Zeven dagen zuigen
Ik ben afgelopen vrijdag direct van de Nijmeegse Vierdaagse doorgegaan naar de Achterhoekse Driedaagse, de Zwarte Cross. In het kader van een seizoensgebonden moodswing: zuig alles uit het leven, en vooral uit sommige weken, wat erin zit.
Er werd daarginds in dat andere Gelderland - de Betuwe - heel wat gesjoemeld op die Vierdaagse. Er was een bekende van de lezers die de route afsneed, en dat ook nog eens op een geleende fiets. Of hij gesnapt is weet ik niet, of hij een kruisje heeft weten te bemachtigen weet ik ook niet. Daar komt binnenkort een onderzoek naar.
Ik kreeg wel mijn kruisje, ik was elke dag op tijd binnen. Sommigen waren nét te laat. Frustrerend natuurlijk, maar wel terecht dat je dan eruit ligt. Anders kun je wel aan de gang blijven. 2 seconden te laat, hup dan. 5 seconden te laat, hup dan. Zo werkt dat niet in een prestatiemaatschappij.
Ik zei in het begin van dit stuk (de lead, zoals dat heet) trouwens bewust 'Achterhoekse' en niet 'Lichtenvoordse' of 'Lieveldse' Zwarte Cross; daarover verderop meer, in het volle besef dat ik niet de eerste ben die dit aankaart.
Ik ken best veel mensen die bardiensten draaien bij die Zwarte Cross. Het geld dat ze verdienen is voor de clubkas. Een win-winsituatie noemt Gijs Jolink het, tegenover die andere gerenommeerde krant in de regio, de Gelderlander.
Zo kun je natuurlijk wel overal een positieve punt aan lullen. Het blijft wel gewoon mensen voor veel te weinig geld laten werken.
Maar dat is mijn probleem trouwens ook niet, ze zijn er zelluf bij, die (onder)betaalde vrijwilligers. En het houdt de kosten van mijn consumpties een beetje in de hand, zonder gat.
Vrijwilligers is een beetje raar woord in dit verband. Alsof de Zwarte Cross een non-profit gebeuren is.
Maar goed, het was wel gezellig op de Cross, zelfs op die zwarte, natte en winderige zaterdag. Een deel van het vakantieverkeer ging 's middags alweer de andere kant op.
Er was sprake van mooie naoberhulp. Een bedrijf zorgde voor een overnachtingsplek voor campingcrossgasten (dus die van de Achterhoekse Vierdaagse). Het was als een vluchtelingenkamp, maar dan met bijna alleen maar blanken die al een verblijfsvergunning hebben, in elk geval voor alle dagen van de Cross.
Wat betreft die discussie destijds in dit periodiek of de Zwarte Cross nu in Lievelde of in Lichtenvoorde gesitueerd is: Lichtenvoorde is geografisch en name-recognitiontechnisch veel logischer. Punt.
Lichtenvoorde is trouwens alleen maar de locatie. Als troost voor sommige Lieveldenaren of sommige Grollenaren met nog wat Calimero-naweeën: het is geen Lichtenvoords gebeuren die ZC, zelfs geen Oost Gelres gebeuren, maar een Achterhoeks gebeuren.
Lichtenvoorde is in dit geval een logistieke keuze. Lijkt me logisch.
Meer over de ZC elders in dit periodiek.