Joop Wolterinck (78) treedt
terug als koster
Na twee decennia trouwe dienst aan Beltrum legt hij zijn functie neer
Door Henri Walterbos
BELTRUM - Bij binnenkomst is het eerste wat hij vertelt: "Koster zijn is het mooiste werk dat er is." Echtgenote Francis valt haar Joop bij: "Klopt, dat heeft hij altijd gezegd in de 20 jaar dat hij het gedaan heeft." Joop legt zijn functie als koster neer na 20 jaar trouwe dienst aan de geloofsgemeenschap Beltrum.
"Hij heeft het altijd met ontzettend veel plezier gedaan," weet ze. "Hij houdt van met mensen om gaan, te werken in dienst van. Dat zal hij nog wel missen, verwacht ik. Het is dat hij zijn opvolger Henk Klein Gunnewiek nog in moet werken. Anders zou de overgang voor hem wel heel erg groot zijn." Joop hoort zijn echtgenote aan, lacht, maar knikt tegelijkertijd. "Francis heeft me altijd ontzettend gesteund. Zonder haar had ik het nooit gered. Twintig jaar lang op kerstavond, de mooiste avond van het jaar, moest ze alleen naar de kerk. Ik ging dan altijd tegen vijf uur al naar de kerk voor de voorbereidingen. Ook allebei alleen terug."
"Binnenkort gaan we samen naar de kerk. Dat zal best even wennen zijn," verwacht Francis, maar tegelijkertijd verraadt haar blik er ook naar uit te zien. "Het is goed dat Joop aangegeven heeft dat hij er mee ophoudt. Afgelopen jaar is hij een tijd ernstig ziek geweest. Hij is er wonder boven wonder boven op gekomen."
"Ja klopt, dan ga je wel nadenken,'' vult Joop zijn vrouw aan, een mooie twee-eenheid.
Zeer verrast
Joop kan zich de tijd van zijn sollicitatie naar de functie van koster nog herinneren als de dag van gisteren. "Ik werkte in de groente-fruitzaak van mijn broer Jan. Toen hij kwam te overlijden hield de zaak op te bestaan en werd alles verkocht. Vlak voor zijn dood heeft hij mij gezegd dat ik me een baan moest zoeken van halve dagen. Heel bijzonder dat nog geen twee weken later de vacature van koster verscheen voor 15 uur in de week. Theo Wallerbos stopte ermee en zodoende zocht men iemand die voor 15 uur in de week deze functie zou willen bekleden. Maar ik had nog nooit gesolliciteerd. Mijn kinderen zeiden dat ik me dan zelf goed verkopen moest, maar ik goa toch neet pochen op mien zelf!" was en is Joop nog steeds nuchter. "Ik was zeer verrast dat ik het werd. In die tijd was ik ook al lector. Misschien had ik daarom al een streepje voor."
Contacten bleven
Voor 15 uur stond Joop dan wel op papier, maar hij maakte vele uren meer. "Ik was soms hele dagen in de kerk of moest regelmatig op komen draven." Hij bewaart enorm vele goede herinneringen aan zijn tijd als kerkdienaar, al viel het hem ook wel eens zwaar, met tragische begrafenissen. "Het is dankbaar om te doen, maar ook zwaar." Met geestelijken die dienden in Beltrum onderhield hij altijd een goed contact, dat in sommige gevallen nog steeds voortduurt. "Pastoor Scholten die nog steeds in Beltrum woont, daar ga ik nog regelmatig naar toe, maar ook met Jurgen Jansen hebben we nog steeds goed contact. Hij zit nu in 's Heerenberg. Ik heb al wal eens tegen um ezegd. Denk d'r an, as ie ooit paus wordt, mo'j wal vertellen da'j hier in Beltrum begonnen bunt."
"Het is dankbaar om te doen, maar ook zwaar"
Onderscheiding
Uit dankbaarheid voor trouwe dienst aan zijn geloof ontving Joop ter gelegenheid van zijn 12,5 jarig kosterjubileum al eens de 'Noli recusare laborem', de onderscheiding van de Heilige Willibrord, eerste bisschop van Utrecht, 'met dank en waardering voor bijzondere verdiensten in kerk en samenleving,' ondertekend door mgr. dr. W.J. Eijk, aartsbisschop van Utrecht.
Zaterdag 30 april, 17.30 uur, wordt in een speciale eucharistieviering afscheid van Joop genomen, met na afloop een informeel samenzijn achter in de kerk.