"Het gebouw kon wel een positieve boost gebruiken"
Muurgedicht Heydenrijck onthuld
Groenlo - Vrijdagmiddag 14 augustus verzamelt zich een groep mensen voor het Heydenrijck aan de zijde van de Mattelierstraat. Voor het merendeel - tamelijk jonge - bewoners van het complex. Een van die bewoners is Lisa Welllink. Om enkele minuten over 6 draagt zij het gedicht 'Tussen boven en beneden' van dichteres Nannie Kuiper voor. Daarna haalt Bart Lucassen - ook bewoner van het Heydenrijck - het doek weg zodat de tekst zichtbaar wordt en hij onthult zo officieel het vierde muurgedicht in Groenlo.
De dichteres was door de groep Muurgedichten uitgenodigd om haar eigen gedicht voor te dragen en te onthullen, maar de - van oorsprong Winterswijkse - Nannie Kuiper was als gevolg van een ongeval nog niet mobiel genoeg. Ze was enige tijd geleden op een trap ten val gekomen. Toevallig of bizar is een trap ook het thema van het afgelopen vrijdag onthulde gedicht.
Het gedicht was een week voor de onthulling aangebracht door Jan Ruikers uit Groenlo, nadat schilder Bert Wicherink de ondergrond bewerkt had tot een - over drie muurdelen verspreid - wit vlak. Sander Wijgerink, de voorzitter van de Vereniging van Eigenaren van het Heydenrijck, en Benno Beusink, de beheerder, waren verguld met het gedicht. "Het Heydenrijck kon wel een positieve boost gebruiken," aldus de zelf uit Lichtenvoorde afkomstige Beusink. "We hebben recent de gemeenschappelijke binnenruimtes aangepakt en we willen nu buiten verder met de revitalisering. Met name de gevelbekleding krijgt aandacht. Ons plan is om er een architect bij te betrekken." De bewoners meekrijgen gaat volgens Beusink en Wijgerink prima, maar om de neuzen van de eigenaren van de bedrijfsruimtes mee te krijgen vergt meer moeite. Benno: "Vooral de nieuwe eigenaren, bijvoorbeeld die van het huidige pand van de bibliotheek, moeten echt overtuigd worden."
Het in de jaren 70 gebouwde Heydenrijck heeft in Groenlo eigenlijk nooit een goed imago gehad. Van de bedoelde, levendige doorsteek van de Mattelierstraat naar de Lievelderstraat is nooit sprake geweest en als appartementengebouw had het vaak een wat 'ghetto'-achtige reputatie. Eind jaren 70 kwam het in het nieuws door een bizarre gijzelingszaak, iets wat ook niet bijdroeg aan een vriendelijk beeld.
Rik Gockel - samen met Ferry Broshuis en Mark Ebbers de groep Muurgedichten vormend - zegt in zijn openingswoord te streven naar zo'n 15 gedichten in zo'n 3 jaar. "Het moet ook niet zo worden dat het hele centrum volgedicht wordt," vindt hij. "Zo groot is het stadje natuurlijk niet."
Na afloop van het 'officiële' gebeuren is er een drankje en een hapje bij de overbuurvrouw Atelier Neuray, met uitzicht op het net daarvoor onthulde gedicht. Rond 7 uur begint het iets te regenen, maar Gockel verzekert dat de verf waarmee het gedicht is aangebracht bestand is tegen alle Nederlandse weersomstandigheden.
facebook.com/muurgedichtengroenlo