Panden Arink worden in oude stijl hersteld

Deeltijd-Grollenaar Peter Weyn Banningh investeert graag in Groenlo

Door Kyra Broshuis

GROENLO - Met de terugkeer van Peter Weyn Banningh (64) naar Groenlo wordt ook een aantal historische panden in de stad in oude stijl hersteld. Weyn Banningh restaureerde al het oude loodgietersbedrijf van Arink bij de Barakkenplaats en nu staan de drie panden van Arink aan de Mattelierstraat in hartje stad op de planning.

Pendelen
Weyn Banningh groeide op in Groenlo maar woont al jaren in Zwitserland. Enkele jaren geleden kocht hij het historische pand ‘Huijs Basten Asbeck’ en daarmee kwam de liefde voor Groenlo weer tot leven. “Ik ben een geboren en getogen Grollenaar en ik heb iets met deze stad. Mijn zus woont er en mijn andere zus komt hier weer wonen. Ik heb hier veel familie en vrienden. Ik ben zelf 35 jaar weggeweest maar het is goed om weer, deels, terug te zijn. Normaliter ben ik in de wintermaanden in warmere oorden en in de zomer pendel ik tussen Zwitserland en Groenlo. Een wereldburger? Ach ja, zo kun je het noemen.” Huijs Basten Asbeck, gebouwd rond 1630, werd vroeger al bewoond door familie van Weyn Banningh. “Mijn vader F.J.H. Weyn Banningh (uitgever van onder andere de Geldersche Bode, de voorloper van de Groenlose Gids, red.) is een afstammeling van de vrouwelijke lijn van de Batenburgen.”

Samen met lokale ondernemers
De oude schuur van Arink aan de Barakkenplaats is inmiddels prachtig verbouwd tot een luxe appartement en door schilder Bert Wicherink zijn de oude letters ‘loodgietersbedrijf Arink’ weer in oude staat hersteld. “Het was eigenlijk de bedoeling dat ik in het grote huis zou gaan wonen maar ik woon nu in het appartement. Dat bevalt me prima. Voor het grote huis ben ik aan het denken over een B&B, er zijn 10 kamers. Ik vind het ook wel mooi om het weer, deels, open te kunnen stellen voor het publiek. Zo kunnen nog meer mensen van dit pand en de tuin genieten. Het is een rijksmonument dus ik heb wel met veel regels te maken. Ik wil het huis wel verduurzamen met bijvoorbeeld voorzetramen en eventueel aan de binnenkant laten isoleren.” Het verbouwen van panden is inmiddels een hobby geworden, zo bevestigt Weyn Banningh. “Het is altijd mooi om een pand weer in oude luister te herstellen. Na al die jaren weet ik er zelf wel iets van maar ik werk altijd met een architect, meestal mijn zwager Herman van der Heijden, en een lokale aannemer. Voor Basten Asbeck en de oude schuur van Arink heb ik onder andere gewerkt met Thuinte Bouw en dat is uitstekend bevallen. Ik werk het liefst samen met lokale ondernemers, dat doe ik overal.”

Gevels met dezelfde uitstraling
Er staan alweer nieuwe projecten op stapel. De drie historische panden van Arink aan de Mattelierstraat zijn aangekocht en worden nu ontruimd. Het gaat om de oude fietsenzaak, de winkel en het naastgelegen woonhuis. “Die panden zijn slecht onderhouden maar de gevels zijn heel mooi met uitzondering van de winkelpui. Die zou ik het liefst weer in de oude staat herstellen. Ik heb foto’s van hoe het vroeger was en het zou mooi zijn als de panden allemaal dezelfde uitstraling krijgen als het woonhuis van mevrouw Arink (vanaf de overkant gezien het meest rechtse pand).” Van de vele reacties op Facebook over de drie panden heeft Weyn Banningh niets meegekregen. “Ik ben niet actief op social media maar ik vind het leuk om te horen dat het leeft in Groenlo. Ik wil het graag weer mooi maken. Als je onroerend goed hebt, dan heb je daar ook de verantwoordelijkheid voor. En ik vind dat je moet investeren in de plaats waar je woont.”

Schutten
Het volgende project wordt het bouwbedrijf en de hal van Schutten aan de Groeneweg. “Dat heb ik onlangs aangekocht. Ik weet dat er al eens plannen zijn geweest voor een woonzorgcentrum op die plek, daar zou toen geen animo voor zijn geweest. Ik ga eerst eens inventariseren waar er behoefte aan is in Groenlo. Er zijn meerdere mogelijkheden; het is een totale oppervlakte van 3600 m2, daar valt iets heel moois van te maken. Ik vind het fijn dat ik iets voor Groenlo kan doen. Dit is vast niet het laatste project…”