‘Ik zou mijn dochter van 15 hier gerust naar toe laten gaan’

Zwarte Cross bewijst wederom haar kracht van verbindend feest

Door Henri Walterbos

LICHTENVOORDE - ‘Het leven is één groot feest’. Een spreuk op een gedateerd Zwarte Cross shirt, boven het hoofd van Tante Rikie. De spreuk is echter allesbehalve gedateerd en nog steeds een waarheid als een koe. Tenminste op het terrein van de Zwarte Cross. Twee edities gingen niet door, wat inhoudt bijna 3 jaar geen Zwarte Cross. Hoe zou het gaan dit jaar?, vroegen velen zich af. En dat in een wereld en leven vol onzekerheden, onvrede en zelfs een oorlogsdreiging. Op het terrein van de Zwarte Cross is het 4 dagen lang ‘pais en vree’. Alle wereldproblemen lijken even heel ver weg, of zoals een festivalganger zich in het Grolsch-café, buiten gezeten, laat ontvallen als hij 4 mannen op barkrukken zittend, al bierdrinkend keihard ziet lachen met elkaar; ‘Zet al dee verrotte wereldleiders en politici hier an den tap met mekare en noa dree keer vleuken, ne kere met de voest op toafel sloan, en vieftien bier sloat ze mekare lachend op de scholders en roopt ‘ach lao’w d’r nog moar ene drinken en neet meer oaver hebben.’ Het leven is niet zo moeilijk op de Zwarte Cross.

Warm bad
De Zwarte Cross 2022 is wederom één groot warm bad, als een kuuroord, één grote praktijkcursus ‘hoe geef ik zin aan het leven?’ en één grote reclamespot voor hoe een groot feest het leven kan zijn. Als je zelf ook maar je beste beentje voorzet. Het begint altijd bij jezelf. Alle ingrediënten voor een daverend feest zijn op de heilige weilanden van Tante Rikie aanwezig. En een organisatie die precies weet en aanvoelt wat een Zwarte Crosser nodig heeft. Of zoals ook ‘prediker’ Özcan ‘Eus’ Akyol zondagmorgen voorafgaande aan de echte Hoogmis van Boh Foi Toch en het Defilé van Tante Rikie preekte. “Ik ben hier naar toe gekomen om hier iets zinnigs te zeggen over de stand van het land en mijn oordeel luidt; ‘het is allemaal kut’. Nederland kan mooi worden, als Nederland gaat lijken op de Zwarte Cross. Wist iedereen in Nederland maar hoe leuk en fijn het hier is.” Teksten die het publiek vreet.

Gelukkig is er nog steeds heel veel wel fijn in dit land, maar zijn zin snijdt hout. En waarom is het zo fijn op de Zwarte Cross? Dat zijn uiteindelijk de mensen, de bezoekers, die de sfeer maken, met de juiste handvatten aangereikt. Het Achterhoekse feestje is inmiddels een feestje waar geheel Oost-Noord-Zuid Nederland zich thuis voelt en zich graag mee identificeert, met ook Randstedelingen die soms liever met de caravan helemaal niet meer terug willen naar hun betondorpen. ‘Spread the word’ en neem de Achterhoekse waarden, normen, gemoedelijkheid en een stukje ‘noaberschap’ mee.

‘Trots’
Een dresscode geldt niet, elke combinatie is mogelijk en ook te zien, en alles loopt door elkaar heen. Jong en oud feest met elkaar. Loop je per ongeluk tegen iemand aan klinkt er ‘jofel’, of volgt een schouderklop en een brede lach. “Ik zou mijn dochter van 15 hier gerust naar toe laten gaan. Liever nog dan uit in de binnenstad van Enschede. Daar gebeurt altijd wel wat,” vertelt een Enschedeër. Sociale Media in de Achterhoek gaan deze dagen enkel en alleen over het feestje van het jaar, met allen ‘trots’ als gemene deler in zowel berichten als ‘comments.’ Susan Hoffman uit Groenlo post vol trots een foto met haar 83-jarige vader Henk, bij de ingang van het Zwarte Cross terrein. Hoe mooi, evenals kleine kinderen op de nek van hun vaders bij optredens op het Hoofdpodium. De ene keer zijn de kinderen met papa mee, zoals misschien bij Di-Rect, de andere keer is papa mee met dochterlief bij een optreden van Snelle. Ook dat is Zwarte Cross, nee vooral dat!

De 230.000 bezoekers beleven wederom een weekend waar nog lang over nagepraat gaat worden. En nagenoten. Zijn op een willekeurig zomerdruk vliegveld alle talen van de wereld te horen, op de Zwarte Cross hoor je dialecten en accenten uit alle windstreken van Nederland aan barren en tijdens toevallige ontmoetingen. Het motto ‘Welkom Thuus’ dekte de lading volledig. Iedereen voelde zich ‘thuus’. Er zijn weer mooie herinneringen gemaakt, die het tot in lengte van jaren weer goed zullen doen op verjaardagen.

Iedereen blij
De programmering was navenant. Ook één groot feest. Voor elk wat wils, zeer divers en gevarieerd. En je kwam tijd te kort om alles van je favorietenlijstje af te gaan. Achter de bars wederom gezellige vrijwilligers van corsogroepen, verenigingen, stichtingen. Met een lach worden de biertjes getapt en geserveerd. Allen eveneens ware ambassadeurs van het evenement. Iedereen blij, en uitzien naar de editie van 2023.