Loraine Heutinck (26) leeft de ‘American Dream’ en woont en werkt in de Verenigde Staten waar zij turntalenten traint. Foto: eigen foto

Loraine Heutinck (26) leeft de ‘American Dream’ en woont en werkt in de Verenigde Staten waar zij turntalenten traint. Foto: eigen foto

‘Mij gaat het er vooral om, om met mensen te werken die ook voor ‘dat onmogelijke’ durven te gaan’

Sport

DURHAM (USA)/ZIEUWENT - Bevlogen, gepassioneerd, enthousiast, goedlachs, en dat al op de vroege zaterdagmorgen, 7.00 uur lokale tijd, Chapel Hill, North Carolina, USA. In Nederland is het dan 13.00 uur. Loraine Heutinck zit, compleet met Amerikaanse cap op, achter haar beeldscherm om te vertellen over haar leven in Amerika en wat haar hiertoe deed komen.

Door Henri Walterbos

Oranje Jong Talent Trainingen
Loraine turnde met veel plezier bij VGV Varsseveld. Na het Marianum zette ze haar volgende stap in Nijmegen, om Sport, Gezondheid en Management te studeren aan de HAN, met als specialisatie ‘Het Talent’. Haar turntrainer, destijds manager talentontwikkeling bij de KNGU, Martin Nijkamp stuurde haar in dezelfde periode door naar de Nederlandse choreografe Marja Huijting. Een trainster met veel ervaring op internationaal niveau. Loraine vliegt van de ochtendtraining door naar de studie en springt vervolgens weer op haar fiets om de volgende training bij te wonen in de avond. Een ritme dat haar wel ligt, vanwege de passie en gedrevenheid voor de sport en het te bereiken doel. Daarnaast gaat ze veel weekenden naar Heerenveen om te leren bij de Oranje Jong Talent Trainingen (OJTS) en wordt ze een aantal jaar later zelfs gevraagd als choreografe in het OJTS programma.

Vanuit haar studie vertrekt ze tijdelijk naar Zweden, waarbij ze het niet kan laten om ook daar de turnwereld op te zoeken. En niet zonder resultaat. Haar wordt een baan aangeboden als fulltime turncoach. Hier begeleidt ze onder meer topturnster Tonya Paulsson als choreografe en coacht zij een groep jonge talentvolle jongens, samen met Eddie Olsson, destijds de nationale coach junioren, nu de nationale senioren coach heren. Ondanks dat de samenwerking goed verloopt, vertrekt Loraine om verschillende redenen naar huis. De wereld is dan in de ban van corona. Terug in Nederland lag het plan om bij de Bosan Turnacademie in Den Haag te werken klaar, geleid door hoofdcoach Sophie Mentink, tevens docent op de Haagse Hogeschool in sport. Voor haar een vervolg van het veilig sportklimaat waarin Loraine in haar studie zoveel over had geleerd.

Amerika
“Ik woonde in Den Haag waar ik goed zat, fijn werkte bij de club en veel leerde door mijn eigen bedrijf Movement & Lines op te starten, maar ik kreeg de kans om naar Amerika te gaan. Dat heb ik vroeger altijd al gewild en daar kon ik wellicht weer fulltime aan de slag gaan bij hetgeen dat ik het liefste doe. Ik heb hier alles opgezegd en ben vervolgens vertrokken. Best wel een gok,” lacht ze.

“Het Amerikaanse
turnmodel
kent veel
repetitieve
nummers
vergeleken
met Nederland/Europa.
Wij proberen
een mix te
vinden tussen
de verschillende
werelden


Zo vertrok de Zieuwentse wereldburger mei 2021 als coach naar Amerika om te leven van en voor de sport. Loraine begeleidt getalenteerde turnsters naar staats-, regio- en nationale kampioenschappen turnen. “Met jeugdige turnsters de weg bewandelen richting topsport, scholarships, turnen aan de universiteiten en wie weet ooit wel WK’s.” Na een lastige periode met veel onzekerheden over een visum is ze nu een jaar in dienst van een organisatie met meerdere turnhallen. Loraine is werkzaam in de Bull City Gymnastics turnhal in Durham, North Carolina, genaamd. De betreffende turnhal blonk vooral uit op het onderdeel ‘brug’.

Samen met Elke Williams, een Twentse die al eerder naar Amerika vertrok om haar droom te leven, tilde Loraine de dans, choreografie en techniek naar een hoger niveau. Elke verzorgt het elite programma (alle 4 toestellen voor turnsters die als doel hebben naar WK’s en de Olympische spelen te gaan), Loraine hield zich het afgelopen jaar bezig met alle andere turnsters op balk, ballet en choreografie in het Junior Optional programma, het Amerikaanse turnprogramma waarbij meiden trainen voor een scholarship/universiteit).

Zo introduceerden de Achterhoekse en Twentse andere warming-up programma’s, werd er ballet- en dansscholing voor de turnsters opgezet, werden alle rotaties van balk overgenomen. “Hierin hebben we veel meer nadruk gelegd op details in bewegingen en performance.” Ook hebben Elke en Loraine een duidelijke technische visie op de elementen die de turnsters uitvoeren waarbij ze veel methodische oefeningen zelf bedenken en gebruiken. “In het algemeen heeft het Amerikaanse turnmodel veel repetitieve nummers vergeleken met Nederland/Europa. Wij proberen een mix te vinden tussen de verschillende werelden, ‘to get the best of both worlds’.”

Als team werden de Allround Staatskampioenschappen, balk én vloer gewonnen op ‘level 10’. De turnsters eindigen in de Nationale Top 100 op de 7de plek voor balk. “De hoogste teamscore die deze turnhal ooit heeft behaald op dit toestel,” is Loraine trots. “Het jaar daarvoor was er geen enkele plek in de top 100 behaald. De turnsters floreerden met hun dans over de balk en vloer en lieten zien wat vertrouwen en zelfverzekerdheid betekent.” Iets waar Loraine met haar werkwijze en houding een belangrijke en misschien wel allesbepalende rol in speelt. Met haar insteek werd van begin af aan hard gewerkt aan een klimaat waarin turnsters durven te dromen, samen hard willen werken voor hun doelen, terwijl tegelijkertijd ook veel plezier beleefd kan worden. Groepstrainingen maar ook individuele begeleiding leidde tot dit resultaat.

Ambities
“Mijn ambitie is zo goed mogelijk worden als coach. Veel uren maken, veel ervaring opdoen. Ik zie niets als onmogelijk. En wat daar dan precies uitkomt, dat zullen we dan wel weer zien. En dan denk ik niet ‘ik moet het WK halen als coach.’ Als dat gebeurt ‘heel gaaf absoluut’ en als turnsters die droom hebben dan gaan we daar de volle 100 procent voor. Mij gaat het er vooral om, om met mensen te werken waarbij we samen het onmogelijke mogelijk maken, de ander inspireren om durven te dromen en daar een plan voor maken. Ik kan me ook voorstellen dat het over tien jaar misschien heel anders loopt en er andere kansen voorbijkomen in de sportwereld. Voor nu zit ik goed in Amerika. Ik durf er verder geen uitspraken over te doen, want het leven kan heel snel omslaan, zeker als er thuis het een of ander gebeurt is het lastig om op afstand te zitten. Ik voel me heel goed hier, denk dat ik hier nog wel een paar jaar wil blijven als het allemaal lukt met mijn visum. We zien wel hoe het leven komt.”

Nederlandse turnwereld
Haar verhaal klinkt als een verademing en een aanpak die de juiste lijkt voor wederom een veilig en sterk Nederlands turnlandschap, na al die verhalen over de Nederlandse turnbeerput de laatste jaren. Met haar denkwijze, haar kijk op de turnwereld, haar manier van communiceren en werken lijkt zij geknipt, en misschien wel de missing link, voor een hoge functie in de Nederlandse turntop. Ze lacht. Een functie in de Nederlandse turntop, daar staan haar pijlen nu niet op gericht. “Er is veel veranderd, er zitten nieuwe mensen aan het stuurwiel die ik zelf niet ken en nieuw zijn in het dames turnen. Dat kan zorgen voor mooie innovatieve ideeën wat ik hoop voor de turnsport. Het is echter ook belangrijk om de ervaring mee te nemen die er in het afgelopen decennium is opgedaan. Daarbij zijn structuur en visie belangrijke factoren om een jarenlang proces naar de top voort te zetten. Sanne Wevers en Naomi Visser hebben het voortreffelijk gedaan op het EK dit jaar, daar mag Nederland enorm trots op zijn! Het is erg gaaf dat de Top Turnacademie Achterhoek daaraan bij heeft gedragen. Wel gaan er voor mij zorgen uit naar de turnsters van de jongere generatie. Hopelijk blijven veel turnsters genieten van de sport en krijgen zij ook de mogelijkheden vanuit de clubs en bond om de sport te gaan bedrijven met goede begeleiding en structuur. Afgelopen jaar heb ik hier in de USA laten zien wat ik kan in de club, dus het zou mooi zijn als we daarop voort kunnen bouwen. Op dit moment ben ik voornamelijk bezig met de mogelijkheid om in Amerika te blijven werken na november en mijn volgende visum in orde te krijgen. Wanneer ik daar een antwoord op heb, zullen we verder zien”.

Thuis
In het Paasweekend wenste ze vanuit Amerika iedereen in Zieuwent veel plezier op PaasPop, met de toevoeging ‘not me this year’. “Mijn vriendin zat in die organisatie. Ja, ik mis dat wel. Ook hier gaan de meeste uren in het turnen zitten, maar daarbuiten probeer ik een betere balans te vinden en ervan te genieten dat ik hier mag zijn. Ik heb niet het gevoel ‘ik wil elke dag in de Achterhoek zijn’, maar ik mis het wel enorm om bij mijn vrienden en familie te zijn.’

In haar sociale leven naast het turnen is ze nog zoekende. “Ik zal niet zeggen ‘het staat al helemaal als een huis.’ Dat niet. Het is hier meer familie georiënteerd en mensen houden hier minder van plannen. Ondanks dat zijn de mensen enorm aardig en gastvrij. Dat is een van de redenen waarom de heimwee hier minder is dan ik in Zweden had. Er is ook mooie natuur wat rust geeft en het is hier lekker warm. Mijn moeder is al geweest. Dat was heel fijn. In augustus kom ik zelf terug. Dan ben ik 15 maanden weggeweest. Dat vind ik eigenlijk te lang. Zeker met het tijdsverschil is het contact richting thuis soms lastig. Het liefst wil ik ieder half jaar even terug, maar dat kon niet in verband met het werk.”

‘Ik hoef niet
iedere dag
in de
Achterhoek
te zijn maar
mis het wel
enorm om
bij mijn
vrienden en
familie te
zijn’


Muziek
Haar andere passie is muziek. Het ‘land van de onbegrensde mogelijkheden’ heeft een rijke muziekcultuur. In barretjes volop livemuziek. Ook Loraine haar ding. In de regio Zieuwent stond ze al regelmatig op een podium om zich uit te leven als zangeres in meerdere bands, of tijdens Marianum LIVE in Groenlo. In Amerika kwam het nog niet op haar pad. “Ik mis het absoluut, maar ik ontmoet de juiste mensen ook niet echt. Het zijn totaal verschillende werelden en de meeste energie gaat op aan de werkweek en je weer opladen voor de volgende. Misschien dat dat nog wel komt. We zijn nu ook heel veel weg geweest voor wedstrijden in de weekenden. Als je hier wedstrijden hebt dan mag je helemaal naar Texas of Florida heen. Erg gaaf, maar dan ben je veel weg. Ik zou het wel leuk vinden om als hobby op te pakken.”

Afbeelding
Afbeelding
Loraine Heutinck kreeg de kans om naar Amerika te gaan en greep die kans met beide handen aan. "Ik heb alles opgezegd en ben gegaan. Best wel een gok."
Afbeelding
Loraine in gesprek met de jonge turnsters. Foto: eigen foto

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant