Grollenaar Tonnie te Plate beheert duizenden bidprentjes

Voormalig koster is opgegroeid met de RK Calixtusbasiliek

Door Theo Huijskes

GROENLO - Inmiddels heeft hij duizenden bid- dan wel gedachtenis- prentjes verzameld. De oudste prentjes stammen uit het jaar 1750 en de laatste uit het huidige jaar 2020. Onder de immense verzameling bevinden zich bijzonder zeldzame exemplaren en dat in gewoon zwart-wit of in de meest gekke kleuren, hetzij met of zonder foto. Een in alle opzichten en dat in positieve zin uit de hand gelopen hobby van de geboren en getogen, inmiddels 83-jarige Grollenaar Tonnie te Plate.

Bij Te Plate op bezoek gaan, betekent niet alleen een kennismaking met iemand die gedurende een periode van maar liefst zeventig jaar is opgegroeid met de RK Calixtusbasiliek, maar ook met iemand die woonachtig is in een statige woning in de Lievelderstraat, grenzende aan de stadsgracht met ook nog eens een vermelding op de gemeentelijke monumentenlijst. Bovendien een woning met een achtertuin, die door een ringetje is te halen. In die prachtige, natuurschoon-rijke, tevens vanwege de vele bloemen kleurrijke achtertuin vertelt Tonnie te Plate over zijn hobby met betrekking tot het verzamelen van bidprentjes en zijn liefdevolle, tientallen jaren geduurd hebbende werk voor de kerk.

Extra bijzonder bidprentje
Bij het doorbladeren van de vele mappen met bidprentjes, gaat de aandacht van Te Plate in het bijzonder uit naar het aan zijn eigen echtgenote gewijde gedachtenis-prentje. Zij, Riek te Plate-Withag, is op 1 mei 2019 op 82-jarige leeftijd overleden aan een ongeneeslijke ziekte. Uit de aan het prentje toegevoegde tekst blijkt overduidelijk dat de prachtige achtertuin mede tot stand is gekomen dankzij de inventieve input van Riek, samen met Tonnie de ouders van drie kinderen: Ton, Peter en Marc en opa en oma van drie kleinkinderen. Een vrouw, die destijds niet voor niets aan de basis stond van de oprichting van de Groenlose vereniging Groei en Bloei. De rode draad door haar leven, was haar liefde voor bloemen en dat zowel binnen als buiten in de tuin Dat juist haar bidprentje met extra liefde wordt omarmd door haar echtgenoot en verzamelaar, mag dan ook als vanzelfsprekend worden aangemerkt.

Zestig jaar Calixtusparochie
Dat Tonnie te Plate zich zestig jaar achtereen (1955-2015) heeft ingezet voor de Calixtusparochie, en dat achtereenvolgens als onder andere kerkwacht, collectant, acoliet, uitreiker van de communie, begeleider van de misdienaars, hulpkoster, zelfstandig koster enzovoort, moge blijken uit de door hem ontvangen Pauselijke Onderscheiding Pro Ecclesia Et Pontifice, uitgereikt door pastor Theo Escher bij het 40-jarig dienstverband, alsmede de Koninklijke Onderscheiding in de Orde van Oranje Nassau, uitgereikt door burgemeester Huub Doek bij het 50-jarig dienstverband. Bij de viering van laatstgenoemd dienstverband kreeg de jubilaris ook nog eens de alles zeggende woorden toegespeeld: ‘Het woord koster betekent eigenlijk wachter, opzichter van een kerk, kerkbewaarder.’ Een extra waardering bij het halve eeuwfeest was er voor Te Plate weggelegd met het plaatsen van een naambordje met het opschrift ‘Tonnie te Plateplein, tot 2015 koster H. Calixtusbasiliek’ in de pastorietuin. De persoon in kwestie is nog altijd apetrots en met name bijzonder blij dat hij dat dankbare werk heeft mogen doen. “Het werk was mede vanwege het grote aantal overlijdensgevallen, huwelijken e.d. iedere keer zeer omvattend, maar tegelijkertijd ook weer erg gevarieerd.”

Weer terug naar de bidprentjes
Voor hem op tafel liggen enkele honderden bidprentjes maar Te Plate geeft aan nog lang niet uitverzameld te zijn en door te gaan zolang het nog kan. “Op dit moment hoef ik er geen moeite voor te doen. Ik krijg ze aangereikt vanuit Groenlo zelf en ook vanuit Beltrum, Eefsele, Zwolle en Meddo. En hierbij mag ik niet onvermeld laten dat kosteres Ria Wallerbos van de RK Calixtusbasiliek altijd aan mij denkt door na iedere uitvaart, die vanuit de Grolse kerk plaatsvindt, mij een bidprentje aan te reiken. Mijn werk bestaat dan alleen nog uit de prentjes te rangschikken op naam en jaartal en deze vervolgens in plastic insteekhoezen op te bergen. Wat er met de printjes gebeurd wanneer ik er niet meer ben? Eigenlijk geen idee. Maar ik ben er wel van overtuigd dat ze bewaard zullen blijven. Daar zal zoon Peter, als bestuurslid actief betrokken bij de Oudheidkundige Vereniging Groenlo, wel voor zorgen.”