Afbeelding

Kijkjes van de Grolse Stadstoren

Opinie

De Torenwachter over geslaagden, schoolergernissen en vakanties

Welaan beste Grollenaren, het wordt tijd voor een wat luchtig verhaal nietwaar? De vakantietijd is nabij, de scholen zijn bijna dicht en gaan, naar een aantal kinderen hartstochtelijk hoopt, ook na de zomer nooit meer open. Forget it.

Jullie zullen ook wel voetbal kijken en vinden jullie het dan ook zo raar dat die scheidsrechters tijdens de wedstrijd ineens televisie gaan kijken? Schermpje langs de kant en dan kijken naar de wedstrijd die ze zelf hebben stilgelegd! Dat hadden ze vroeger eens moeten doen. Ze zouden gelijk worden ontslagen. En die voetballers maar vierkanten maken met de handen. De bal is toch rond? Vreemd volk.

Allemaal gedoe; ik besloot het huis te ontvluchten en streek vorige week neer op een bank langs de Grolse gracht ter hoogte van de Halve Maan. Daar zaten heel wat kinderen, leerlingen dacht ik van het Marianum die vermoedelijk een uurtje vrij hadden en die besloten hadden de plaatselijke super van een heleboel snoepgoed af te helpen. Zoveel dat ze er niet aan dachten om op het Marianum nog wat gezonds te kopen in de vorm van snipperuitjes, zure appels en tweekleurige kroppen sla.

Nee, die leerlingen aten wat niet mag, want als je iets in stand wilt houden moet je het verbieden. "Ben je geslaagd Arthur?", vroeg een meisje aan een jongen die er uitzag zoals zo'n jongen er naar de huidige maatstaven uit moet zien. "Ben je geslaagd Arthur?" herhaalde ze. "Ik vind van wel", zei de jongen die met deze rappe en dubbelebodemzin er wel in zal slagen ergens een keer een voldoende voor Nederlands te scoren.

Maar ze werden overstemd toen een aantal meisjes het had over het belachelijke schoolsysteem. Het woord 'belachelijk' kwam om de twee zinnen voor, hoorde ik. Alles was belachelijk. Dat ze nu nog proefwerkjes kregen nu de school en die leraren zelf al half op apegapen lagen. Gewoon belachelijk. En nu hadden ze ineens 'zo maar' een uur vrij en dat sloeg helemaal nergens op en straks dan zeker weer tot ver in de namiddag op school blijven, terwijl iedereen - maar dan ook iedereen - dan al lekker bij het zwembad zou hangen. Belachelijk.

Terwijl ik zo half meeluisterde naar de grote problemen van deze tijd en de belabberde schoolorganisatie die verrassend veel aspecten leek te krijgen van het 'Maastrichtse model', zag ik vanuit de ooghoeken een kleine optocht van vrolijke mannen naderen. Nee, geen even-tussen-de-middag-wandelaars van een hoogontwikkeld hightech concern hier, maar vrolijke mannen die zich nergens zorgen over leken te maken en zeker niet over schoolsystemen die reeds ver achter hun lagen. Ook de mogelijke olieprijsstijging leek bij hen op dat moment de pret niet te drukken.

Ze waren op weg naar een duidelijk doel, een populair doel dat zich op hele korte termijn zou aandienen, zo zag ik aan hun verwachtingsvolle ogen. Het vrolijke gezelschap werd aangevoerd door iemand die dat werk zijn hele leven al deed, zo leek het. Hij laveerde zijn gezelschap van vrolijke jongens langs de leerlingen van het Marianum, waar het woord 'belachelijk' nog steeds de boventoon voerde.

"Weten jullie waar hier die nieuwe brouwerij staat?", vroeg de leider van de vrolijke mannengroep op luchtige toon aan de ontevredenen van het Marianum.

En toen ontstond een prachtig voorbeeld van twee gescheiden werelden. De luchtige mannen, de klagende leerlingen. "Is dit een proefwerkvraag?", vroeg de geslaagde Arthur en het spul schaterde.

"Nee", zei de man, "dit is een veel belangrijkere vraag."

Toch even vrolijkheid aan de boorden van de gracht,

Zomer!


Torenwachter

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant