Loes Gunnewijk neemt afscheid van
profwielerpeloton met overwinning
Regio - Met de LG Classic, de titel voor het afscheidsevenement, heeft profwielrenster Loes Gunnewijk afgelopen zondag in Eibergen afscheid genomen van de wielersport. Dat deed deze sympathieke sportvrouw in het bijzonder door haar laatste wedstrijd, een criterium over het parcours van RTC De Stofwolk in Eibergen winnend af te sluiten en daarmee onder andere de bekende wielrenster Marianne Vos achter zich te laten.
Na een intensieve wielerperiode van vijftien jaar voelde de 34-jarige sportvrouw zich vanwege voortdurend blessureleed gedwongen om te stoppen. Een noodlottige val, tijdens een wedstrijd in juli 2014 waarbij zij haar schouder brak, zorgde ervoor dat de tegenwoordig in Zwolle woonachtige Gunnewijk eerder dan gepland een einde moest maken aan haar carrière als profwielrenster en dat laatstelijk voor de ploeg Orica-Ais. Loes Gunnewiek maakte in de tweede helft van mei het definitieve besluit om te stoppen openbaar. Dit nadat zij een en ander kenbaar had gemaakt aan haar teamgenoten van de Australische wielerploeg Orica-Ais tijdens een trainingskamp in de Toscana. Reeds vrij snel daarna werd er door diverse personen snel en adequaat gereageerd voor het organiseren van een passend afscheid. Dat kreeg afgelopen zondag dus vorm en inhoud met onder andere een toertocht en een afscheidscriterium, als onderdeel van een gevarieerd totaalprogramma, op en in de fraaie omgeving van het clubparcours van RTC De Stofwolk in Eibergen.
Jeugdjaren
Loes Gunnewijk is op 27 november 1980 geboren. "Eigenlijk niet in Groenlo, maar aan de Oude Papendijk oftewel in Eefsele bij Groenlo. Met ons gezin hebben wij daar gewoond, alvorens op mijn tiende levensjaar te verhuizen naar Rekken bij Eibergen. Daar had mijn vader meer en betere uitbreidingsmogelijkheden voor zijn bedrijf." Loes bewaart goede herinneringen aan de jeugdjaren in Groenlo. "Ik heb er op de Deken van Damschool het lager onderwijs genoten en ken uit die tijd nog schoolhoofd Joop Derksen en leraar Ronald Porskamp, die goed kon tekenen. Bovendien samen in de klas gezeten met Joyce Heuitink, die zoals bekend het nodige heeft bereikt in de paardensport. Joyce, waarmee ik overigens ook op de Scholengemeenschap Marianum in Groenlo les heb gehad, is nog steeds één van mijn beste vriendinnen." Na de Havo-opleiding in Groenlo volgde Loes de HBO-opleiding Sport en Beweging in Zwolle. "Ik weet nog niet wat ik precies ga doen, nu ik gestopt ben met wielrennen. Wel hoop ik iets te kunnen ondernemen waar die opleiding bij van pas komt. Het organiseren van sportevenementen dan wel wielerwedstrijden lijkt mij wel wat. Ook zou ik mij graag willen bezighouden met het coachen van talentvolle wielrenners. Eventueel een ploegleiderschap? Ik weet het niet. Laat er eerst maar iemand komen met een mooi aanbod. Ik heb dadelijk immers veel tijd om daar goed over na te denken."
Loes zat in de klas met Joyce Heuitink
Nederlandse kampioenschappen
Loes Gunnewijk genoot door de jaren heen zowel bekendheid als wielrenster dan als veldrijdster. Zij stond bekend als een specialiste in de individuele tijdrit. De mooiste en tevens de meest tot de verbeelding sprekende overwinningen behaalde Gunnewijk in de periode 2002 tot en met 2014. Daarbij vallen direct een tweetal nationale titels in het oog. In 2006 werd zij Nederlands kampioen in het tijdrijden en in 2010 Nederlands kampioen op de weg. Opmerkelijk detail bij het laatste kampioenschap is dat niemand minder dan Marianne Vos in 2009 haar voorgangster en in 2011 haar opvolgster was.
In een zonovergoten Eibergen was afgelopen zondag de top van de dameswielrennerij in Nederland aanwezig. Veel aandacht ging daarbij uit naar het drietal Marianne Vos, Ellen van Dijk en Annemiek van Vleuten. Samen met Loes Gunnewijk kwamen deze wielrensters in 2012 uit op de Olympische Spelen van Londen op het onderdeel wegwedstrijd. Daarnaast gaven ook rensters als Mirjam Melchers, Martine Bras en Adrie Visser acte de présence, alsmede een delegatie van Gunnewijks Australische team Orica-AIS. Daarmee ging een grote wens van Loes Gunnewijk ('Wij maken er met elkaar één groot feest van!') helemaal in vervulling.
Kanjers voor Kanjers
En een groot feest werd het. Zo was er ook een delegatie van de Stichting Kanjers voor Kanjers aanwezig. Velen van hen waren nog maar net terug van de Tristan Hoffman Challenge 2015, die zoals bekend afgelopen vrijdag plaats vond met de beklimming van de Mount Ventoux in Frankrijk. Loes Gunnewijk is naast Tristan Hoffman, Maarten Tjallingii, Robert Gesink, Stef Dusseldorp, Jeroen Blijlevens, Jelle van Gorkom, Gert-Jan Wassink, Thijs van Amerongen en Aniek van Koot ambassadrice van Kanjers voor Kanjers oftewel de organisatie die zich inzet voor kinderen die niet of in onvoldoende mate in staat zijn om te spelen of te sporten. Als ambassadrice heeft Loes Gunnewijk de opbrengst van de 's morgens gehouden toertocht, waarbij gekozen kon worden uit een tweetal afstanden: 35 en 60 kilometer, beschikbaar gesteld aan Kanjers voor Kanjers. De toertocht voerde door een prachtig landelijk gebied in de gemeenten Berkelland en Oost Gelre, waarbij dorpen werden aangedaan als Beltrum, Lievelde, Zwolle bij Groenlo, Eefsele (daarbij langs het geboortehuis van Loes), Rekken, Rietmolen en niet te vergeten de Needse berg. Daarnaast werd ook nog de zogenaamde dikke banden race verreden, waaraan kinderen deelnamen van 8 tot en met 12 jaar. Maar vanzelfsprekend bestond het hoofdgerecht van de dag uit het afscheidscriterium. Voor en na dat criterium werden er vele lovende woorden gesproken aan het adres van Loes. Dit door onder andere burgemeester Joost van Oostrum van de gemeente Berkelland, alsmede vele anderen namens verenigingen en organisaties.