De schaduwkant van voetbal zonder publiek

Het etiket van volkssport nummer één onwaardig

Door Theo Huijskes

GROENLO - Zondag 11 oktober 2020. Het is 13.45 uur wanneer ik mij op weg begeef richting het sportpark Den Elshof om, onder andere ten behoeve van deze weekkrant, verslag te doen van de vierde competitiewedstrijd op rij van Groenlo’s trots Grol 1. Deze keer in de tweede klasse J van de KNVB de thuiswedstrijd tegen Bon Boys 1, gehuisvest op sportpark De Greune in Haaksbergen. Nota bene een wedstrijd, die door vele voetbalinsiders ook nog eens wordt aangemerkt als een streekderby. Nadat ik een week eerder voor de eerste maal in mijn (voetbal)leven in Hengelo Ov, en dat tegen Achilles ’12 1, bij een uitwedstrijd zonder publiek ervaring heb opgedaan als toeschouwer, tevens supporter van Grol 1, ben ik benieuwd hoe het mij nu zal vergaan bij een thuiswedstrijd zonder publiek van de hoofdmacht van Grol in competitieverband.

Op het parkeerterrein aan de Oude Winterswijksweg is het akelig leeg en stil. Naast het ontbreken van tientallen auto’s en honderden fietsen geen jeugdleden van Grol, die je normaliter namens de Supportersclub van Grol tegemoetkomen om lootjes te verkopen. Ook op het anders altijd overvolle, tevens gezellige terras van Sportcafé Den Elshof, is het akelig leeg en stil en dus het bewijs dat ook hier het inmiddels zeven maanden heersende coronavirus de regie in handen heeft. Verder geen passerende toeschouwers, die zich kunnen vergapen aan de fris en vrolijk opgetuigde ingang van het sportpark met enerzijds de aangebrachte, fraaie gedenksteen van fusiepartner S.V. Grolse Boys en anderzijds het nieuwe kleurrijke bord met daarop de voor deze keer zinloze tekst ‘Welkom op Sportpark Den Elshof’. Ook op deze troosteloze, ietwat regenachtige zondag bovendien geen trouwe leden van de vrijwilligers(woensdag)groep, die bij de thuiswedstrijden altijd plichtsgetrouw het kassa- en controle-gebeuren runnen.

Verder op het fraaie complex van ‘de Grol’ een gesloten Sportcafé, waar deze keer derhalve niemand welkom is. Wordt deze locatie buiten het coronatijdperk om gezien als een erkend horecabedrijf, nu wordt het door de overheid aangemerkt als een sportkantine en moet dus op slot blijven. Op het sportpark zelf ook geen vrolijk stemmende muziek, die uit de speakers galmt, laat staan een omroeper of omroepster, die de bezoekende vereniging welkom heet en de opstellingen van beide ploegen bekend maakt. Niets van dat, helaas! Dit alles realiserende, maakt zich tegelijkertijd een melancholisch gevoel van mij meester. Het is pure nostalgie, ik weet het. Maar op een dergelijk moment komen bij mij herinneringen uit vroegere tijden naar boven. Zoals op de tribune een enthousiast spelend eigen Grol-huisorkest onder leiding van Leo Koldeweij met in hun midden Antje Roerdink en op de achtergrond de stem van de altijd vriendelijke en spontane Mariëtte Koenders, in de rol van omroepster van de voetbalfamilie Grol. En nu? Zelfs het authentieke, historische scorebord blijft in de eerste helft van de wedstrijd, bij afwezigheid van de hiervoor benodigde Grolpupillen, ongebruikt.

Mijn slotconclusie is derhalve duidelijk. Amateurvoetbal achter gesloten deuren brengt een duidelijk gevoel van leegte en vervreemding teweeg. Een en ander zorgt tevens dat er een scheuring ontstaat in de eigenlijk niet te beschadigen en al helemaal niet te verbannen sociale contacten tussen de voetbalsupporters onderling. Mede daarom stelt de voetbalsport zonder een gezellig randgebeuren en al helemaal zonder goed gemutste toeschouwers in feite niets, helemaal niets voor. Voetbal kan niet zonder publiek. De bekende, legendarische manager van de Schotse club Celtic John (Jock) Stein sprak ooit de woorden: ‘Football without fans is nothing!’ Een uitspraak met in zekere zin een overdrachtelijke boodschap. Maar sedert een aantal maanden weten wij met ons allen dat de woorden van Stein een letterlijke betekenis hebben. Waarbij tegelijkertijd ontegenzeggelijk is aangetoond dat (amateur)voetbal tot in zijn diepste wezen een volkssport is oftewel een spel voor niet alleen de actieve, maar zeker ook voor de passieve liefhebbers!

Na afloop van de door Grol 1 met 5-1 gewonnen competitiewedstrijd tegen Bon Boys 1 droop een zeer gering aantal toeschouwers, zijnde verenigings- bestuurders en functionarissen, persvertegenwoordigers en enkele illegale, lees ongeoorloofde aanwezigen zonder een spatje overwinningsroes af. Geen derde helft dus, laat staan het in een kleine, gezellige kring drinken van een biertje. Wat rest is een pleister op de wonde: Een mooie 5-1 overwinning voor ‘de Grol’!