Van Grolse Wanten weten

Van Grolse Wanten weten

Je kunt momenteel absoluut niet om de Grolse wanten heen, beste Grollenaren. Vooropgesteld natuurlijk dat je dat überhaupt al zou willen. De Grolse Wanten kennen een lange geschiedenis en hoe meer ze dat gaan uitzoeken hoe verder ze in de tijd teruggaan, tot diep in de roemruchte geschiedenis van dit stadje. Dat vertelde me onlangs nog eens met volle overtuiging een van de leden van de Sociëteit Grolse Wanten. De Grolse Want prijkt ook al op de lijst Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed, zoals het geloof ik officieel heet. Een hele mond vol of misschien in dit verband beter gezegd: een hele hand vol.

Het is met dit soort zaken vaak een echte bizarre ontwikkeling en niemand had denk ik vroeger ooit gedacht dat de Want tot zo’n pronkstuk zou uitgroeien. Ik herinner me dat mijn moeder ook een hele lange reeks van jaren Grolse Wanten breidde, dat ging eigenlijk als vanzelf. Toen er ooit door ik meen het blad Margriet (topblad in die tijd!) een reportage over het wanten breien werd gemaakt, stelden ze aan mijn moeder de op zich logische vraag hoe ze dat breien exact uitvoerde, op welk moment de opvallende rode draad er precies in kwam enzovoort. Mijn moeder kon die vragen niet beantwoorden; ze breidde uit haar gevoel en dat overschreed ver de banale kennis wanneer precies dit en wanneer precies dat. De wetmatigheid had plaats gemaakt voor het loepzuivere gevoel.

De Grolse Wanten gaan nu met grote sprongen voorwaarts; er is al een soort businessplan ontwikkeld. Of het ook zo heet weet ik niet, maar daar komt het wel ongeveer op neer. De afgelopen weken konden we via onze eigen Groenlose Gids getuige zijn van ‘De eerste Grolse Wanten weken’ (mooie alliteratie) waarbij ook een kunstenares is ingeschakeld die er een fraaie extra dimensie aan heeft toegevoegd. We zijn dus bezig met een soort inhaalslag. Een inhaalslag om de lang in het duister gebleven kracht en aantrekkingskracht van de Grolse Want alsnog in het volle daglicht zetten.

Inmiddels is het overigens al lang niet meer de Grolse Want alleen die tot de verbeelding spreekt. Allerlei producten die in het verlengde liggen van de Want en een warm gevoel geven zijn al ontwikkeld en ik heb sterk de indruk dat ze dit nog gaan uitbreiden. Als de fantasie eenmaal op hol is geslagen dan is die nauwelijks meer te temmen. Er lijken dus mooie kansen voor de verdere ontwikkeling van dit typische Grolse product en ik zag in de Groenlose Gids ook dat er al wordt gezorgd voor de inwendige mens, een soort drankje dat aan de Want is gelieerd en dat wel aansluit bij een deel van onze identiteit.

Maar ik zie ook een heel groot probleem beste Grollenaren! Dat moet die chagrijnige Torenwachter aan het eind van dit stukje toch even noemen! Het is een aspect dat tot nu toe in de verhalen over de Want wat onderbelicht is gebleven.

Er is één groot gevaar voor de Want: de opwarming van de aarde. Als de deskundigen die aldoor en met grote stelligheid en kennis zeggen dat alles hier opwarmt, dan lopen we straks de hele dag te puffen van de warmte. Dan hebben we helemaal geen Wanten meer nodig. ‘Weg met de Wanten’ zal dan het credo zijn. Ik waarschuw maar even; zou het misschien zo kunnen zijn dat onze Heren van de Wanten Sociëteit en de andere enthousiaste deskundigen hier ook nog even kunnen zorgen dat het koud blijft, ijskoud en dat het zelfs steeds kouder wordt?

Dat de Want alsnog onmisbaar wordt want anders levert dat veel misbaar op.

Torenwachter