Gezakt
OpinieGezakt
We haalden planten voor in de tuin. Na de grote verbouwing is het geld even op maar met dit weer ben je buiten en het oog wil ook wat. Dus na wat vruchteloze bezoekjes aan de grotere en dure tuincentra, de gifkwekers, belandden we bij het huis van mijn oud-leraar geschiedenis die ‘aan de kant van de weg’ verkoopt. Leuke, schone plantjes op een paar tafels, leuke prijzen en een bus om op goed vertrouwen het geld in achter te laten. We slaagden.
Het was niet de eerste keer dat ik bij hem slaagde. Dertig jaar geleden hielp een herexamen geschiedenis me alsnog over de eindstreep. Er zijn een paar docenten van wie ik iets onthouden heb op de middelbare school. Van één docent weet ik nog dat hij het zwaar had. (‘Jongens, rustig alsjeblieft, het is ook mijn achtste uur!’) Van een andere docent heb ik ‘goed gedaan’ onthouden toen hij backstage kwam na het cabaret dat wij, eindexamenleerlingen, zelf maakten voor onze laatste schooldag. Hij maakte liedjes voor het schoolcabaret die nog steeds in mijn hoofd dansen. Hij is nu dood en was onze held. Uit zijn mond was een compliment de grootste beloning. En van mijn docent geschiedenis, nu dus hobbykweker, onthield ik het volgende: ‘Wat nu in Amerika gebeurt, gebeurt over een paar jaar in Nederland’.
Het Hooggerechtshof in Amerika gaat ervoor zorgen dat de uitspraak in het geruchtmakende proces uit 1973, Roe versus Wade, waarin een verbod op abortus ongrondwettelijk werd verklaard, teruggedraaid wordt. Decennia van protesten en langzaam groeiende beschaving, waarin het eindelijk normaal werd dat geen man of wet kan bepalen wat een vrouw wel of niet met haar eigen lichaam doet, wordt straks met één pennenstreek teniet gedaan. Vrouwen en hopelijk ook mannen over de hele wereld zullen buikpijn voelen van deze conservatievemannenarrogantie. Alsof vrouwen een bezoek aan de abortuskliniek beschouwen als een vrolijk uitje waarin lachend gruwelijke misdrijven worden gepleegd, werpen deze mannen zich op als de beschermengelen van een klompje cellen.
Alles wat in Amerika gebeurt, gebeurt over een paar jaar in Nederland. Steeds meer mannen zijn bang voor vrouwen. Veel ingewikkelder kan het niet zijn. De automatische mannenmacht wordt bedreigd. Gelijkwaardigheid wordt normaler en dus kampen sommige mannen met het terug-in-je-hoksyndroom. Ook hier buitelen conservatieve en christelijke politici inmiddels over elkaar heen om de vraag of er een beperking moet komen op het recht op abortus te betitelen als ‘een interessante discussie’, terwijl het niets meer is dan beschamende schijtluizerij.
Deze week beginnen de eindexamens weer. Ook in Oost Gelre moeten honderden jongvolwassenen laten zien dat ze genoeg basis hebben meegekregen om de wijde wereld in te kunnen. Onzin natuurlijk. Hoe vormend de middelbareschooltijd ook is voor de rest van je leven, de lessen zelf zijn daar maar een zeer beperkt onderdeel van. Sterker nog, het is gênant dat volwassenen van nu, die toch in razend tempo de wereld om ons heen, de democratie en de beschaving weten af te breken, eventjes gaan bepalen of de laatste generatie die misschien nog iets kan redden, klaar is om de grotemensenwereld te betreden.
We hebben leerlingen inmiddels weinig meer te bieden dan slechte voorbeelden. Misschien moeten we de lestijd gebruiken om ze bewust te maken van hoe het niet moet. Om ze daarna zo snel mogelijk de wereld in sturen zodat ze kunnen redden wat er nog te redden valt. Zij kunnen nog slagen; wij hebben al onze herkansingen al lang en breed verbruikt en zijn dik gezakt.
Maar ik heb wel een mooie tuin. Met dank aan mijn leraar geschiedenis.
