Help!

Help!

Wat werd ik moe van al die moeilijke verhalen over het virus, beste Grollenaren. En wat werd ik extra somber en moe van die zeer ingewikkelde berichten over de uitbuiting en daardoor ondergang van moeder aarde, steeds door enorme deskundigen toegelicht zodat ik er helemaal geen touw meer aan kon vastknopen. Ik was daarom blij dat de Groenlose Gids in de bus viel, gebracht door een jongen die het zo te zien helemaal zag zitten, hij nog wel gelukkig. Toch mooi dacht ik; Groenlose Gids, verhalen over onze kleine stad Grol en die zijn nog wel te volgen. Ik sloeg met plezier de bladzijden om en kwam terecht op de gemeentelijke pagina. Jofel dacht ik, ook eenvoudig gemeentelijk nieuws in plaats van wereldproblematieken.

Dat had ik niet moeten denken! Er was een artikel met de kop ‘Omgevingsvisie Oost Gelre’. Ik ging er in eerste instant vanuit dat dit helemaal niet over Oost Gelre ging, alleen maar over de omgeving van Oost Gelre en wat je daarvan denkt, dus lekker niks aan de hand. Het artikel was van hand van wethouder Marieke Frank, maar het zal ongetwijfeld met instemming van het hele college zijn opgesteld. Jullie kennen dat wel: alle neuzen dezelfde kant op, strakke, heldere en duidelijke afspraken, onderliggend beleid en visies enzovoort. Kortweg gezegd: modern talking.

Maar daar kwam deze Torenwachter toch even op de koffie. Het ging me daar diep in dat artikel, allemachtig, de wereldproblemen verbleekten erbij! Het artikel leek zich ook tot mijn grote schrik rechtstreeks tot mij te richten, ik kwam in beeld! Een stukje van de tekst: “Hoe kijkt u naar het verkeer in uw omgeving, naar woningbouw, naar sport- en speelvoorzieningen? Wat vindt u van het groen in uw omgeving, is er voldoende aandacht voor biodiversiteit? Is uw omgeving voorbereid op het veranderende klimaat? Hoe kijkt u naar het toepassen van duurzame energiebronnen (o.a. zonne-en windenergie) en naar het afbouwen van het aardgas in woningen? Wij vragen uw inbreng, ideeën en reacties. “

Dit was nog maar een deel van de scherpe vragen, maar ik was al compleet gevloerd. Ik moest ineens overal wat van vinden, van zaken die helemaal boven mijn petje gaan. Laat ik nou toch in mijn eenvoud altijd gedacht hebben dat wij gemeentelijke vertegenwoordigers kiezen (raadsleden) en dat die namens ons de zaken oplossen. Dat zich daarvoor om de vier jaar hele slimme, handige, enorm hoogopgeleide en scherpzinnige types beschikbaar stellen die dus namens mij en jullie de zaken regelen. Volksvertegenwoordigers dus.

Ik durf nu nauwelijks de straat meer op. Veronderstel dat ik ineens een representant van het dagelijks bestuur van Oost Gelre tegen het lijf loop en dat die dan zegt: waarom heb jij nog niet gereageerd op de oproep om mee te denken? We vragen toch niet voor niks om je mening, jij die het altijd zo goed meent te weten. En waarom loop jij hier dan nu een beetje te lanterfanten in plaats van bezig te zijn met de aarde en je omgeving? Daar ga ik enorm van schrikken. Wat was het vroeger toch een mooie tijd; je koos de raadsleden, hoorde vier jaar niks meer en dan kwamen ze met de volgende verkiezing weer terug met nog betere ideeën dan vier jaar geleden, hoewel niemand meer wist wat ze vier jaar geleden nu precies wilden.

Nu dreig je zelf medeverantwoordelijk te worden voor de beslissingen. Je zou kunnen zeggen dat de raadsleden en gemeentelijke bestuurders het zwaar hebben, maar als gewone ‘mee moeten denkende burger’ is het ook niet makkelijk.

Kortom: of wereld of kleine plaats: het is allemaal even moeilijk.

Torenwachter