De cohesie van een kermis
In de week voorafgaande aan de Grolse Kermis interviewde ik een niet-Grollenaar. Daarbij kwam de reeds lang slepende controverse ter sprake waarmee het jaarlijkse Groenlose volksfeest zich nu niet bepaald populair heeft gemaakt. Dit allereerst bij de Grolse burgers zelf, maar daarnaast vanzelfsprekend ook bij ingezetenen van omliggende plaatsen met daarbij, hoe kan het anders, die andere grote kern van de gemeente Oost Gelre: Lichtenvoorde voorop.
Nu moet niet iedereen direct gaan roepen dat alle kermissen in de regio, behalve die in Groenlo, het neusje van de zalm zijn, dat daar alles van een leien dakje gaat en dat alleen in Groenlo de horeca een partner is waarmee moeizaam valt samen te werken. Dat in kermisorganisaties buiten Groenlo geen eigenzinnige mensen zitting hebben en dat andere plaatsen waar kermis wordt gevierd niet te klagen hebben over de zogenaamde gunfactor. Dat Groenlo hiermee de juiste afstraffing krijgt van het altijd overdreven Groenlose chauvinisme oftewel de Grolse wind. Alsof andere plaatsen geen chauvinistische insteek, aanpak en uitstraling hebben wanneer het gaat om het organiseren van activiteiten en festiviteiten, kortom evenementen. Zie Lichtenvoorde, waar het overigens fenomenale bloemencorso wordt uitgedragen als het op één na grootste van de gehele wereld …………
In een interview voor deze krant merkte wethouder René Hoijtink in mijn beleving terecht op dat Groenlo geen hechte gemeenschap is. Zoals verwacht, had die opmerking vele reacties tot gevolg. Zelf zie ik de opmerking helemaal niet als een veroordeling van het Vestingstadje Grolle. Ik denk dat iedere stad, plaats of dorp met een inwoneraantal van pakweg tweeduizend of meer al geen hechte gemeenschap meer is. Immers hoe groter de gemeenschap, des te omvangrijker zijn de belangen van individuen, groepen mensen, organisaties en ondernemingen. Bovendien is in het verlengde daarvan de vorming van veel, teveel eilandjes aan de orde van de dag. Daarnaast heeft niet alleen Groenlo, maar iedere andere plaats te maken met betweters, mensen die maar één belang hebben en dat is het eigen belang, bepaalde egotrippers die het uitgangspunt samenwerken nog niet kunnen schrijven, laat staan belijden.
Terwijl ik deze tekst intik, kijk ik vanachter mijn bureau naar buiten. De al uren achtereen onophoudelijke regenval geeft mij een zwaar mistroostig gevoel en bezorgt kermisvierend Groenlo een enorme domper. Toeval of geen toeval, ook in 2014 toen de Stichting Grolse Kermis en de Stichting Horeca Evenementen Groenlo als kemphanen tegenover elkaar stonden, was het weer de grote spelbreker. En evenals in 2014 zijn daarvan ook dit jaar naast de beide regisserende organisaties met name de Groenlose burgers zelf de dupe, te weten hij en zij die al weken hebben toegeleefd naar het al meer dan 170 jaar bestaande volksfeest. Alsof er in de afgelopen weken nog niet genoeg gesproken en geschreven is over de kinderlijke tweestrijd tussen kermis en horeca, zorgen de meedogenloze weergoden er op deze wijze voor dat er een aantal nieuwe, oervervelende hoofdstukken worden toegevoegd aan de totale Groenlose kermissoap.
Terug naar het interview met de niet-Grollenaar. "In Groenlo ontbreekt in het geval van de kermis de juiste cohesie", vertrouwde hij mij toe. Nu een aantal dagen later ben ik van mening dat hij gelijk heeft. Met de term cohesie bedoelt hij immers de saamhorigheid oftewel het gezamenlijke gevoel binnen gelijksoortige groepen, in de Groenlose situatie vertaald naar twee organisaties die hetzelfde doel nastreven. Derhalve de hoogste tijd dat beide partijen in het kader van de cohesiegedachte onder leiding van enkele onafhankelijke personen weer met elkaar aan tafel gaan, waarbij de sociale cohesie de drijvende kracht vormt om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Vasthoudende aan het motto 'Driemaal is scheepsrecht', moet de Grolse Kermis 2016 toch verschoond blijven van een dergelijke beschamende vertoning!
Reacties of tips: delibero@contact.nl