Afk.

Omdat het erg warm begint te worden tegen de deadline aan werk ik deze week wat meer met afkortingen en wat minder met voluitgeschreven woordcombinaties en -samenstellingen.

Labbekakken, dat zei een of andere wereldvreemde, in zijn van de buitenwereld afgeschermde country club rondhangende, werkgeversvoorzitter. Hans de Boerenlul, zo heet hij eigenlijk. Niet van Industriekring Groenlo-Lichtenvoorde, hij is van iets veel hogers en dus onwetenders, van VNO-NCW. Labbekakken, dat waren volgens hem de meeste bijstandtrekkers.

Wat een suf scheldwoord labbekakken, dan kan ik wel wat anders bedenken. Maar dat doen we niet in een krant als GG of E. Uitgaven voor het hele, al dan niet alternatief samengestelde, gezin.
Wat wel in een gezinskrant kan: wat een Oost Gelre-gevoel dit weekend: een Lichtenvoordse vrije slager won de Vrije Slag door Grolle (VSdG). En geen blauwalg te bekennen. Tenminste niet in het water, later aan de kant heb ik er wel een paar gezien.

In Groenlo was ook Dancing in the Street, genoemd naar het nummer van Mick Jagger en David Bowie. Maar die waren er geen van beide. Die hadden iets in de Antoniushove. Over Oost Gelre-gevoel gesproken.
In Lichtenvoorde is binnenkort trouwens iets vergelijkbaars, bij de Zomermarkt. Forsa Dance Night, op het podium bij Blokker. Gebeurt daar ook weer eens wat, bij zo'n keten dat de vinger toch al een tijdje niet meer aan de pols van bpm-tijd heeft.

Er was bij DITS (ik hoef u niet te vertellen wat dat betekent, als u gewoon vooraan begonnen bent met lezen) voor het eerst entree. Daar heb ik altijd wel moeite mee, dat de openbare weg wordt afgesloten en dat je entree moet betalen. Net zoals bij het Lichtenvoordse bloemencorso - waar de entree overigens zo lek als een bloemenmandje is, zoals ik vorig jaar onderbouwd beweerde - en bij de Slag om Grolle (SOG). Bij dat laatste is de entree trouwens in euro's, in plaats van in de 17e eeuw veel populairdere gulden.

Ik ben er niet geweest, bij DITS, ik had zelf een feestje: Dancing in the Building. Heel gezellig. Met een schijfruiter, ook wel disc jockey, of dj, genoemd. Voor de kinderen was er EDM, voor mij was er Prince en Madonna en een beetje Pharell Williams, en voor de oudjes was er een polka.
En er waren sketches en liedjes en denkbeeldige schuifdeuren. En er waren Achterhoekse obers die weten wat mannen willen, en ook steeds meer vrouwen.

Henk Heijman, mr. drs., is intussen enigszins gerehabiliteerd. Het is niet zo'n labbekak als recent in de pers en de publieke opinie werd geventileerd. Toen de poep de ventilator raakte, zeg maar.
En hij komt terug (zie elders in dit periodiek). Terug naar Oost Gelre, smiling in the street.

Het begint nou echt warm te worden hier.