Grollenaar Dirk Naaijkens in Afrika
Deel 2
Resettlement: een succesverhaal
De volgende middag hebben we voor hem nieuwe kleren en wat te eten gekocht, waarna we hem ophaalden bij het politiebureau. 'Next time, you will be put in normal jail, for sure', verzekerde de kinderrechter hem na een stevig gesprek. Samen met twee mensen van de Kinderbescherming en twee staff-members van RICODE gingen we naar zijn dorp toe. Als je het over wilde natuur hebt; deze rit had het. Na ruim een half uur rijden kwamen we met onze jeep uit op een weggetje terecht ter grootte van het Trampad (zandfietspad Groenlo-Lievelde, red.), totaal overwoekerd. Zover het mogelijk was, volgden we dit pad. Na een lange reis kwamen we aan op bestemming. Ineens stond ik onder een mangoboom in the middle of nowhere, te midden van vijf lemen hutjes met rieten dak. Een 'mzungu', een blanke, als ik in zo'n dorp trok natuurlijk veel bekijks, en uit alle hoeken en gaten kwamen er kinderen tevoorschijn. De twee dames van de Kinderbescherming gingen het gesprek aan met Michaels moeder en de leider van het dorp. Zijn vader was al overleden. Het bleek dat er veel meer aan de hand was dan enkel die gestolen geit; het hele dorp lag met hem overhoop. Michael was al vroeg gestopt met school en maakte met iedereen ruzie, vooral met zijn eigen moeder en broers. In het begin stonden die dus niet direct open hem weer op te nemen in de familie. Na een intensief gesprek tussen Michael, zijn familie, de dorpsleider en de Kinderbescherming, werd één en ander opgehelderd en deels uitgepraat. Uiteindelijk ging hij tegenover zijn moeder op zijn knieën zitten, een teken van respect, en bood haar zijn excuses aan. Er moest nog veel gebeuren, maar de eerste belangrijke stappen waren gezet. Hij was weer welkom in de familie. Het was erg bijzonder om hier voor de eerste keer getuige van te zijn.
Structureel begeleiden
Om kinderen als Michael weer een thuis te geven, zijn we bezig extra donateurs aan ons te binden. Kinderen die dagelijks moeten teren op enkel bananen, meisjes die elke nacht in de buitenlucht moeten verblijven, met de angst verkracht te worden. Hen leren hun leven op te pakken en zich te focussen op de toekomst, zodat ze zich verder kunnen ontwikkelen. Hen met deze hulp naar school laten gaan, werken, een eigen bedrijf laten starten, dat soort dingen. Of resettlement dus: terug naar huis, naar hun ouders of andere familie. Maar ook deze begeleiding, voor ouders en kind, kost geld. Met behulp van extra donaties kunnen we werken aan een lange-termijn-programma waardoor we de straatkinderen structureel kunnen begeleiden in hun terugkeer naar huis; weg van de straat. Wil je een financiële bijdrage leveren? Overmaken kan naar NL92 INGB 0003 4247 92, t.n.v. 'Stichting Mama Watoto', onder vermelding van 'Street children Soroti'.
