Hoe gaat het met u?

Deze week Bennie Huirne (80) en Rikie te Veluwe-Frank (85)

Door Theo Huijskes

GROENLO - Hoe komen actieve, in veel gevallen eenzame ouderen in de huidige coronatijd de dagen door? Kortom, hoe gaat het met hen? Correspondent Theo Huijskes sprak met een aantal senioren in Groenlo en omgeving.

Uit hetzelfde hout gesneden!
Alleen al vanwege de prachtige ligging van hun rustieke woonlocatie aan de Schuurmansweg met een bloemrijke achtertuin en een natuurschoonrijk achterland, is het een genot om bij Bennie en Anneke Huirne-Rootink op bezoek te gaan. Omdat wij in deze rubriek het buurtschap Eefsele niet mogen overslaan, leg ik dat bezoekje deze week af bij de op 25 juni 1940 op erve Thooms in Eefsele geboren Bennie Huirne. Een aangename bijkomstigheid is het dat vanaf het allereerste moment vrouwlief Anneke in het bijzonder plezierige gesprek wordt betrokken. “Toen wij in 1966 met elkaar trouwden, wist ik het al, maar door de jaren heen is het alleen nog maar duidelijker geworden: Wij zijn uit hetzelfde hout gesneden! Wij vormen zowel in het privé- als in het zakelijke leven een hechte twee-eenheid.” Aangevuld door Anneke met de woorden dat het een en ander ook te maken heeft met het feit dat in beide gevallen de herkomst een degelijke, gezellige boerenfamilie betreft en dat de interesses van beide levenspartners grote overeenkomsten vertonen. “Wij zijn echtelieden die elkaar veel ruimte geven, waardoor er een goede match met elkaar ontstaat.”

Bennie Huirne, bekend van de sedert 1901 bestaande bij- dan wel schuilnaam Thooms, is geboren in een gezin met twaalf kinderen, waarvan er inmiddels vier zijn overleden. “Na de lagere school heb ik de lagere en middelbare landbouwschool gevolgd, aangevuld met een aantal cursussen. Vervolgens heb ik de vruchten kunnen plukken van het gegeven dat na de Tweede Wereldoorlog alles binnen de Nederlandse maatschappij in opbouw was, waardoor zich diverse kansen aandienden. Na ons huwelijk hebben wij ons direct gevestigd aan de Schuurmansweg en daar een bedrijf opgebouwd, alsmede op de thuisbasis een gezin met drie kinderen. Deze zijn inmiddels allemaal uitgewaaid, zij het dicht bij huis, en hebben daarnaast gezorgd voor acht kleinkinderen, waarvan de oudste inmiddels alweer 30 jaar is.

Bennie’s grootste hobby is paarden. “Is begonnen door het gegeven dat vroeger het paard dienstdeed als de tractor op de boerderij. In mijn situatie had ik een paard niet alleen nodig voor het werk, maar ook voor de sport. Over mijn paardenfokkerij kan ik een boek schrijven. In dat boek zou het accent komen te liggen op een veulen met wiens nakomelingen ik een glansrijke stam heb opgebouwd, die internationaal en dat met name in Denemarken, Engeland en Italië, voor diverse successen heeft gezorgd. Wat de sport betreft, ben ik altijd lid en zelfs een periode voorzitter geweest van De Vestingruiters in Groenlo en sta in het verlengde daarvan nog steeds te boek als een vrijwilliger, die wekelijks van de partij is in de manege De Grolse Veste halverwege Groenlo-Lievelde aan de Avinkweg, als zijnde de opvolger van de manege ‘t Marhulzen in Groenlo.” Aldus Bennie Huirne, die ook op andere terreinen bekendheid geniet in het Grolse gemeenschapsleven. Zo was hij niet alleen een drietal jaren voorzitter van de plaatselijke SOOS 99, maar kreeg hij in het Grolse carnavalsleven bekendheid in 1978 als adjudant aan de zijde van stadsprins Cees (van der Zant). “Een combinatie die niemand in Groenlo had voorzien, maar die is ontstaan vanuit de vriendengroep KWW, waarvoor ik in 1973 een huifkartocht verzorgde. Mede daardoor kwam Cees bij mij terecht. Het heeft mij destijds een prachtige tijd met vele mooie contacten bezorgd, die heden ten dage nog steeds wordt voortgezet. Niemand neemt mij dat meer af!”

Bidden geeft mij de nodige kracht!
Het is bijna veertig jaar geleden dat ik voor het tweede officiële clubblad van S.V. Grol bij de familie Te Veluwe in de Groeneweg in Groenlo op bezoek was voor een gezins-interview. Het resultaat? Een familiair voetbalverhaal met als centrale middelpunt het echtpaar Theo en Rikie te Veluwe met om hen heen de voetballende zonen Laurens (22), Erwin (18), Erik (17), Freddy (13) en Jeroen (11). Dat schitterende plaatje schets ik wanneer ik zovele jaren later en dat anno 2020 op bezoek ben bij moeder Rikie te Veluwe-Frank, weliswaar op dezelfde locatie, maar nu in een min of meer tot aanleunlocatie verbouwde woning. In de vier voorbije decennia is er veel, heel veel gebeurd, maar Rikie -bijgestaan door dochter Lidy- zit er met haar 85 levensjaren nog altijd fris en fruitig bij. Maar ondanks een lach op het gezicht van deze op 7 april 1935 in Lievelde geboren vrouw, alsmede hardwerkende moeder van een gezin met elf kinderen, schuilt er het nodige verdriet achter deze persoonlijke uitstraling. Hiervan getuige is een speciaal hoekje met vier ingelijste foto’s en daarbij vier kaarsjes.

“De foto’s en de kaarsjes zorgen ervoor dat ik iedere dag in gedachten ben bij mijn reeds op 55-jarige leeftijd overleden echtgenoot Theo, alsmede bij de op veel te jonge leeftijd gestorven dochter Suzanne (29), zoon Laurens (54) en schoondochter Yvette (41).” Rikie zelf, de oudste van het gezin Frank, bestaande uit acht, allemaal nog in leven zijnde kinderen, zegt het verdriet een plaatsje te kunnen geven door te bidden, veel te bidden. “Dit geeft mij de nodige kracht om het leven voort te zetten. Ik ben altijd een gelovig mens geweest en dat is door het verlies van een aantal dierbaren alleen maar meer geworden. Ik ben daarom een vaste kerkbezoeker, maar krijg als gevolg van de coronacrisis helaas niet de gelegenheid om dat op dit moment waar te maken. Nu moet ik het doen met de kerkradio.” Aangevuld met de woorden van dochter Lidy dat zij of iemand anders van de familie iedere week met haar een bezoekje brengen aan de RK Calixtusbasiliek om achterin de kerk een kaarsje op te steken.

Rikie te Veluwe geeft verder aan blij te zijn dat zij tweemaal over in de week gebruik kan en mag maken van de dagopvang in verzorgingscentrum De Molenberg. “Daar worden telkens voor circa vijftien personen de meest gevarieerde activiteiten georganiseerd. Ik vermaak mij daar prima, zeker omdat ik met een speciaal busje van huis wordt opgehaald en ook weer wordt teruggebracht.” Thuis heeft Rikie iedere dag de nodige hulp van Sensire en wordt zij op alle mogelijke manieren bijgestaan door haar kinderen, waarbij met name de dochters een belangrijke rol vervullen. “Maar hierbij mogen wij niet onvermeld laten dat met name schoondochter Joke, oftewel de vriendin van zoon Erwin en met hem samenwonende in de naastgelegen woning, het leeuwendeel van de hulp verzorgt”, roepen moeder Rikie en dochter Lidy in koor. “Zij waakt niet alleen, maar is tegelijkertijd mimimaal driemaal per dag paraat om alle mogelijke diensten te verlenen. Helemaal top!”

Weet u een goede kandidaat voor deze rubriek of wilt u zelf met uw verhaal in de krant? Mail naar theo.huijskes@kpnmail.nl en wie weet staat Theo binnenkort bij u op de stoep met de vraag: ‘Hoe gaat het met u?’