Onoplettendheid

Onoplettendheid

Iedereen vergeet wel eens wat, zelfs als je het niet wilt, beste Grollenaren. Voorbeelden te over. Zo herinner ik me dat ik tijdens een wedstrijd van het Nederlands elftal moest letten op het vlees dat heerlijk gaarde op het vuur. En als die verlenging er niet was bijgekomen, dan had ik het vuur ook absoluut op tijd uitgezet! Wat dat betreft kunnen ze thuis op me rekenen. Nu bleek het echter ongeveer een half uur te laat te zijn. Het vlees naar de knoppen, chagrijnige gezinsleden en het Nederlands elftal toch weer verloren. Afijn, een stapeling van domme pech.

Had dan ook beter opgelet riepen ze thuis en dat herinnerde me aan de schooltijd waar ik die zin ook veelvuldig hoorde. Ik heb nog een brief naar de KNVB geschreven dat ze betere spelers moesten opstellen waardoor de wedstrijd binnen de reguliere speeltijd zou zijn beëindigd. En ik verlangde een paar karbonades als genoegdoening. Nooit meer iets van gehoord, stelletje slappelingen!

Maar er zijn ook situaties waarbij onoplettendheid tot grootschaliger irritatie en problematieken leidt. Karakteristiek voorbeeld daarvan is het hier nu hoogopgelopen probleem van de zonnepanelen die op agrarische gronden worden geplaatst. Dat probleem heeft inmiddels overigens ook al een landelijke uitstraling gekregen, of moet ik ‘ínstraling’ schrijven? Laat maar Torenwachter! Hier beginnen de agrariërs de hakken fors in het zand te zetten omdat er - zo lees ik - ook forse bedragen worden gedoneerd aan buurtagrariërs als je instemt met de zonneparken. Siciliaanse praktijken, zo riep een raadslid al.

De ontwikkeling van die zonneparken is een zaak die inmiddels al een redelijk lange looptijd kent. In Groenlo is ooit een pact gesloten, een deftige overeenkomst waarbij partijen zich vonden in een gezamenlijke aanpak om energiebesparingen door te voeren en dat zou moeten leiden tot een energie-neutrale samenleving in 2030. Het zal ongetwijfeld in de annalen veel deftiger zijn omschreven dan ik nu zeg, met veel meer aplomb ook, maar het komt neer op grootschalige energiebesparing. Het probleem daarbij is dat het vaak abstract en verhullend wordt opgevoerd. Dat leidt ertoe dat de mensen het bericht gemakshalve maar overslaan en vragen: wat hef de Grol gisteren emaakt? Dat is een stuk dichter bij huis nietwaar?

Maar die energiebesparing blijkt ineens wel dicht bij huis te zijn. Dat zien we nu. Langzamerhand worden we ons bewust van de dreiging en de (over) last van windturbines, zonneparken enzovoort. Maar dan is een flink deel van de route al afgelegd en hobbelen we achter de feiten aan. Dat is het gevaar van die abstracte en ver weg van ons bed spelende problemen en oplossingen. Eigenlijk zou de overheid moeten proberen het probleem en de mogelijke oplossingen van meet af aan dichter bij de mensen te brengen. Niet in vage, abstracte en vol van technisch vocabulaire bolstaande volzinnen.

En aan de andere kant moeten wij burgers (daar hoor ik ook bij) beter opletten. Ja, de basisschool blijft in zicht!

Ik denk hier bijvoorbeeld aan de plannen voor de Twenteroute. De dreiging van de enorme aantasting van een deel van Groenlo, inclusief Marveld Recreatie. Je kunt wel zeggen: oh, dat zal zich redden, maar het kan zich ook niet redden en dan is er geen redden meer aan.

Je wordt moe van al dat lezen en luisteren naar plannen, maar het is wel nodig en het kan steeds nodig zijn. Een uitzondering is de grote mestvergister hier; daar is van begin af en door slimme jongens tegen geprotesteerd. Die verdienen daarom alleen al lof. De beste jongentjes van de klas, maar de gewone jongens (zoals ik) moeten ook blijven opletten.

Torenwachter