De officiële aftrap van de samenwerking tussen Grol en Longa op het gebied van G-voetbal in 2017. Nu spelen ze allen in dezelfde tenues. Foto: Henri Walterbos

De officiële aftrap van de samenwerking tussen Grol en Longa op het gebied van G-voetbal in 2017. Nu spelen ze allen in dezelfde tenues. Foto: Henri Walterbos

‘Dat gevoel dat je ergens helemaal bij hoort, dat is echt heel mooi’

Algemeen

G-voetbal Grol al 10 jaar volwaardige Grol-tak

Door Henri Walterbos

GROENLO - Mooie doelpunten, wervelende acties of klinkende overwinningen zijn geen doelen. Spelvreugde en ontwikkeling als mens, sociale contacten, het gevoel hebben ergens bij te horen wel. Een lach op het gezicht van een speler waarbij een actie lukt, hoe eenvoudig misschien ook voor een gemiddelde voetballer, zijn de grootste beloningen die je als begeleider kunt krijgen. G-voetbal is een volwaardige tak binnen de voetbalsport. Ook Grol startte G-voetbal op, dit jaar 10 jaar geleden. 

Natascha Dankbaar stond aan de wieg ervan. “Het is ontstaan door het invullen van een formulier dat Grol uit had gedaan waarin onder meer de vraag werd gesteld ‘mis je nog iets bij Grol en zou je wat voor Grol willen betekenen?’, en zo ja, in welke vorm? Toen heb ik aangegeven dat ik het G-voetbal mis en ik daar wel wat in wilde betekenen. Grol is een grote club, ik werk met de betreffende doelgroep en je ziet dat sporten met dit soort kinderen en volwassenen hartstikke leuk is, dat daar behoefte aan is en het een positief effect heeft op G-voetballers als individu. Ik vond dat G-voetbal een meerwaarde voor Grol zou zijn als men dat op zou gaan pakken. Veel plaatsen om Groenlo heen hadden het al, dus ik dacht ‘waarom Grol niet?’ Toen heeft bestuurslid Dennis Pasman al heel snel contact met me opgenomen. We hebben toen een stukje in de krant gezet en was het Max de Vries sr die de kar in het begin trok. Al heel snel sloot ook Doné Emaus aan. Max startte met 4 spelers; waaronder drie kinderen van ouders die al bij Grol actief waren; Jasper Schovers, Basten Overkemping en Pien Lantink, en Sam Luttikhold. Alle 4 voetballen ze nog steeds.”

Andere aanpak
De wijze van aanpak van het trainen, begeleiden en benaderen van G-voetballers is niet dezelfde als bij een regulier voetbalteam. Ervoer ook Maarten Overkemping, vader van Basten. “Max zette pionnetjes uit maar achter zijn rug zetten de kinderen de pionnetjes op hun hoofd en hadden de grootste lol. Max had er zijn handen aan vol. Toen vroeg Max of ik even wilde helpen en ben ik op het veld gaan staan. De trainingen daarna zijn Niek Schovers (vader Jasper, HW) en ik vanaf het begin mee gaan helpen. We zijn er immers toch. Zo zijn we begonnen.”

Jasper en Basten waren 5 jaar oud toen hun ouders hen direct aanmeldden. “Er was niets in Groenlo aan G-sporten. Ook niet voor zulke jonge kinderen,” weet Maarten nog. “Andere verenigingen hadden die jonge kinderen ook niet, dus een optie naar een vereniging buiten Groenlo te gaan was er niet,” vult Niek aan. “Ze wilden zo graag voetballen. Als dat niet kan is dat best wel vervelend. Dan voel je je anders dan ‘normaal’. Wij waren zo blij met dit initiatief. Het was geweldig om die kinderen zo blij te zien. Ze vielen overal buiten, speelden op straat, waar kinderen voetbalden. Je merkt dan toch, ook omdat ze fysiek wat minder zijn, dat ze erbuiten vallen. Als je dan ergens terecht kunt waar je helemaal jezelf kunt zijn, waar het niet uitmaakt waar je goed in bent, dat maakt heel veel verschil.” “Ze vonden het fantastisch en Max deed het fantastisch,” vindt Niek. “Hij had weliswaar geen ervaring met de doelgroep maar Max was wel heel duidelijk. Dat is ook heel belangrijk,” vult Natascha weer aan.

‘Iedereen is welkom’
Het aantal aanmeldingen liep snel op en zo groeide de tak G-voetbal uit naar een volwaardige Grol-tak. “We hebben van begin af aan gezegd ‘iedereen is welkom’, vanaf 5 jaar. Wel voetbalgericht bezig zijn, geen activiteitenbegeleiding,” vertelt Maarten. “Geen wedstrijden nog, maar wel met een bal bezig zijn, pionnen omschieten, een keeper op doel, zoiets. Wedstrijden kwamen er later ook bij, omdat ze dat graag wilden.” De groei van de G-voetbal binnen Grol ging vooral via ‘mond tot mond.’ “Op school werd verteld dat Grol aan G-voetbal deed, kwamen vriendjes of vriendinnetjes mee om eerst te kijken.” Zowel Niek als Maarten zagen hun zoons opbloeien. Maarten: “Als ze in Groenlo liepen en kwamen ze iemand uit hun team tegen, dan zwaaiden ze, waren ze zo enorm trots. De voetballers uit de andere voetbalteams kennen ze, zeggen elkaar ‘hoi’. Dat is heel belangrijk. Dat gevoel dat je ergens helemaal bij hoort, dat is echt heel mooi. Als je ziet wat dat sociaal met hem heeft gedaan, nog buiten het voetbal om. Hij was net in de leeftijd dat hij zelf merkte dat hij niet mee kon komen op straat. Als hij dan een van zijn beste vrienden ontmoet op voetbal. Dat is een bindende factor geweest. Je weet niet of ze elkaar anders wel tegen waren gekomen. Het was heel belangrijk om deel uit te maken van een team. Voor Basten was het belangrijk dat hij kon praten. Dat moest hij wel, want hij zat in een team. En in je Grol trainingspak naar Grol toe, dat is fantastisch. Dan ben je onderdeel van de Grol. “

Begeleiding
“We hadden al snel veel trainers en begeleiders, maar zonder achtergrond. We hebben als leiders en trainers een cursus gericht op G-voetbal gevolgd. Ook omdat de KNVB er steeds meer aandacht aan besteedde. Ook de Special Olympics in de Achterhoek, met het G-voetbal bij Grol, was een enorme boost. Wij hadden er zelf ondertussen ook al begeleiding bij die ervaring met de doelgroep had vanuit hun werk. Daar konden wij veel van leren, en zij waren blij met onze ondersteuning. Hier liepen we in de regio mee voorop, denk ik. Ouders zeiden blij te zijn dat we bij Grol ook echt op lopen, motoriek en gedrag letten.”

Samenwerking met Longa
Het als volwaardige tak binnen Grol beschouwd worden ging niet vanzelf, kijkt Natascha terug. “In het begin was het best wel lastig binnen Grol, maar als je ziet hoe Grol daar ook in is gegroeid, dat is mooi. We hebben een eigen kleedkamer, waar een aantal dingetjes zijn gemonteerd, antislip vloer, extra brede deuren, ook spelmateriaal. Als er iets nodig is loopt dat via mij, kaart ik dat aan en komt het altijd wel voor elkaar. Ik zou nog wel een keer een mooi G-toernooi willen organiseren. Hier hebben we al eens plannen voor uitgeschreven maar toen kwam corona. We pakken dat nog wel weer op.”

Sinds een aantal jaren komen de G-voetballers van Grol en Longa uit onder de naam Grol-Longa. Een samenwerking die zeer goed bevalt van beide kanten, en een duidelijke meerwaarde heeft. “Zij hebben ons benaderd omdat zij krap zaten met spelers. Anders zouden zij afscheid moeten nemen van de tak G-voetbal. Wij zijn de samenwerking aangegaan. Een seniorenteam in Groenlo en jeugdteam bij Longa. En we hebben samen een klein team voor de allerjongsten, een instapgroep.”

Mix
Het begeleiden van een G-team is naast zeer dankbaar toch ook intensief. “We kunnen nog wel meer begeleiding gebruiken. We hebben een hele mooie mix van jongeren en ouderen. Een vaste groep ouderen maar de jongeren moeten soms ineens werken of spelen hoog bij Grol, moeten zelf trainen, hebben andere activiteiten. Het zou mooi zijn dat we er een paar hebben die echt het voortouw in sporten kunnen nemen.” Prachtig om te doen ervaart Maarten. “Ik ben bloedfanatiek als voetballer en als trainer, maar ik heb hier zoveel van geleerd. Eigenlijk zou iedere trainer dit een keer mee moeten maken. Je leert er zoveel van. Als ik op het veld sta vergeet ik alle zorgen die ik heb. Als ik druk ben geweest op het werk, stap ik het veld op, ben ik het kwijt. We hebben echt geweldige technische voetballers, maar ook sommigen waarbij we al een succes vieren als de bal geraakt wordt.”

Onder het toeziend oog van Graafschap trainers werkten spelers van het G-voetbal Grol-Longa onlangs een training af.
Graafschap-trainers Reinier Robbemond en Richard Roelofsen, en leidster Pien Reinders instrueren Dani Hoffman van Grol-Longa voor het nemen van een penalty.
Afbeelding

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant