Bij Tristan Hoffman in de Tour
GROENLO/LUIK (B) - In 1992 debuteerde hij in het profwielrennen met het winnen van het Nederlands kampioenschap. Nu, 25 jaar later, is hij nog steeds actief in de wielersport en is hij ploegleider van Bahrain Merida Pro Cycling Team, het team dat dit jaar debuteert in het grote wielerpeloton, ook in de Tour de France. Tristan Hoffman (47) uit Groenlo. Tijd om even bij te praten. Dat kan thuis aan de Oude Aaltenseweg in Groenlo maar het is ook een mooie gelegenheid hem op te zoeken in het grootste wielercircus ter wereld: de Tour de France. Zondag 2 juli staat de etappe Düsseldorf-Luik op het programma. Goeie gelegenheid hem op de aankomstplaats op te zoeken. Met Grollenaar Rik Gockel aanvaard ik de reis.
Door Henri Walterbos
Andere wereld
In Luik parkeren we bijna op de eindstreep. We stappen direct in een andere wereld, zo lijkt het. Niet om de enorm veel commerciële uitingen, maar opvallender, en een tikkeltje unheimlich toch ook, enorm veel politieagenten en zwaar bewapende militairen, in de hoogste staat van paraatheid, en op elke afslag grote zandzakken. Gelukkig blijft het rustig en zien we op een groot scherm dat Colbrelli, winnaar van de Brabantse pijl, rijdend onder de vleugels van Hoffman, 100 meter voor de meet nog aan kop gaat in de voorspelde eindsprint. Het is Marcel Kittel echter die als eerste onder het finishdoek doorgaat en Colbrelli wordt 6de. We doen in de gekte een poging bij de bus van Bahrain Merida te komen. Volop activiteit rondom alle bussen, bij wereldkampioen Peter Sagan staat de grootste mensenmassa. Bij de bus van Lotto Jumbo een vertederend plaatje. Nederlands tijdritkanon Jos van Emden knuffelt en kust zijn onlangs geboren zoontje. Hij speelde vandaag geen rol van betekenis, maar gelukkiger kan hij niet ogen dan met zijn zoontje in zijn armen en zijn vriendin naast zich.
'Hee kearls'
Bij de bus van Bahrain Merida aangekomen mensen die in- en uitstappen, maar geen Tristan. Dan stopt een ploegleidersauto een meter van de ingang van de bus. Jawel, dat is de man waar we 's avonds een afspraak mee hebben in het Radisson Blu Palace Hotel in Spa waar zijn ploeg de aanstaande nacht verblijft. Als hij uitstapt is de adrenaline nog zichtbaar. Iedereen wil wat van hem. Dan ziet hij ons en ineens tussen alle Frans en Italliaans om ons heen ineens Achterhoeks: "Hee kearls, mooi da'j d'r bunt." Hij roept het van meters afstand, er verschijnt direct zijn typerende 'big smile' en hij staat in drie reuzenstappen voor onze neus en we schudden elkaar de hand. Dan weer een fotograaf. "Tristan mag ik even storen en een foto van je maken bij de bus?" vraagt de ANP-fotograaf bijna verontschuldigend. "Dat mot dan moar," antwoordt hij. Hij is in zijn element, wij ook. Hoe welkom kun je je voelen en thuis voelen als we elkaar in het Achterhoeks aanspreken, in de Tour de France. "Jammer dat Colbrelli net niet won", zegt Rik. "Hij heeft het goed gedaan vandaag. Je moet gewoon wat proberen. We kijken tevreden terug", antwoordt onze plaatsgenoot. Dan wordt hij verzocht de bus in te stappen en bevestigt hij de afspraak van die avond.
Kermis, carnaval, Zwarte Cross
Om 21.30 uur aangekomen in het statige hotel dat niet zou misstaan in een Sissi-film, zit Tristan nog aan de tafel waar zojuist gegeten is. Met collega-teammanagers en andere collega's uit de ploeg wordt nog even nagepraat. Als hij ons ziet loopt hij direct op ons af. "Biertje jongens?" stelt hij ons een vraag waarop hij het antwoord zelf al invult. Handig dat we elkaar kennen. We proosten met zijn Spa Blauw. Daar zitten we dan met zijn drieën. Drie Grollenaren in de haarvaten van de Tour de France en het voelt alsof we in Groenlo zitten. Tristan vertelt over zijn nieuwe team, en heel kort over 25 jaar actief zijn in het wielrennen. "Ik ben zelf niet zo met die 25 jaar bezig, al was mijn hoogtepunt natuurlijk mijn Nederlands Kampioenschap en het daarmee gepaard gaande feest, maar ook mijn afscheid, met de wielerkoers 'Dwars deur Grolle' in Groenlo, mijn officiële afscheid als wielrenner. Dat mensen dat voor mij organiseren. Dat is echt geweldig. Zoveel collega's zijn er ook geweest. Lang niet iedereen krijgt zo'n afscheid als ik gehad heb. Trouwens tof dat Dwars deur Grolle weer georganiseerd wordt dit jaar met de kermis, een evenement waar ik net als carnaval, minimaal een dag naar toe wil gaan, als het uitkomt."
Ploegleiderschap
Na een zware blessure was het zijn toenmalige ploegleider Bjarne Riis die in hem een ploegleider zag. Hij gaf Tristan de kans in het wielerpeloton aan het werk te blijven. Een jas die hem van het begin af aan als gegoten zat. Na enkele succesvolle jaren onder de bezielende leiding van Bjarne Riis en later in Team Tinkoff diende Tristan 2016 om te kijken naar een nieuwe ploeg aangezien de flamboyante Oleg Tinkov aankondigde de sponsoring aan het eind van dat jaar te beëindigen, waardoor renners en ploegleiding op zoek dienden te gaan naar een nieuwe werkgever.
Prins van Bahrein
Via via kwam Tristan in contact met team Bahrain Merida. "Ik had al wel gehoord dat er iets gaande was met dat team maar hoe en wat wist ik ook niet precies. Het was wel een Italiaans georiënteerde ploeg, wist ik. Zij waren nog op zoek naar iemand voor Noord-Europa, de Belgische klassiekers zeg maar. De gesprekken gingen vrij snel en liepen goed. Het was vrij snel rond." Grootinvesteerder is de prins van Bahrein, een wielerliefhebber volgens Tristan. "Ik heb hem één keer ontmoet toen ik in Bahrein was. Hij volgt het op afstand. Hij is zelf een atleet en doet aan triatlon." Goed doordacht werd een ploeg opgestart, niet met geld gesmeten. "Er is voorzichtig begonnen. Er moet immers flink geïnvesteerd worden als je een nieuwe ploeg begint. Er is bijvoorbeeld gekeken waar goede tweedehands bussen en vrachtwagens gekocht konden worden." De Grollenaar die 24 jaar ervaring meebracht tekende voor een jaar, tot december 2017. "Ik ga er vanuit dat het wel goed zit. Ik heb geen andere signalen gehoord." Bij de invulling van de ploeg was hij niet betrokken, vanwege de late toetreding tot de ploeg. "Eerlijk gezegd kende ik een aantal renners niet en heb ik moeten googlen." Wel is hij al voor volgend jaar bezig renners te polsen. "Ik heb links en rechts al renners gesproken. Dat geef ik dan door. Dat doet iedereen. Dat vertrouwen hebben ze mij al wel gegeven."
Omslag
De toetreding tot Bahrain Merida betekende een grote omslag voor de Grollenaar. "Dat is een heel andere cultuur, een andere mentaliteit. Ze vallen vaak op het Italiaans terug als we samen aan tafel zitten, terwijl de voertaal Engels is, maar daar attendeer ik ze dan wel op, want voor mij is dat het hoogtepunt van de dag. Samen met elkaar aan tafel en een beetje ouwehoeren. Maar we zijn wel een echt team." Zo werd ook gezamenlijk een strijdplan gemaakt voor de Tour de France, al kon het deels direct de prullenbak in na de val van Izagirre, een van de grote jongens van de ploeg, in de eerste etappe, de tijdrit. "Dat ziet er niet goed uit. Dat wordt een operatie en lange revalidatie", verwacht Tristan.
Zesde Tour
De ploeg kwam niet op volle sterkte naar Frankrijk. Hoofddoelen voor de ploegleiding het eerste seizoen waren de Giro en de Vuelta. Een bewuste en juiste keuze, vindt Tristan, die zelf graag in de Tour aanwezig is, de ronde waar hij drie keer aan de start verscheen als renner, waarvan hij twee maal de eindstreep haalde. Als ploegleider beleeft hij dit jaar zijn 6de tour. "Het is de allergrootste wielerwedstrijd ter wereld. Dat merk je aan alles. Van de ene kant denk je 'poh, die is de Tour de France', aan de andere kant is het zo dat ik in de Ronde van Zwitserland hetzelfde werk moet doen als hier."
Kanjers voor Kanjers
Voordat Tristan naar de Tour vertrok was hij in Italië voor de beklimming van de Stelvio, in het kader van de Tristan Hoffman Challenge, gelieerd aan Kanjers voor Kanjers. "Als de wieleragenda bekend is, dan wordt de datum geprikt. Als het enigszins kan dan wil ik mee. Het leuke er aan is, naast het geld ophalen voor het goede doel, dat er mensen meegaan die enthousiast zijn. Ook leuk is het dat er diverse mensen na de Challenge blijven lopen, blijven wandelen, bij een tourclub gaan." De Grollenaar is oprecht betrokken en is trots op zijn afkomst. "Ik ben enorm trots op Groenlo, net als op Grolsch bier dat bij ons vandaan komt en op de Zwarte Cross. Daar vertel ik weleens over."
