Frank Zand | Een nieuwe herfst

Een nieuwe herfst

Wat een fris gevoel heb ik deze week. En dat in november, tijd van verval en verrotting. Een nieuwe vormgeving voor mijn column. Hebt u de symboliek van het plaatje hierboven door? Vast wel. Zo niet, in de volgende alinea geef ik de oplossing. Welkom trouwens, lezer van de Weekkrant.

Het is een zandloper. Zand-loper. Die staat voor het verstrijken van de tijd. Met de vinger aan het smalle deel, dat staat voor de pols. De vinger aan de pols van de tijd. Best handig bedacht, ofneetan. En ook leuk vormgegeven.
Het is natuurlijk pretentieus. Alsof ik de vinger aan de pols van de tijd heb, zaken blootleg die van belang zijn voor een Oost Gelrenaar of Groot-Beltrummer aan het einde van de jaren 10. Ik schrijf gewoon stukjes. Zoals de meeste columns gewoon stukjes zijn, van elk blijvend belang gespeend maar hopelijk fijn om even te lezen. Meestal zit het zand ook helemaal niet in het glas, maar glipt het gewoon door mijn vingers.

Door de nieuwe vormgeving heb ik wel zo'n lekker schone-lei-gevoel. Al ben ik van ver na het lei-tijdperk. Ik had een schoon-schrift-gevoel op school en nu een schoon-bestand-gevoel. Net een nieuwe schoolagenda aan het begin van het schooljaar. Dat frisse ging meestal maar een paar weken goed trouwens. Rond deze tijd was het weer mis. 'Buiten stormachtig en nat, dan is de schoolagenda al weer beklad', aldus een vergeten gezegde.
Afgelopen week vond ik een oude Ryam terug. Onverwacht, want ik bewaarde ze nooit. Ik dacht altijd: voorbij is voorbij. Het was grappig en weemoedig om die agenda door te kijken. Naast de schooldingetjes ('Duits: kans op onverwacht mondeling, K. was shagrijnig' - fout geschreven; 'Nederlands: Mei van Gorter') is het een soort dagboek van vroeguh. Zo zat er een uitnodiging ingeplakt voor een feestje. Ik kan me dat nog wel herinneren. Ver na de je-wordt-thuisgebracht-tijd. Een feestje toen bier al vanaf je 16e verantwoord was. Ik moest om 1 uur thuis zijn, maar was een halfuur te laat. Geen probleem, niemand kon je appen of sms'en of mobiel bellen. En als je op tijd weg was uit het ouderlijk huis van het feestvarken, kon je ook niet lastiggevallen worden door de vaste telefoon. Het uur tussen het vertrek van het feestje en de aankomst thuis, daar ging het om. Van die lichte donkere uren die alleen maar voorkomen tussen pakweg je 15e en je 19e. Als in de zandloper het meeste nog bovenin zit.