Verdrag van Faro onderstreept waarde van cultureel erfgoed

Ben Verheij promoot Groenlo en Oost Gelre in Den Bosch

Door Theo Huijskes

GROENLO - Tijdens een in de afgelopen week in ’s-Hertogenbosch gehouden online te volgen bijeenkomst van drie provinciale erfgoedorganisaties over het belang van cultureel erfgoed in Nederland, heeft Grollenaar Ben Verheij de gemeente Oost Gelre in het algemeen en het vestingstadje Grolle in het bijzonder op waardige wijze vertegenwoordigd en gepromoot. Het betrof in dit geval een bijeenkomst waarbij het zogenoemde ‘Verdrag van Faro’ centraal stond. Een Europees verdrag dat met name de verbindende waarde van cultureel erfgoed benadrukt en daarbij tegelijkertijd het belang van deelname daaraan onderstreept. De door de drie genoemde erfgoedorganisaties, afkomstig uit Zuid-Holland, Noord-Brabant en Gelderland, georganiseerde online-bijeenkomst had als thema: ‘Haal samen meer uit erfgoed: erfgoedvrijwilligers en het verdrag van Faro in de praktijk!’

Erfgoed is van onschatbare waarde voor de samenleving
Deelnemers aan dit webinar waren Mariëlle Hendriks, directeur van het Erfgoedhuis Zuid-Holland, Tera Uijtdewilligen, participatiecoach cultureel erfgoed in Noord-Brabant, en Michaële Hanssen namens de RCE (Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed), gespecialiseerd in het Verdrag van Faro. Gespreksleider was Mijke Pol, historicus en tevens directeur van het Erfgoedfestival Gelderland. Ben Verheij was uitgenodigd als voorzitter van de Oudheidkundige Vereniging Groenlo, maar vooral ook om aan de hand van concrete voorbeelden uit Groenlo, alsmede de gemeente Oost Gelre in zijn algemeenheid duidelijk te maken hoe er al gewerkt wordt volgens de systematiek van het Verdrag van Faro.

Tijdens een soort tafelconferentie werd het belang van het Verdrag van Faro voor Nederland nog eens extra onderstreept. Daarbij werd door de aanwezigen vooral aangetipt dat de inhoud van genoemd verdrag bestaat uit doelen, ambities en acties om met hulp van erfgoed met maatschappelijke veranderingen om te gaan of om deze eventueel op gang te brengen en te ondersteunen. Gewezen werd op het feit dat cultureel erfgoed een hulpbron is voor sociaal-culturele processen en bijdraagt aan sociaal duurzame ontwikkelingen in de samenleving. Een en ander voor jong en oud en alleen daarom al bedoeld in de breedste zin van het woord. Overigens heeft Nederland vanwege de aanwezigheid van een momenteel demissionair kabinet het verdrag nog niet kunnen ratificeren. Maar de verwachting is dat het nieuwe kabinet dit wel zal gaan doen.

Grolse wanten en Bloemencorso Lichtenvoorde als cultureel erfgoed
Om zijn deelname aan de landelijke bijeenkomst te laten slagen, had Ben Verheij zich terdege voorbereid. Zo had de 75-jarige Grollenaar als een voorbeeld van een in Groenlo omarmd voorbeeld van erfgoed, te weten een paar Grolse wanten, niet alleen ter illustratie meegenomen, maar ook om daarover tekst en uitleg te geven. Bovendien schetste de Grollenaar op uitgebreide wijze welk een immens omvangrijk cultureel erfgoed het Bloemencorso van Lichtenvoorde, het op één na grootste corso van Nederland en volgens de Lichtenvoordenaren zelf het grootste corso van de wereld, is. Verheij ging met betrekking tot het corso met name in op de rol die jongeren bij dit jaarlijkse evenement hebben, door bijvoorbeeld de allerjongste jeugd voorop te laten lopen. En daarbij ook niet onvermeld latende dat het de laatste jaren juist jeugdigen, afkomstig uit Lichtenvoorde en daarbuiten, zijn die de verrassende ontwerpen ten behoeve van de vele bloemrijke praalwagens maken. Daarmee nog eens extra duidelijk makende hoe belangrijk het is dat niet alleen oudere, maar ook jongere inwoners betrokken worden bij het behoud van iedere vorm van cultureel erfgoed. Want alleen op die manier kan er een vorm van continuïteit gerealiseerd worden.