‘De RK Kerk en Inter Nos hebben mijn hart gestolen!’

Leo Nijkamp uit Groenlo is vrijwilliger van de maand oktober

Door Theo Huijskes

GROENLO - Op zondag 26 september jl. werd hij tijdens een Eucharistieviering in de Calixtusbasiliek gehuldigd vanwege zijn 50-jarige vrijwillige inzet voor de Grolse RK Kerk. Voor het uitoefenen van functies als onder andere acoliet en collectant, werd hem namens het Aartsbisdom een Willibrord-plaquette, draagspeld en oorkonde uitgereikt door pastoor H. de Jong van de Parochie H. Calixtus - H. Maria Moeder Gods. Niet alleen vanwege deze verdienste, maar ook vanwege zijn vrijwilligersinzet op andere terreinen een mooie aanleiding om de persoon in kwestie, te weten de 77-jarige Leo Nijkamp, te portretteren in deze rubriek. 

Daarvoor ontmoeten wij in zijn woning aan de Willem Neerfeldstraat in de nieuwbouwwijk Brouwhuizen een positief ingestelde Grollenaar, die ondanks het overlijden van zijn echtgenote Annie Geerdinck, in 2019 op 76-jarige leeftijd, bijzonder positief in het leven staat. 

“Het is een gigantisch groot gemis, maar ik kan mij alleen bijzonder goed redden. Dit komt ook omdat ik tijdens de ziekte van Annie mij al diverse huishoudelijke zaken eigen heb gemaakt. Daarnaast wonen onze zonen, Ronald en Jurgen met hun partners, in Groenlo en voel ik mij een gelukkige opa van mijn kleinkinderen Jort en Nomie. Verder begeef ik mij graag onder de mensen, fiets graag en beleef erg veel plezier en voldoening aan mijn vrijwilligerswerk ten behoeve van de kerk en mijn lidmaatschap van de mannenzangvereniging Inter Nos.”

Als kerkvrijwilliger in de voetsporen van vader Willem Nijkamp
Met het uitoefenen van vrijwilligerswerk ten behoeve van de kerk, is Leo Nijkamp in de voetsporen getreden van zijn vader Willem Nijkamp. “Wij waren thuis met in totaal acht kinderen, waarvan er inmiddels drie zijn overleden. Terwijl mijn beide broers (Frans en Harrie) er niets voor voelden, wist mijn vader mij zover te krijgen dat ik de in die tijd tot de verbeelding sprekende functie van vrijwillig collectant op mij nam. Vergeet niet dat er in vroegere jaren alleen op de zondagmorgen al vier kerkdiensten plaatsvonden, waarvoor men dus talrijke collectanten nodig had. Daarnaast heb ik mij in de afgelopen halve eeuw circa 15 jaar dienstbaar gemaakt als acoliet en dat bij diensten en ook uitvaarten, dankbaar werk. Ook maak ik al 28 jaar de kruisjes ten behoeve van de uitvaarten. Kruisjes, die in eerste instantie een plekje krijgen in de Mariakapel en vervolgens na één jaar worden overhandigd aan de nabestaanden. Ook zet ik mij als collectant in voor de actie Kerkbalans en de Vastenactie.”

Wanneer Leo Nijkamp geconfronteerd wordt met de vraag of hij nooit wat heeft gevoeld voor het ambt van priester, volgt er geen ja maar ook geen nee als antwoord. 

“Ik heb nog de tijd meegemaakt dat deken Van Dam godsdienstles gaf op de plaatselijke RK basisscholen. Ik moet toegeven dat ik die lessen altijd interessant vond en dat ik voor het vak godsdienst op het rapport altijd een ‘tien’ wist te scoren. Maar die score heeft geen gevolgen gehad in mijn werkzame leven. Ik heb thuis 25 jaar als timmerman gewerkt binnen het familiebedrijf Nijkamp en daarna 18 jaar in een onderhoudsfunctie bij de Woningstichting, hetgeen neerkomt op in totaal 43 arbeidsjaren.”

Al 57 jaar actief lid van mannenzangvereniging Inter Nos
Pratende over de inmiddels 75 jaar bestaande Groenlose mannenzangvereniging Inter Nos, krijgt de altijd aanwezige lach op het gezicht van Leo Nijkamp een extra dimensie.

“Weet je dat ik inmiddels al 57 jaar zingend lid ben van deze prachtige vereniging? Ik hoop dat ik gezond blijf, zodat ik over 3 jaar wanneer ik de leeftijd van 80 heb, kan zeggen dat het aantal lidmaatschapsjaren 60 is! Ik was reeds van de partij toen het koor nog wekelijks repeteerde in de voormalige horecagelegenheid De Moriaan, waarbij penningmeester Opa Hendrik Koenders wekelijks aan een tafeltje naast de bar zat om de contributie te incasseren. Deze vereniging heeft voor onvoorstelbaar veel levensvreugde gezorgd en dat niet alleen voor mij, maar ook voor ‘mijn’ Annie en dat zelfs door haar uitvaart op vocale wijze te verzorgen. Het is en blijft een gezellige club, in voor- en tegenspoed”, aldus de hoofdpersoon in deze rubriek, die niet onvermeld wil laten dat Inter Nos zich op meerdere terreinen verdienstelijk maakt voor de Groenlose gemeenschap. 

“Zo heb ik in het verleden onder de vlag van Inter Nos als vrijwilliger circa 20 jaar meegewerkt aan het Grolse bloemencorso. Daarnaast heb ik mij circa 30 jaar namens de club ingezet voor het Grolse carnaval. Dat begon in de zestiger jaren met de eerste buutavond van CV De Knunnekes, destijds in De Pelikaan, toen ik deel uitmaakte van het koor De Sloapmutskes. Gevolgd door het onder aanvoering van Harry van Wanroij uitbrengen van de carnavals-lp ‘GROLLE ALAAF!’ Ook ben ik 23 jaar achtereen lid geweest van het destijds befaamde Hofkoor Inter Nos. En wat te denken van het Dweilorkestenfestijn op Hemelvaartsdag? Een niet meer weg te denken evenement, in 1996 in het kader van het 50-jarig bestaan van Inter Nos voor de eerste maal georganiseerd en vervolgens vanwege het grote succes verheven tot een jaarlijks terugkerend gebeuren. In de beginjaren ben ik twaalfmaal achtereen begeleider geweest van het dweilorkest ’t Is Greun uit Denekamp. Samen met Annie hebben wij daar ongelooflijk veel plezier aan beleefd. De laatste jaren ben ik nog als vrijwilliger van de partij in de kraam ‘Wos van Inter Nos!’