blijft herontdekken. Vooral hun platen 'Ok Computer' en 'In Rainbows' luister ik al meer dan tien jaar lang non-stop en ze klinken na al die luisterbeurten nog net zo fris, spannend en vernieuwend als de eerste keer. Gitaristen Jonny Greenwood en Ed O'Brien zijn voor mij een enorm voorbeeld. Toen ik 15 was en voor het eerst Radiohead hoorde realiseerde ik me dat gitaar spelen niet alleen uit eindeloze bluessolo's en snelle riffs hoeft te bestaan, maar dat je als gitarist ook heel erg dienend, experimenteel en sfeerbepalend kan zijn in een liedje."