Hoe gaat het met u?

Pastor Theo Escher en Fietje van der Donk- Heinsman

Door Theo Huijskes

GROENLO - Voor veel actieve ouderen is het afzien in de huidige tijd. Hoe komen mensen de dagen door? Kunnen ze hun draai vinden, piekeren ze veel of berusten ze in hun situatie? Kortom, hoe gaat het met hen? Correspondent Theo Huijskes sprak met een aantal Groenlose ouderen.

‘Voor het eerst in mijn leven werkloos!’
Na in juli 1955 door kardinaal Bernardus Alfrink tot priester te zijn gewijd, kwam hij na een tweetal opstartparochies (Deurningen en Veenendaal) in 1972 naar Groenlo. Als niet alleen kapelaan en pastoor van de RK Calixtusparochie, maar ook nog een tijdje als deken van het dekenaat Groenlo, heeft hij zich gedurende 32 jaar tot 2004 ingezet voor de plaatselijke en regionale rooms-katholieke geloofsgemeenschap.

Hoe gaat het in deze coronaperiode met pastor Theo Escher, geboren op 7 april 1939 in Marktvelde (destijds gemeente Diepenheim) en inmiddels al 48 jaar woonachtig in Groenlo? “Ondanks dat het lopen niet meer mijn sterkste kant is en mij realiserende dat ik met 81 jaar niet meer de jongste ben, gaat het goed met mij. Het coronavirus heeft geen invloed op mijn gezondheid, maar wel op mijn werk. Omdat ik vanaf het moment in 2004 dat ik met emeritaat ging, ben blijven werken ten behoeve van geloofsgemeenschappen in de regio Delden én de kapel van De Molenberg hier in Groenlo, ben ik voor het eerst in mijn leven werkloos. Na het overlijden van mijn huisgenote Dinie Lenselink-Krebbers in januari 2017 op 94-jarige leeftijd, ben ik al ruim drie jaar alleen. Haar -wij hebben bijna 45 jaar met elkaar samengewoond- mis ik enorm. Niet alleen voor mij, maar ook voor de pastoors Mali en Bruggeman heeft zij veel betekend en dat indirect ook voor de gehele parochie hier in Groenlo. Zij zorgde er als gastvrouw onder andere voor dat de pastorie een open huis was voor geheel Groenlo. Nu zonder haar kan ik mij redelijk goed alleen redden. Ik doe zelf de boodschappen, kook mijn eigen eten en heb voor de was en wat huishoudelijk werk voor een halve dag in de week een hulp.”

Pastor Theo Escher komt uit een gezin met elf kinderen, waarvan een zusje op achtjarige leeftijd overleed. Naast mijn ouders zijn er nog vier overleden, zodat wij op dit moment nog met ons zessen zijn. Wij onderhouden nog altijd en dat doorlopend goede contacten met elkaar. Dit laatste met name met mijn 89-jarige zus, tevens de oudste op dit moment. Voorheen ging ik regelmatig met mijn oudste broer en zijn vrouw op vakantie naar Frankrijk. Op dit moment zit dat er om diverse redenen niet in. Ik vermaak mij met veel lezen, tv kijken waarbij ik als geboren Tukker natuurlijk een fan ben van de tv-serie ‘Van Jonge Leu en Oale Groond’, waarvan ik geen enkele aflevering wil missen.” Het verschil tussen een Tukker en een Achterhoeker? “Een Achterhoeker is recht voor zijn raap en een Tukker reageert op een vraag graag met een wedervraag. En wanneer hij tweemaal nee zegt, bedoelt hij ja!”

‘Dit draag ik op aan mien Dorus!’
“Hij is in januari 1998 geheel plotseling en dat op 63-jarige leeftijd aan een hartstilstand overleden. Ondanks dat een en ander meer dan 22 jaar geleden gebeurde, denk ik nog iedere dag aan hem. Hij was en is niet alleen mijn echtgenoot en vader van onze kinderen, maar hij is en blijft mijn alles. Daarom wil ik ook als een soort eerbetoon een foto van hem in deze rubriek en geen foto van mij.”

In haar woning aan de Eibergseweg in Groenlo praat Fietje van der Donk-Heinsman (81) honderd uit over haar echtgenoot Theo van der Donk. Niet alleen een geboren en getogen Grollenaar, maar ook altijd een bijzonder graag geziene plaatsgenoot in het vestingstadje. Theo, telg uit de kruideniersfamilie Van der Donk aan de Eibergseweg, genoot in Groenlo op tal van terreinen bekendheid. Dit laatste met name vanwege zijn lidmaatschap van mannenzangvereniging, alsmede hofkoor Inter Nos. Vele jaren stond deze flamboyante Grollenaar, bekend vanwege zijn aanstekelijke uitstraling en zijn Bourgondische inslag, op de nominatie om namens CV De Knunnekes stadsprins te worden in de Groenlose veste. Die eer is hem helaas nooit gegund.

“Theo, waarmee ik 36 jaar getrouwd ben geweest en met wie ik samen drie dochters heb gekregen, was een echte levensgenieter, op wie diverse, spraakmakende levensmotto’s van toepassing zijn”, vertelt Fietje, geboren op 15 april 1939 in de Notenboomstraat en dat in het zes kinderen tellende gezin Heinsman. “Van ons zessen zijn er nog vijf, waaronder de beide broers Tonnie en Hennie, in leven. Mijn doopnaam is Sophia, maar waarom ik nu door het leven ga als Fietje, kan niemand mij vertellen.” Ook zus Greet Ebbers-Heinsman, die even op bezoek komt, weet daar geen verklaring voor te geven. Alleen al door de aanwezigheid van talrijke foto’s in haar gezellige woonkamer, heeft Fietje veel op met haar dochters Karin, Tineke en Greetje en vanzelfsprekend met haar negen kleinkinderen. “De contacten met hen zijn uitstekend. En dat is een groot goed in deze coronatijd, waarin mensen en juist familieleden elkaar nodig hebben. En daarbij hoort ook ‘mien Dorus’! Vandaar dat ik deze bijdrage aan hem opdraag.