Posityfus

Posityfus

Ik was aan het thuiswerken, ik bén zelfs aan het thuiswerken, levend terwijl we spreken. Niet omdat het overheidsadvies me boeit, maar het komt zo uit. Als ik op een werkplek met anderen ben, houden we trouwens wel degelijk afstand. We geven vrijwel alleen handkusjes, er wordt nauwelijks meer getongd met collega’s.
Het grote voordeel van thuiswerken is dat je YouTube en Spotify hebt, zodat je niet hoeft te luisteren naar de radiostations met hun voorspelbare en brave formats en hun vaak tenenkrommende presentatoren. Zo zit ik in elkaar: ik kan van elke situatie het positieve inzien. Kan, ik doe het niet altijd.

Over goeie muziek gesproken, ik was voornemens om met enkele goede vri(e)nden een smakelijk optreden in Oost Gelre te bezoeken afgelopen weekend. Ging het weer niet door na die aangescherpte regels die de twee demissionaire leiders op vrijdagavond nalekten. Die twee die nogal eens van mening veranderen, dingen vergeten of op beloftes terugkomen. Maar dat is voortschrijdend inzicht, de situatie verandert nu eenmaal, ga maar eens in de schoenen van die twee staan, vooral in die fraaie van meester Hugo. (Positieve draai!)
Erg fideel ook dat horecaondernemers bijna 24 uur de tijd kregen om om te schakelen naar de ingeperkte openingstijden. Terwijl de overheid binnen een paar uur de toeslagenaffaire wist op te lossen en binnen een paar uur na het aangekondigde vertrek van Shells hoofdkantoor de afschaffing van de dividendbelasting er weer in gooide. (Deze zin ligt nog bij de factcheckers.)

Wel leuk dat Sinterklaas weer in het land is en dat Oost Gelre zelfs landelijk in beeld was bij het defilé voor een heus paleis. Ik vind het knap dat die goeie ouwe Sint standhoudt. Al jaren steeds meer concurrentie van de kerstcommercie en die dikke Noordpoler en dan ook nog het gezeik over de kleuren van de Pieten. Ik vind roetveegpieten wel een plausibel compromis trouwens. Dat lijkt me geen vernietiging van de Nederlandse cultuur. Een beetje voortschrijdend inzicht, ook hier. Jammer weer van die KZOP die zelfs een gouden oorring te traumatisch vindt, nou ja: ik denk niet dat ze dat vinden, maar het is soort mentaal verdienmodel voor die Jeffrey nogiets (ik ga zijn achternaam niet opzoeken).
In verschillende plaatsen mocht hij niet komen, die Sint. Want naast de kerstman en de kleurendiscussie heeft hij er twee zware nieuwe tegenstanders bij. Het (verrassing) coronavirus en de organisatoren van zijn intochten. Op verschillende plekken gingen deze niet door en op sommige plekken waar hij wel welkom was, was het georganiseerd als evenement (buiten!). Met knusse hekken met zwarte schermen. Er was niet voor iedereen plek, zelfs niet voor kinderen met QR-gecodeerde ouders. Kinderen met foute ouders mochten er sowieso niet in. En terecht niet, want sommige intochten waren vlak bij het water in verband met de pakjesboot. En kinderen van foute ouders zitten niet allemaal op zwemles. (Draai!)