Hoe gaat het met u?

Deze week Bennie Gebbink (81) en Joop Migchielsen (93)

Door Theo Huijskes

GROENLO - Hoe komen actieve, in sommige gevallen eenzame ouderen in de huidige coronatijd de dagen door? Kortom, hoe gaat het met hen? Correspondent Theo Huijskes sprak met een aantal senioren in Groenlo en omgeving.

‘Blijf optimist tot in de kist!’
Hij was maar liefst 50 jaar lid, tevens een altijd gepassioneerde, indrukwekkende tambour-maître van de in 2002 gestopte drum- en showband Spinola, door hemzelf liever aangemerkt als de Grolse Kajotters. Anno 2020 kennen velen hem als vrijwilliger van onder andere het Grand Café in woonzorgcentrum De Molenberg, alsmede van de dagrecreatie van Activiteitencentrum Groenlo. Ik ontmoet deze keer Bennie Gebbink (81) in zijn woning aan de Hartebroekseweg, alwaar hij met partner Mia Knuever (72) een goed en bovenal gezellig leven leidt. “Wij kennen elkaar reeds sedert de Grolse Kermis in augustus 1991 en derhalve al 29 jaar. Ondanks het verdriet vanwege onze beide echtelieden (vrouwlief Marietje Maarse van Bennie overleed in 1990 op 48-jarige leeftijd en manlief Jan Snijders van Mia overleed in 1991 op 45-jarige leeftijd), hebben wij het heel goed met elkaar.” Dit laatste wordt nog eens extra positief onderbouwd met de mededeling dat de kinderen van beiden (in dit geval de beide dochters van Bennie en de dochter en zoon van Mia) het uitstekend met elkaar kunnen vinden. “Wij hebben inmiddels ook al negen kleinkinderen en met ons allen samen is het niet alleen in dit huis, maar ook buiten de deur één hechte familie. Mooier kan het echt niet!”

Bennie Gebbink werd op 10 augustus 1939 in de Notenboomstraat en dat in een gezin met elf kinderen geboren. Naast Bennie’s ouders zijn inmiddels reeds zeven kinderen overleden, waarvan zusje Agnes op zeer jonge leeftijd als gevolg van een val uit het raam. “Na de basisschool Canisius heb ik drie jaar de Mulo bezocht en ben toen op reeds 14-jarige leeftijd aan het werk gegaan, begonnen in een weverij met een salaris van 8½ gulden per week.” Wanneer Bennie vervolgens zijn gehele arbeidzame leven tot aan het 70st e levensjaar de revue laat passeren, is uw verslaggever genoodzaakt om de pen neer te leggen, omdat hem door de uitgever van deze krant niet de ruimte wordt geboden om van dat grote arsenaal zwart op wit melding te maken. Het varieert in ieder geval van wever bij bedrijven in Groenlo en Winterswijk tot expediteur bij Herwalt in Lichtenvoorde, van pompbediende bij vader Hein Arink tot het tweemaal zijn van melkventer in zijn eigen Grolle, van bakkersbediende bij Rouwmaat in Groenlo tot allround verzekeringsagent, van kantinebeheerder bij Hartman in Groenlo tot tankshopbediende in Aalten met tussendoor in de vrije tijd ook nog barmedewerker bij het bekende Uitgaanscentrum City Lido.

Een brede lach verschijnt op het gezicht van Bennie Gebbink. “Naast dat ik genoten heb van de grote variatie, heb ik al het werk met veel plezier gedaan.” Vermaakt partner Mia zich heden ten dage bij voorkeur met zingen in het door haar, de laatste jaren omarmde, circa 35 leden tellende koor ‘Songs 4ALL’, alsmede met wandelen, veel wandelen, dat door de jaren heen reeds geresulteerd heeft in het uitlopen van tien Vierdaagse wandelfestijnen in Nijmegen, heeft Bennie naast zijn vrijwilligerswerk als grote hobby koken. “Het houden van tropische vogels is ook altijd een hobby van mij geweest. Maar leeftijd en gezondheid zijn er de oorzaak van dat ik mij nu beperk tot koken en dat in de breedste zin van het woord. Vergeet niet dat ik reeds drie vormen van kanker, te weten darm-, prostaat- en huidkanker heb overwonnen. Mijn belangrijkste raadgever in deze is en blijft: ‘Laat te allen tijde het positief zijn de boventoon voeren!’ of anders gezegd: ‘Blijf optimist tot in de kist!’

‘Wij sliepen met vijf jongens op één slaapkamer’
Na een tiental jaren in Winterswijk te zijn gehuisvest, woont geboren Grollenaar Joop Migchielsen (93) inmiddels alweer 46 jaar aan de Kardinaal de Jongstraat in Groenlo. Dit tot begin dit jaar samen met echtgenote Leis Elschot, die in februari op 88-jarige leeftijd kwam te overlijden en met wie hij 63 jaar was getrouwd. “De wereldwijde verspreiding van de coronapandemie in maart wordt algemeen bestempeld als een crisis, maar ik ervaar het overlijden van mijn vrouw als een veel grotere crisis. Maar met de liefdevolle hulp van mijn nog in Groenlo woonachtige dochter Ans, alsmede Tafeltje-dek-je en dergelijke weet ik mij nog goed te redden en ben ik er trots op dat ik op mijn leeftijd nog steeds zelfstandig woon.”

Joop Migchielsen werd op 27 maart 1927 in een klein huisje in naar hij zich kan herinneren de Kerkhofsteeg nabij het voormalige Hotel De Moriaan in hartje Grolle geboren. “Wij hadden thuis een gezin met twaalf kinderen, maar volgens mij zijn het er in totaal circa vijftien geweest. Zeker drie kinderen zijn bij of direct na de geboorte overleden aan toen heersende kinderziektes. Op dit moment zijn wij nog met zeven kinderen bij elkaar. Naast een vijftal zussen, is wat de jongens betreft naast mij alleen Herman nog in leven. Met het grote gezin Migchielsen hebben wij vroeger op diverse adressen in Groenlo gewoond. Dat naast de Kerkhofsteeg onder andere aan de Eibergseweg, de Ruurloseweg, in de Julianastraat en de Wilhelminastraat. Wat de reden was van de vele verhuizingen? Voor mijn ouders was het in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw wekelijks, zeg maar gerust dagelijks, een gevecht om met zo’n groot gezin de touwtjes financieel aan elkaar te kunnen knopen. Dit had tot gevolg dat wanneer er elders in Groenlo een huis beschikbaar was, waarvan de huur een kwartje minder was, er een verhuizing volgde. Geen wonder dat ik mijn moeder nog nooit zo gelukkig heb gezien als in het jaar 1941, toen de Kinderbijslagwet werd ingevoerd.”

Ondanks die trieste beeldvorming, geeft Joop Migchielsen aan een goed en gezellig gezinsleven te hebben gehad. “Het had ook vele mooie kanten. Zoals het gegeven dat wij met vijf jongens op één, veel te kleine slaapkamer de nacht moesten doorbrengen. Verder was de voetbalsport het enige waarop in de schaarse vrije tijd alle aandacht was gevestigd. Dat kwam onder andere vanwege het feit dat mijn vader 25 jaar in het eerste elftal van Grolse Boys heeft gevoetbald. Dit had ook tot gevolg dat mijn broer Herman is uitgegroeid tot één van de beste voetballers, die ‘de Boys’ ooit heeft voortgebracht. Zelf ben ik niet verder gekomen dan een lager elftal bij zustervereniging Grol.” Over zijn arbeidzame leven raakt Migchielsen niet uitgepraat. “Na de basisschool en de ambachtsschool ben ik voornamelijk als automonteur werkzaam geweest. Zo heb ik naast een periode van 2½ jaar in Indië onder andere gewerkt bij Leijzer in Groenlo, Oonk in Winterswijk, Kaak in Groenlo, Van de Berg in Winterswijk en tot mijn pensioen bij Freriks in Groenlo.

De 93-jarige Joop Migchielsen is trots op zijn drie kinderen. Dochter Ans woont samen met Theo Notten op De Bempte in Groenlo en heeft geen kinderen, zoon Jan in Tiel met één kind en dochter Diana in Zweden met vier kinderen. In vergelijking met mijn ouders geen groot gezin en bijzonder jammer dat mijn vrouw er niet meer bij is. Maar wij hebben het goed met elkaar en iedereen is gezond. En dat is in de huidige tijd een kostbaar iets!”