Afbeelding

Ongemak over Noordtak

Opinie

Ongemak over Noordtak

Ineens duikt die door velen vermaledijde Noordtak weer op, beste Grollenaren. Terug van nooit weggeweest. Jullie kennen nu via de perspublicaties allemaal de plannen rond de verlenging van de spoorbaan van De Betuweroute. Die route kan volgens de Rotterdamse havenbaronnen beter verlegd worden via de dunbevolkte Achterhoek richting Duitsland. En de nieuwe regering moet daar nu mee aan de slag, want er is net een motie daartoe aangenomen in de Tweede Kamer. In die Achterhoek hebben ze toch helemaal geen last van dat goederenvervoer, welnee man. Daar in dat gebied ver achter de IJssel, waar de westerling nog nauwelijks van heeft gehoord, heeft hooguit een met zijn kudde verdwaalde schaapherder er wat last van of een aantal in vrolijke stemming verkerende jongelui die feestend en al uit een geheime drinkkeet komen. Voor de rest hebben ze in die Achterhoek toch alleen maar heidevelden en zandwegen. Hoort dat gebied eigenlijk al niet bij Duitsland?

Nu meende ik dat ik al eerder had gewezen op het gevaar dat ze toch ineens weer met die goederentrein door ons gebied op de proppen zullen komen. Ik ben een hele slechte archivaris, een van mijn vele slechte eigenschappen, ik weet het. Maar deze keer had ik geluk dat ik het artikel daarover kon terugvinden in mijn computer zonder dat de halve familie er zich mee ging bemoeien. Een wonder an sich. Ik heb in mijn familie iemand die heel bedreven is in alles bewaren; niet alleen bewaren maar ook op en top rubriceren, een fijnmazig systeem waarbij alles in no time weer tevoorschijn komt. Dat kan dat familielid van mij wel en ik niet en daarom haat ik hem tot in het diepst van mijn poriën. En daarbij die zelfverzekerde blik van die man en dan met licht oversizede stem vragen: kan meneer het weer niet vinden? Dan moet meneer eens een opbergsysteem gaan uitdenken, zal niet meevallen hoor! Hij is kortweg een vreselijk iemand. Maar nu vond ik tot mijn verbazing het artikel meteen en ik zei bijna achteloos: Oh, ik ben even de archieven in gedoken en het is fijn dat je die dan zo goed op orde hebt. Die kop van dat familielid daarbij: ik heb zelden zo genoten.

Maar nu naar mijn teruggevonden artikel. Ik schreef daarin onder meer dat ik bang was dat het plan van die spoorlijn hier kans van slagen heeft omdat die door een vrij dunbevolkt gebied spoort. En dat het wel fijn is om niet altijd waakzaam te moeten zijn, steeds maar moeten opletten. Maar het is helaas wel nodig.

Zinvolle woorden bedenk ik nu en ik denk meteen ook dat het stiekem wel fijn is om jezelf te kunnen citeren. Ik realiseer me dat dit een ongekende vorm van narcisme is, om het eens deftig te zeggen.

Maar waar we nu weer mee geconfronteerd worden is zo’n bijna onverhoedse aanval op onze prachtige Achterhoek. Volgens mij is het gewoon het verleggen van het probleem naar een gebied waar de minste weerstand wordt verwacht. Het doet me ook een beetje denken aan de problematiek van het Groningse aardgas waar de regering van alles belooft, maar waar elke afspraak toch weer met voeten wordt getreden. Het is nu hoog tijd voor een grote actie waarbij niet alleen de politieke partijen, overheidsinstellingen en andere formaties hier moeten optreden, maar waar ook de medewerking van de burger wordt gevraagd. Kortweg: een massaal protest want het zou toch wel verdomde jammer zijn dat onze Achterhoek doormidden wordt gereten. Ik acht de kansen op succes helaas niet zo heel groot, maar toch vooral doen.


Torenwachter

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant