"Altijd belangstelling voor de medemens"
Vrijwilliger Jan van der Veen stopt
Groenlo – "Ik heb twee jaar geleden al gezegd dat ik met het vrijwilligerswerk stop als ik 70 wordt. Dat is in oktober zover. Ik ben wel blij dat ik dat toen al gezegd heb, want de Koninklijke Onderscheiding die ik tot mijn grote verrassing in april heb gekregen zou dan kunnen worden uitgelegd als: zo die heb ik, nu stop ik ook."
Door Ferry Broshuis
Hij kan er zelf wel om lachen. Overigens kreeg hij al eerder de waarderingsspeld van het GOV. Jan van der Veen woont sinds 1981 in Groenlo. Daarvoor maakte hij een stormachtige carrière door; hij werd op zijn 27e al directeur van de Rabobank op Terschelling. Dat was wel heel jong voor die functie, maar ze zagen blijkbaar veel in de in Avereest op de grens van Overijssel en Drenthe geboren Jan van der Veen.
Levensbedreigend
Op Terschelling maakte hij overigens een levensbedreigende situatie mee. Er werd bij hem kanker geconstateerd en de diagnose was dat slechts 1 op de 7 patiënten dat overleefden. Hij heeft het gelukkig overleefd, maar dan voel je je wel nederig worden, zoals hij het uitdrukt. Op het eiland deed hij overigens ook al volop vrijwilligerswerk voor de kerk. "Van alles, tot het maken van graven toe. Vroeg iemand: 'Doe je dat altijd?' Ik zei: 'Nee, we wachten meestal tot er een dood is'." In die tijd was daar ook dominee Saraber, die later ook in Groenlo kwam. Op Terschelling werden zijn twee dochters geboren en in 1981 werd Jan benoemd bij de Rabobank in Groenlo als hoofd commerciële zaken zoals dat toen heette. Maar gaandeweg kon hij zich toch niet meer vinden in het metier van het bankwezen, het begon te schuren en hij nam een wel heel resoluut besluit: op 1 januari 1988 nam hij ontslag bij de bank.
Het zit tegen
Hij had gedacht met zijn opleiding en kennis snel een andere meer bij hem passende baan te zullen vinden. Maar dat viel tegen. Blijkbaar werd hij in die tijd met zijn 42 jaar toen ook al te oud bevonden. Hij heeft van alles gedaan om aan de kost te komen; van bankdirecteur tot patatboer, wat hij ook lang is geweest, zo schildert hij met veel gevoel zijn werkzaamheden. Ook in Groenlo kwam Jan snel in het verenigingswerk terecht. Eerst via de toen nog geheten N.H. Kerk, maar gaandeweg breidden die functies zich steeds meer uit. Dat vrijwilligerswerk zit gewoon in hem. Altijd belangstelling voor de medemens, dat is het. Hij kan er zich ook in vastbijten. Het politieke werk heeft Jan gedaan als commissielid van de partij GGP en wel Welzijn en Sport. In 1985 zat hij als penningmeester in de Stichting Stad Groenlo, die ijverde voor de rondweg en het weren van het zware verkeer uit de binnenstad. Dat waren roerige tijden, weet hij nog, maar de rondweg is er gekomen. Hij zat ook in de commissie binnenstad en werd in 2008 voorzitter van de klankbordgroep Recreatie en Toerisme.
Afscheid
En zondag was hij voor de laatste keer als voorzitter van de werkgroep voor de braderie actief en dat werd een afscheid in stijl, want Groenlo puilde bijna letterlijk uit van de bezoekers. Jan heeft ook veel werk verricht voor de horecaorganisatie en hij zegt dat juist door het feit dat hij geen belanghebbende is het werk beter kon worden uitgevoerd. Hij kon spreken als een vrij man.
Maar hij acht nu het moment aangebroken om het aan de jongeren over te laten, die nieuwe ideeën en uitdagingen hebben. Hij wil wat meer tijd voor zichzelf hebben en ook de thuissituatie met zijn vrouw vergt veel aandacht. Maar zijn gevoel voor humor en betrekkelijkheid heeft hij nog steeds niet verloren. Hij zegt: "Ik heb wel krachtige standpunten ingenomen, maar ik heb een oom die dat ook heeft gedaan. En die heeft er toch maar mooi een klein boerderijtje aan overgehouden. Dat was eerst een grote boerderij!".