Eveline Piek zamelt geld in voor psychiatrische hulphond

‘Een psychiatrische hulphond laten trainen is heel duur en wordt alleen vergoed voor mensen uit het leger of van de politie’

Door Barbara Pavinati

GROENLO – Ze is 25 jaar en toont een strijdlust waar menig mens jaloers op zou mogen zijn. Eveline Piek woont sinds Koningsdag in Groenlo en heeft de diagnoses CPTSS (complexe posttraumatische-stressstoornis) en DIS (dissociatieve identiteitsstoornis). Om haar leven weer terug te krijgen en zo bijvoorbeeld weer zonder zorgen boodschappen te kunnen doen, is ze geld aan het inzamelen voor een psychiatrische hulphond bij Vom Falorie. Ze is haar actie op 6 juni gestart en vindt het best eng om met haar ziekte naar buiten te treden: ”Niemand wist wat er echt aan de hand was. Mensen durfden er niet naar te vragen. Ik was in lichte paniek toen ik het bekend maakte, maar kreeg er heel veel positieve reacties op. Nu mijn verhaal ook in de krant komt, krijg ik misschien ook wel negatieve reacties, maar het is belangrijk dat mensen dit weten. Dit is een stap om hulp te zoeken. Ik wil graag bekendheid geven aan de ziektes. Er lopen meer mensen mee rond dan we weten. De ziektes worden vaak gebagatelliseerd en veel dingen in de hulpverlening gaan erg moeizaam. Zoals het aanvragen van een hulphond als je het financieel moeilijk hebt. Ik wil de mensen op het hart drukken: durf hulp te vragen als je het nodig hebt. Durf jezelf te zijn!”

“Ik kan veel situaties niet zelf aan. Als ik ga winkelen bijvoorbeeld maak ik twee lijstjes. Een voor de boodschappen en een voor de route door de winkel. Als er iets in de winkel veranderd is, kan ik volledig overstuur raken, verstijven of zomaar weglopen zonder te betalen. Een hulphond kan hierbij helpen. Hij kan ervoor zorgen dat ik weer rustig word,” legt Eveline uit. “Normaal gesproken kan je een hond krijgen die pup is of net pup af. Die moet je dan zelf gaan trainen. Voor mij is dat niet te doen. Een hond spiegelt je namelijk. We zouden dan allebei in de stress schieten. Bij Vom Falorie kan ik een hond laten opleiden. Dat duurt acht maanden. De laatste twee, drie maanden wordt hij dan speciaal op mij getraind, we moeten natuurlijk wel een band creëren. Een hulphond laten trainen is heel duur en wordt alleen vergoed voor mensen uit het leger of bij de politie. Maar er zijn meer mensen die baat hebben bij een hulphond en het is pijnlijk dat dat niet vergoed wordt”

Goede nazorg
“Ik heb contact gehad met Vom Falorie en een eerste aanbetaling gedaan. Zij gaan nu op zoek naar een hond. Ze kiezen in eerste instantie meerdere honden, voor als er met een geen klik met mij is. Als ze hem zo’n vier tot acht maanden getraind hebben, krijg ik een naam en foto,” vertelt Eveline. “Ik heb goed kennis gemaakt met de organisatie en heb voor hen gekozen omdat ze kleinschalig zijn. Het is een vriendelijk stel dat echt gericht is op de honden. Ze doen hun werk met passie en in een huiselijke omgeving. De honden worden uitstekend verzorgd. Ik voelde mij er welkom en warm. Ze leveren ook een goede nazorg. Als ik de hond krijg, gaat een van hen in een hotel hier in de buurt zitten en een aantal dagen met mij meelopen. De hond wordt een labrador. Voorheen werkten ze ook met herders, maar om daar mee om te gaan, moet je ook een beetje autoritair zijn. En dat is voor mensen met psychiatrische klachten lastig. ”

Het is ok om een shitweek te hebben
Eveline:“Als mensen willen doneren is dat heel fijn, maar ik wil ze niet verplichten. Ze moeten er ook achter staan. Ik heb al 2500 euro aanbetaald en heb nog 10.000 euro nodig. Ik wil graag ook meer bekendheid geven aan de ziektes CPTSS en DIS. DIS is de uiting van een vorm van trauma. Mensen doen er vaak gekscherend over, maar voor de mensen die het hebben is het de enige manier om het trauma te overleven. Het afsplitsen van jezelf gebeurt om jezelf te beschermen. Ik wil graag zeggen tegen alle mensen dat het ok is om een shitweek te hebben en dat het goed is om dat te zeggen. Ook al is het voor anderen lastig om daarop te reageren. Het is fijn om je gevoel te kunnen delen.”

Zelfstandigheid en vrijheid terug
“Als ik een hulphond heb hoop ik weer normaal boodschappen te kunnen doen en bijvoorbeeld naar de markt te kunnen. Ik ben dol op verse groente en vers fruit. Nu kan ik niet naar de markt, omdat er te veel prikkels zijn. Het lijkt mij ook leuk een keer met de trein te gaan of om mijn droom waar te maken: met een vriendin naar de kerstmarkt in Düsseldorf! Lekker glühwein drinken en sfeer proeven! We hebben het er al jaren over. Zoals je ziet gaat het om heel simpele dingen. Ik wil graag een stuk zelfstandigheid en vrijheid terug,” besluit Eveline

Wilt u bijdragen aan de zelfstandigheid van Eveline? Klik dan hier om te doneren.