'Normaal in Beltrum' de ultieme Normaal-beleving
'Bennie bedankt, Bennie bedankt'
Beltrum - Een avondje Normaal is een belevenis, een avondje 'Normaal in Beltrum' is de ultieme 'Normaal-beleving.' Dat de band en het dorp een zeer speciale band hebben met elkaar was al ruimschoots bekend, maar zoals de Achterhoekse rockformatie afgelopen zondagavond in Beltrum werd onthaald, dat zal de band nog niet vaak overkomen zijn. Het was één grote zegetocht voor Jolink en zijn muzikale vrienden. Grote held was echter bassist Willem Terhorst, zoon van Beltrum, die zondagavond de ruimte kreeg een keer letterlijk uit de schaduw van de frontman te stappen met enkele klassiekers van zijn hand als 'Mien stamcafé'. Het was immers een klein beetje zijn feestje op de plek waar hij opgroeide.
4000 bezoekers
Vierduizend gelijkgestemden waren op het feestje afgekomen. Soms in de handen wrijvend komen stoere mannen de tent ingelopen. Mannen met stapels trays met bier in hun handen waar ze nauwelijks overheen kunnen kijken lopen af en aan. Als het gordijn nog gesloten is, wordt de band al opgezweept door het massale 'Høken, høken' dat uit de zaal klinkt. Enkel vrolijke gezichten, jong en oud door elkaar heen. Vooraan tegen het dranghek aan mannen met armen vol tattoo's en kleine kinderen. Aandoenlijk om te zien als een 'kleerkast' een klein meisje over de bol aait. Ze antwoordt met een glimlach. Als het gordijn opengaat dan zou er mogelijk een trilling waargenomen kunnen worden in het seismologisch meetstation van de KNMI in de Bilt. Het publiek is uitzinnig. Dit blijft zo van het eerste akkoord in openingsnummer 'Ik bun moar een eenvoudige boerenlul' tot en met het slotakkoord van 'De ballade van een muzikant.' Bennie Jolink is goed op dreef en voelt zich thuis. Dan verontschuldigt hij zich bij voorbaat al: "Ik goa jullie noe misschien wal de allerdomste vroage stellen wee ik hier in Beltrum kan stell'n", begint hij met een brede grijns. "Bunt d'r hier in Beltrum, heeeel misschien nog een paar verdwaalde boeren in de tente?" Vierduizend keer een luid 'joooooooow' is de reactie.
't Leste betjen'
Wat Jan Smeets is voor PinkPop is Bennie te Veluwe voor 'Normaal in Beltrum'. Halverwege de tweede set staat hij buiten op het terrein te praten met Wilfried 'Prutjepeter' Hoijtink. Hij staat te genieten. "Het verlöp prima. De leu bunt allmoale good in orde." Dan wijst hij lachend naar het tegenover gelegen Vios-voetbalterrein waar het licht op trainingsveld volop brandt. "D'r bunt d'r wat dee hebt de tente doar opezet achter 't veld. Toen ik dat zag bun ik d'r hen egoane en heb ik ezeg dat ik 't lech wal an zol doon, zodat ze noa afloop de weg noar de tente makkelijk weer könt vind'n. En straks doo ik ze ne kleedkamer los, um te poepen as ze mot, en woar ze zich morgenvrog könt douchen. Ach mot können toch?" Verantwoordingsgevoel is de Beltrummer niet vreemd. Geen biertje deze avond voor Normaalliefhebbers 'Prutje' en Bennie. "Dat doo'w morgen wal noa 't opruumen. Dan zet wi-j de tankwagen van de Grolsch scheef en geet wi-j 't leste betjen d'r oet veur onszelf", buldert hij van het lachen. In de tent klinkt de ballade 'Achter wolken,' op het middenterrein staat een echtpaar vijftigers elkaar omarmend verliefd mee te wiegen. Ook dat is 'Normaal in Beltrum.'
Bio-hamburgers
Tot in de puntjes is alles geregeld om het de bezoekers maar naar de zin te maken. Tot en met de service in de fietsenstalling toe. Als 's nachts een benevelde bezoeker huiswaarts wil keren kan hij zijn fiets niet vinden. 'Fietsenstallingbeheerder' Willie Ribbers komt hem te hulp. "Ik zal wal effen kieken. He'j ne olde of ne ni-je fietse?", vraagt hij. De man in kwestie weet het niet meer. In het kader van verantwoord boeren deze avond zelfs niet zomaar een hamburgerwagen om de dorstigen van een hartige hap te voorzien, nee, een humburgerwagen met enkel biologische hamburgers. Rijendik staan de mensen in de rij gedisciplineerd te wachten. De een iets stabieler dan de ander, maar de sfeer is gemoedelijk.
Spreekbeurt over Normaal
Han Hilderink uit Groenlo vertelt een fantastische avond te beleven. "Ik ben ooit een keer naar Normaal in Groenlo geweest, van de KPJ. Dit is mijn tweede keer. Wat een spul hier,' geniet hij. 'Dat leeft ontzettend hier. Als leraar ben ik 16 jaar in Beltrum werkzaam geweest had ik een keer een jongen in groep 4, 8 jaar, die een spreekbeurt over Normaal hield, compleet met videobanden van 'Op volle toeren'. Helemaal te gek. Ik weet het nog precies." De stemming is euforisch. Geen wanklank. Als een potig heerschap met zijn klompen aan uitglijdt op de natte vloer, wordt hij overeind geholpen. Hij wrijft zich een keer door het gezicht en loopt lachend verder richting tap. De organisatie kon al terugkijken op twee zeer succesvolle edities in 2010 en 2011, maar het overtrof zichzelf wederom. Het echte slotakkoord van de avond was van het 4000-koppige publiek, voor Bennie Jolink. Het Beltrumse publiek is er schijnbaar op voorbereid dat het na dit jaar definitief einde oefening' voor Normaal, getuige het massale 'Bennie bedankt, Bennie bedankt, Bennie, Bennie, Bennie bedankt.' Bennie neemt als dank zijn hoed af.
