Stijn Elferink vlak voordat hij als eerste over de meet gaat.
Stijn Elferink vlak voordat hij als eerste over de meet gaat. Foto: Henri Walterbos

Stijn Elferink uit Lichtenvoorde wint Survivalrun Beltrum

'D'r zaten d'r mi-j toch een paar te hampel'n'

Beltrum - Vooraf zinspeelde hij er al op en wist hij, dat als hij in goede doen zou zijn, hij een groot kanshebber was voor de eindoverwinning in Beltrum, de 'moeder aller survivals': Stijn Elferink uit Lichtenvoorde.

Had hij voordat hij aan het boomstam hakken begon, met de eindstreep al in zicht, nog een voorsprong van vier minuten op zijn naaste belagers, toch werd het nog spannend. Dat kwam door hemzelf, zo vertelde hij direct na de finish waar hij als eerste overheen kwam, met nog geen minuut voorsprong meer. "Wat een kloten hakken. Ik was helemaal kapot", liet hij niets aan duidelijkheid te wensen over een meter over de streep, nadat hij eerst zijn vuisten balde van blijdschap en een oerkreet liet horen.

´Lopen goed te doen´

Terwijl de winnaar zich van alle kanten liet fêteren, dienden de laatste groepen nog te starten. Inmiddels hadden ze aan de commentaren van reeds gefinishte deelnemers al vernomen dat het parcours niet voor noemenswaardige problemen zou zorgen. "De bovenste laag was licht bevroren, maar de ondergrond zacht. Het lopen was goed te doen", aldus de nummer 2, Karst Wind.

Toch waren er al zes deelnemers die bij hindernis 7 hun rode bandje in moesten leveren, of soms zelfs al eerder kwijt waren geworden, door het niet volbrengen van een hindernis, zoe laten controleposten Rob Klein Tuinte en Dave te Woerd weten. "D'r zaten d'r mi-j hier toch een paar te hampel'n", vertelt Rob. "De meesten goat d´r wal vlot oaver hen, moar neet allemoale. Wi-j moedigt ze wal an dan. Dan zegge wi-j dat dit de zwoarste hindernisse is. En at ze kloar bunt, dat d´r nog moar viefendartig komt." Beide goedgeluimde heren lachen. Als enkele deelnemers de hindernis moeiteloos nemen en hun weg vervolgen, worden beiden bedankt voor hun werk. "Eh mooi, bi-j Spilman stoa´w straks rechts achterin", lacht Rob.

Het is prachtig de wisselwerking tussen deelnemers en vrijwilligers bij de posten en vuurkorven te zien. Er is veel respect en waardering voor elkaar. Het publiek is wederom massaal op de been om het spektakel te aanschouwen.

Burgemeester Van Oostrum doet volgend jaar zelf mee in Beltrum

Ook de in juli aangetreden burgervader Joost van Oostrum geniet van het schouwspel dat voor hem nieuw is. 'Mister Survival Beltrum' Eddy te Woerd rijdt hem rond en geeft hier en daar uitleg. Bij de start doet de burgemeester de belofte volgend jaar een stukje mee te doen, mits hij begeleid wordt door een man of drie.Bij 'de Bok', nabij 'de Brille', is het dringen geblazen, en afzien voor velen. Gaat de heenweg aan touwen hangend, over netten klauterend de meesten nog redelijk af, de dubbele catcrawl aan de andere kant van de brug is van een heel andere orde.

Casper Smits van team '7 Hills Nijmegen' heeft er een hele kluif aan. Op wilskracht en aangemoedigd vanaf het droge, wordt hij naar de kant geschreeuwd. "Kom op Casper, pak op de balk in het midden je rust." Als hij gehoorzaamt en aan het laatste stuk begint, hoort hij 'dat hij aan het einde slechts de balk aan hoeft te tikken en dan klaar is'. Slechts twintig meter! Het ziet er niet allemaal even soepel uit, maar met een brede lach puffend tikt hij de balk aan.

Heilig doel

Op het Mariaplein is er voor elke deelnemer met het rode bandje nog om de ontlading. De klus is geklaard. Uitlopen is meestal het ultieme doel. Het is immers heilige bodem. Hier is het allemaal begonnen. Elk jaar maakt Beltrum haar faam weer waar!

Uitslagen zijn te vinden op:

www.survivalbeltrum.nl