‘De Molenberg is voor ons een hotel in hartje Groenlo!’

Corrie Wicherink en Marietje Huijskes-Waalder

GROENLO - In het woonzorgcentrum De Molenberg, gesitueerd binnen de Grolse stadsgracht, hebben wij ditmaal een onderhoud met een tweetal bewoners, te weten Corrie Wicherink (89) en Marietje Huijskes-Waalder (86). Afzonderlijk van elkaar laten zij weten het enorm naar de zin te hebben in dit van alle gemakken voorziene, gastvrije, tevens huiselijke zorgcentrum. Voor zowel Corrie als Marietje voelt De Molenberg op alle onderdelen aan als een hotel in hartje Groenlo!

Door Theo Huijskes

Werd Corrie Wicherink op 5 januari 1933 geboren in de Kloostersteeg in Groenlo in een gezin met zes kinderen, Marietje Waalder mocht op 7 oktober 1935 voor het eerst het levenslicht zien in de Van Reedestraat in Lichtenvoorde en dat in een gezin met zeven kinderen. Daar waar Corrie haar gehele leven vrijgezel is gebleven, trouwde Marietje op 18 februari 1960 met Joop Huijskes, meestersmid binnen het gelijknamige familiebedrijf in de Grolse Lepelstraat. Joop overleed op 5 december 2018 op 88-jarige leeftijd. Joop en Marietje, met elkaar bijna 59 jaar getrouwd geweest, hebben samen vier jongens op de wereld gezet, te weten Jos, woonachtig in Miste bij Winterswijk, alsmede Michel, Paul en Manfred, die allemaal in Groenlo gebleven zijn. Vier jongens, die met hun partners gezorgd hebben voor maar liefst tien kleinkinderen, een ware rijkdom voor Marietje.

Veertig onvergetelijke jaren in de dames- en herenmode
Corrie Wicherink woont in een gezellige kamer op de benedenverdieping van De Molenberg met een schitterend uitzicht op een fraaie binnentuin met daarachter de RK Calixtusbasiliek en iets verderop haar geboortehuis in de Kloostersteeg.

“Dit alles geeft mij een bijzonder voldaan gevoel”, vertelt de vrouw die bij de aandacht voor haar ouderlijk huis een ingelijste foto laat zien van haar vader Bernard, die onderdeel uitmaakte van het destijds uit zeven jongens bestaande schilders-gezin van opa Wicherink. 

Na voortzetting van het schildersbedrijf door vader Bernard was het vervolgens broer Bertus die in het bedrijf stapte, waarna zijn zoon Bert vandaag de dag als vierde generatie nog steeds als zelfstandig schilder de familienaam hooghoudt. “Maar dit zal het laatste station zijn, omdat hij geen zoon of dochter heeft die voor het schildersvak kiest.” Aldus Corrie, die nog steeds trots is op haar overleden zusters en broers, waarvan Bertus, Wim en Joop jaren achtereen bijzonder actief deel hebben uitgemaakt van onder andere de plaatselijke muziekvereniging Leo Harmonie en de daaruit voortgekomen boerenkapel De Knolle.

Zelf kreeg Corrie als slechts vier maanden oude  baby te maken met de ziekte dauwworm, een ontsteking die voorkomt bij baby’s in de leeftijd tot één jaar. “De ontsteking heeft in mijn geval gevolgen voor mijn gehele leven. Ik heb daardoor altijd moeilijk kunnen lopen om het nog maar niet te hebben over het feit dat ik nooit heb kunnen fietsen, laat staan sporten. Maar blij en gelukkig ben ik dat ik mij nog steeds goed kan voortbewegen met gebruikmaking van mijn rollator. Wanneer het enigszins kan, wandel ik iedere dag een rondje door de Grolse binnenstad.” 

Terugdenkende aan haar werkzame leven, zegt Corrie veertig onvergetelijke jaren te hebben doorgebracht in de dames- en herenmode. “Ik heb met veel plezier 40 jaar, en dat als verkoopster en naaister, mogen werken bij eerst het Grolse Modehuis Dankbaar (30 jaar) en daarna nog 10 jaar bij Modehuis Heezen. Een voor mij onvergetelijke tijd!”

Vijftig jaar bestuurslid van De Zonnebloem
Evenals Corrie Wicherink is ook Marietje Huijskes-Waalder bijzonder blij met de zorg die ze ondervindt in De Molenberg. “Natuurlijk wil je zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen, maar wanneer het met name om gezondheidsredenen niet meer kan, moet het verblijf hier worden gezien als een soort traktatie. Van een afstandelijke, zakelijke benadering is hier totaal geen sprake. Door het voltallige, verzorgende personeel wordt alles uit de kast gehaald om je dag in, dag uit te verwennen. En wat eigenlijk op ieder moment van de dag opvalt, is dat men het werk met liefde, heel veel liefde doet.”

Ondanks dat zij zelf vindt dat er niet zoveel tierelantijnen aan moeten worden gewijd, kan en mag in deze bijdrage niet onvermeld blijven dat Marietje Huijskes-Waalder maar liefst vijftig jaar achtereen zitting heeft gehad in het bestuur van De Zonnebloem, afdeling Groenlo. En dat ook nog eens in een belangrijke functie, te weten die van penningmeester. Vanwege corona- en andere perikelen heeft het huidige afdelingsbestuur nog geen officiële aandacht aan deze mijlpaal kunnen schenken, iets wat Marietje helemaal niet nodig vindt. 

“Ik hoef daarvoor absoluut niet met naam en foto in de krant. Het is werk dat ik altijd met ontzettend veel plezier en voldoening heb gedaan. Het is inderdaad vrijwilligerswerk, maar datgene wat je ervoor terugkrijgt van de zijde van de Zonnebloem-doelgroep, in dit geval zieke en lichamelijk gehandicapte mensen, is voor mij altijd de belangrijkste motivatie geweest om dat dankbare werk te doen. Wat ik wel graag wil zien, is dat er jongeren opstaan, die zich als vrijwilliger beschikbaar stellen voor een vrijwilligersfunctie. Want het goede werk van de Zonnebloem-afdeling Groenlo mag nooit verloren gaan!”