McRaggel

Vanwege een enkele weken durende affaire tussen mij en influenza heb ik onder de kerstboom en tijdens het vuurwerk meer tv en internet gekeken dan toen ik virusvrijgezel was. Inmiddels hebben we het uitgemaakt, dus ik begin weer actiever te worden.

Ik heb een heleboel André Rieu gezien en groot respect gekregen voor zijn logistiek, meer dan voor zijn muziek. Ik heb voor de vijftiende keer ofzo Sissi gezien. De gezellige heimatfilms waarin een jongvolwassen keizer met zijn 16-jarige nichtje trouwt. Ach, toch nog een jaar ouder dan Raggel was toen de 34-jarige Dré voor het eerst zijn knakworst in de babysitter schoof.

Terwijl ik de afgelopen dagen de gemberthee weer inruilde voor koffie, werd ik natuurlijk getroffen door het nieuws over de rechtszaak tussen Raggel Hazes en Yvonne Coldeweijer. Raggel had een kort geding aangespannen tegen Yvonne vanwege uitlatingen van de juicerin over haar.
Inmiddels heeft dochter Roxanne Hazes trouwens een rechtszaak aangespannen tegen haar moeder vanwege de nalatenschap van André Hazes sr. Niet te verwarren met André Hazes jr., die met die verkering enzo. Maar dat terzijde.
Goed om te zien trouwens dat ons rechtssysteem tijd heeft voor dit soort dingen, dan moeten er maar een paar strafzaken meer blijven liggen.

Het mooiste vind ik wel dat Raggel heeft geëist dat Yvonne haar geen gecremeerde kroket meer noemt. Met als gevolg dat nu iedereen haar zo noemt.
Ik ben benieuwd of ik ook een kort geding aan mijn broek krijg als ik Raggel zo noem. Ik denk het niet, mijn bereik is natuurlijk veel kleiner dan dat van Yvonne. Al zou ik best een gemeentelijk juicekanaal kunnen beginnen, wat Oost Gelrese roddels kunnen verspreiden, uit de eerste hand. Maar dat doe ik niet, als ik die stelletjes met hun eventuele gezinnetjes dan weer braaf zie lopen, dan denk ik alleen: ja, ja. En dan lachen om hun Facebookpagina.

Maar hierbij: Raggel, je bent een gecremeerde kroket. Een doorrookte mummie, je zie eruit als iemand van honderd. Je bent ook een lijkenpikker, die al van André aan het scheiden was toen hij doodging. Maar toen ontdekte je het verdienmodel. Je hebt de andere kinderen van Hazes (Melvin en Nathalie) nooit ergens bij betrokken, uit angst dat je aandacht of geld zou moeten verdelen.
Je zoekt de hele tijd de publiciteit en vervolgens ga je jankballen. Je bent het bewijs dat Nederland nog steeds een luxeland is, als een irrelevant persoon als jij constant in het nieuws komt en zelfs deze column haalt.
En nou zeg ik maar niets meer, ik ga wel weg. Even een kroketje eten, daar heb ik wel weer zin in na al die vitamine C. Een gefrituurde.