Walrus

Walrus

Hadden jullie het verwacht, lieve Grollenaren, dat er in de steden met een vuurwerkverbod daadwerkelijk geen vuurwerk zou worden afgestoken? Welnee. En dat zijn we inmiddels gewend. Als er in Nederland een regel van kracht wordt, gaat het volk standaard de straat op en blazen we hoog van de toren wat we ervan vinden. Vervolgens schieten we voor ruim honderd miljoen de lucht in omdat we recht hebben op tradities, en de volgende dag koppen de kranten dat het een rustige jaarwisseling was.

We hunkeren met ons allen naar een tijd waarin we met een gerust hart kunnen gehoorzamen aan het gezag. En dat kan alleen als er mensen aan het roer staan met gezond verstand.

Wat dat betreft was ik blij met de oudejaarsconference van Claudia. Want ook zij mist een verstandige kapitein op het schip. Het komt natuurlijk omdat het al jaren enkel en alleen over geld gaat. Als er in de krant staat dat het ergens “goed gaat” gaat iedereen er automatisch van uit dat het om de economische situatie gaat. Denk je eens in hoe je zou reageren als er zou staan: “Het gaat geweldig met ons land! Ja nou we hebben geen cent te makken natuurlijk, maar de meeste mensen zitten emotioneel heel behoorlijk in hun vel en daar gaat het toch om.”

Ook de oudejaarsconference van Guido vond ik treffend. Hij voorspelde dat we het als mens aan het verliezen zijn van onze eigen planeet. Onze eigen planeet? Hoezo is die van ons?

In Noorwegen werd afgelopen zomer walrus Freya gedood. Ze lag op de kade, ze deed niemand kwaad. Mensen kwamen ondanks waarschuwingen toch dicht bij haar, en omdat dát gevaarlijk was voor die mensen, heeft men Freya toen gedood.

Twee mensen die ook te dicht bij een dier kwamen waren twee dames die het afgelopen jaar omkwamen tijdens het zwemmen. Ze kwamen te dicht bij een haai en die ontdeed hen van hun ledematen. Zoals mensen jaarlijks duizenden haaien ontdoen van hun ledematen, en met welk recht? Want dat is de kern wat mij betreft. Ik hoef het toch niet uit te leggen of wel?

En dan lees ik dat er in een Engels kustplaatsje is afgezien van de jaarlijkse vuurwerkshow. Niet een van bovenaf opgelegd verbod dat door slechts de helft wordt begrepen en gedragen, niets financieels, geen belangenverstrengeling, geen angst voor rellen, geen lhbtiq discriminatie en ook niet iets met CO2 of gas of toeslagenaffaires, er was geen pandemie en Sywert was ook niet in de buurt. Niets van dat alles. Neen. Er is een beslissing genomen op basis van gevoel. Op basis van emotie. En iedereen in dat kustplaatsje begreep het. Hoe dat kwam? Wel dat zal ik jullie vertellen. Een walrus stak er een stokje voor. Walrus Thor. Die is daar aan land gekropen en het stadsbestuur wilde hem niet aan het schrikken maken met geknal.

En walrus Thor? Wat dacht hij zelf? Hij maalde niet om vuurwerklawaai. Welnee. Hij dacht: wat ze met mijn zus Freya hebben geflikt, dat zal ze leren. Niks geen vuurwerkshow hier. Wat denken ze wel.

En aldus geschiedde. Dat zet je aan het denken toch?

Gelukkig nieuwjaar.